-
1.《经略焕章先生宠赐千叶梅佳制似笑疏花太孤瘦》 宋·刘褒
乾叶惊飞蹀躞轻,疎枝绰妁斗酥凝。
正怜驿使来冲雪,却费诗翁巧斲冰。
天女手高饶剪刻,玉环肌满见棱层。
何人醉作罗浮梦,花杪横参撼未应。 -
2.《池阳地寒梅开甚晚上元后始见疏花一夕春雪晓》 宋·陈文蔚
千林一夜散琼瑰,莫诮亭前春后梅。
未入纷纷红紫队,不忍国是雪中开。 -
3.《圃中问讯梅友老榦疏花有足喜者》 宋·郑清之
洗出金滩锁骨沙,种成老树竞槎牙。
冰霜历尽肌生玉,窗牖寒深影到纱。
旧岁枝头新岁景,十分好处一分花。
谁言冷圃惟秋菊,春意撩人乃尔耶。 -
4.《蝶恋花·雨霰疏疏经泼火》 宋·苏轼
雨霰疏疏经泼火。
巷陌秋千,犹未清明过。
杏子梢头香蕾破。
淡红褪白胭脂涴。
苦被多情相折挫。
病绪厌厌,浑似年时个。
绕遍回廊还独坐。
月笼云暗重门锁。 -
5.《扫花游(赋高疏寮东墅园)》 宋·张炎
烟霞万壑,记曲径幽寻,霁痕初晓。
绿窗窈窕。
看随花甃石,就泉通沼。
几日不来,一片苍云未扫。 -
6.《杏花天(赋疏杏)》 宋·张炎
湘罗几翦粘新巧。
似过雨、胭脂全少。
不教枝上春痕闹。
都被海棠分了。
带柳色、愁眉暗恼。
谩遥指、孤村自好。
深巷明朝休起早。
空等卖花人到。 -
7.《红情(疏影、暗香,姜白石为梅著语,因易之曰红情、绿意以荷花荷叶咏之)》 宋·张炎
无边香色。
记涉江自采,锦机云密。
翦翦红衣,学舞波心旧曾识。
一见依然似语,流水远、几回空忆。 -
8.《阮郎归·杏花疏雨洒香堤》 清·佟世南
杏花疏雨洒香堤,高楼帘幕垂。
远山映水夕阳低,春愁压翠眉。
芳草句,碧云辞,低徊闲自思。
流莺枝上不曾啼,知君肠断时。 -
9.《浣溪沙·花渐凋疏不耐风》 五代·孙光宪
花渐凋疏不耐风,画帘垂地晚重工,堕阶萦藓舞愁红。
腻粉半沾金靥子,残香犹暖绣熏笼,蕙心无处与人同。 -
10.《云溪叔公赐饮大梅花下以疏影横斜暗香浮动分》 宋·张绍文
清沟泂寒波,怪石乱扶拥。
轻风卷浓云,天际孤月涌。
主人宴亲宾,会合意弥重。
列炬照寒梅,繁星粲修陇。
清香逼诗魂,吟兴欲飞动。
酩酊归去来,严城角三弄。