-
1.《行次昭陵》 唐·杜甫
旧俗疲庸主,群雄问独夫。
谶归龙凤质,威定虎狼都。
天属尊尧典,神功协禹谟。
风云随绝足,日月继高衢。 -
2.《武岗太守罗挽辞二首》 宋·周必大
忆昨登门日,蟠斋拥夜炉。
疾奸频齽齘,悼往一喑呜。
激烈看前辈,疲庸愧小儒。
英灵那戢木,尚想抗狂胡。 -
3.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
4.《春六十韵》 唐·元稹
节应寒灰下,春生返照中。
未能消积雪,已渐少回风。
迎气邦经重,斋诚帝念隆。
龙骧紫宸北,天压翠坛东。 -
5.《送司徒相公赴阙》 唐·薛逢
丞相衔恩赴阙时,锦城寒菊始离披。
龙媒旧识朝天路,鸡树长虚入梦枝。
十载殿廷连步武,两来庸蜀抚疲羸。
莫愁中土无人识,自有明明圣主知。 -
6.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
7.《讲德联句》 唐·皎然
先王设位,以正邦国。
建立大官,封植有德。
——潘述
二南敷化,四岳述职。 -
8.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
9.《赴戍登程口占示家人二首》 清·林则徐
出门一笑莫心哀,浩荡襟怀到处开。
时事难从无过立,达官非自有生来。
风涛回首空三岛,尘壤从头数九垓。
休信儿童轻薄语,嗤他赵老送灯台。 -
10.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。 -
11.《西铭》 宋·北宋·张载
乾称父,坤称母;予兹藐焉,乃混然中处。
故天地之塞,吾其体;天地之帅,吾其性。
民,吾同胞;物,吾与也。
大君者,吾父母宗子;其大臣,宗子之家相也。 -
12.《赴戍登程,口占示家人》 清·林则徐
力微任重久神疲,再竭衰庸定不支。
苟利国家生死以,岂因祸福避趋之。
谪居正是君恩厚,养拙刚于戍卒宜。
戏与山妻谈故事,试吟断送老头皮。 -
13.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
14.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
15.《友山》 宋·张耒
张子官于福昌,块灰独居,无与为友。
宾客不至,遗朋失旧。 -
16.《壬辰三月二十一日读李翰林墓铭云以任侠为事》 宋·王令
嗟吾为颛蒙,木朴无所思。
成童始就学,数岁通书诗。
十五尚意气,自待固不卑。
尝为富贵易,有如涂上泥。 -
17.《道士王元之以诗为赠多见哀勉因以古诗为答》 宋·王令
利剑不刺鼠,大钓不联鲕。
天昏白日沉,剑决浮云披。
地荡海水摇,钓引九鲸縻。
固其用不常,安得易用为。 -
18.《旅兴(四十首)》 明·刘基
疏庸厌人事,疲病畏交游。
得闲愿已惬,敢有分外求。
开门对钟山,山翠盈我眸。
日中市声远,草绿空庭幽。
登临观万象,玄理足可搜。
谁能走逐逐,自使生悔尤。
¤ -
19.《送王道州》 宋·楼钥
九疑之南为舂陵,潇水清駃山为城。
郡斋正据山直上,一览万家无遗形。
家君顷年入莲幕,我不得往空驰情。
先生分符此中去,心旌摇颺随双旌。 -
20.《送吴叙浦》 宋·赵蕃
生年月日虽则同,学而闻道莫比踪。
学而闻道胡不庸,咎且不免宁论功。
一官俯首蛮貊中,几年积弊频年凶。
去奸植善扶疲癃,我所目见非闻风。