-
1.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
2.《石材庙题柱》 宋·陈刚中
疏爵新刚应,论功旧石材。
能形文母梦,还讶佞人来。
海市为谁出,衡云岂自开。
乞灵如见告,逐客几时回。 -
3.《挽胡季昭》 宋·林起鳌
直节槃槃古树平,纲常山重一身轻。
历陈高庙神灵语,愿法周公日月更。
飞雾堕鸢迁客憾,漏泉疏爵大君明。
百年富贵端能几,天壤无穷独令名。 -
4.《论贵粟疏》 两汉·晁错
圣王在上,而民不冻饥者,非能耕而食之,织而衣之也,为开其资财之道也。
故尧、禹有九年之水,汤有七年之旱,而国亡捐瘠者,以畜积多而备先具也。
今海内为一,土地人民之众不避汤、禹,加以亡天灾数年之水旱,而畜积未及者,何也?地有遗利,民有余力,生谷之土未尽垦,山泽之利未尽出也,游食之民未尽归农也。
民贫,则奸邪生。 -
5.《论积贮疏》 两汉·贾谊
管子曰:“仓廪实而知礼节。
”民不足而可治者,自古及今,未之尝闻。
古之人曰:“一夫不耕,或受之饥;一女不织,或受之寒。
” 生之有时,而用之亡度,则物力必屈。 -
6.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
7.《偶咏不才明主弃多病故人疏之句感孟浩然事作》 宋·赵蕃
吾评孟浩然,雅意作诗人。
死经四百载,赋诗名愈新。
爵禄岂不赏,不义宁贱贫。
身虽遭放还,未必非得亡。 -
8.《乳爵》 宋·苏泂
乳爵机心浅,逢人自不飞。
阔疏罗网事,爱惜羽毛稀。
一物知天理,他年任布衣。
相忘容苟免,吾与汝无违。 -
9.《经庐岳回望江州想洛川有作》 唐·刘允济
龟山帝始营,龙门禹初凿。
出入经变化,俯仰凭寥廓。
未若兹山功,连延并巫霍。
东北疏艮象,西南距坤络。 -
10.《夏日游德州赠高四》 唐·骆宾王
日观邻全赵,星临俯旧吴。
鬲津开巨浸,稽阜镇名都。
紫云浮剑匣,青山孕宝符。
封疆恢霸道,问鼎竞雄图。 -
11.《答姨兄胡灵之见寄五十韵》 唐·元稹
忆昔凤翔城,龆年是事荣。
理家烦伯舅,相宅尽吾兄。
诗律蒙亲授,朋游忝自迎。
题头筠管缦,教射角弓騂. -
12.《马上作》 唐·白居易
处世非不遇,荣身颇有馀。
勋为上柱国,爵乃朝大夫。
自问有何才,两入承明庐。
又问有何政,再驾朱轮车。 -
13.《代书诗一百韵寄微之》 唐·白居易
忆在贞元岁,初登典校司。
身名同日授,心事一言知。
肺腑都无隔,形骸两不羁。
疏狂属年少,闲散为官卑。 -
14.《题周皓大夫新亭子二十二韵》 唐·白居易
东道常为主,南亭别待宾。
规模何日创,景致一时新。
广砌罗红药,疏窗荫绿筠。
锁开宾阁晓,梯上妓楼春。 -
15.《新昌新居书事四十韵,因寄元郎中、张博士》 唐·白居易
冒宠已三迁,归期始二年。
囊中贮馀俸,园外买闲田。
狐兔同三径,蒿莱共一廛。
新园聊刬秽,旧屋且扶颠。 -
16.《从同州刺史改授太子少傅分司》 唐·白居易
承华东署三分务,履道西池七过春。
歌酒优游聊卒岁,园林萧洒可终身。
留侯爵秩诚虚贵,疏受生涯未苦贫。
月俸百千官二品,朝廷雇我作闲人。 -
17.《初秋忽奉诏除浙东观察使检校右貂》 唐·李绅
龙楼寄引簪裾客,凤阙陪趋朔望朝。
疏受杜门期脱屣,买臣归邸忽乘轺。
印封龟纽知颁爵,冠饰蝉緌更珥貂。
飞诏宠荣欢里舍,岂徒斑白与垂髫。 -
18.《途中旅思二首》 唐·鲍溶
喔喔鸡鸣晓,萧萧马辞枥。
草草名利区,居人少于客。
生期三万日,童耄半虚掷。
修短命半中,忧欢复相敌。 -
19.《喷玉泉冥会诗八首·四丈夫同赋》 唐·李玖
鸟啼莺语思何穷,一世荣华一梦中。
李固有冤藏蠹简,邓攸无子续清风。
文章高韵传流水,丝管遗音托草虫。 -
20.《投赠福建路罗中丞》 唐·陈陶
越艳新谣不厌听,楼船高卧静南溟。
未闻建水窥龙剑,应喜家山接女星。
三捷楷模光典策,一生封爵笑丹青。
皇恩几日西归去,玉树扶疏正满庭。