-
21.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
22.《悲二子聊句》 宋·苏舜元
有客自远方,来以二子说。
穆子病疾初,家事巨细缺。
邻人苦其求,翳师久以决。
案杯小大空,布被旁午裂。 -
23.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
24.《跛法师歌》 明·莲池律师
跛脚法师胡以名,良由能说不能行。
我今行说两俱拙,不应无实当斯称。
春王正月才过十,午间随例入浴室。
失足俄沉百沸汤,不起床敷五十日。 -
25.《宣徽太尉郑公挽词二首》 宋·宋祁
秘幄留高议,雄边倚茂勋。
风流自南国,礼乐得中军。
卧疾初无损,遗忠忍遽闻。
寝门今日恸,长作死生分。 -
26.《中山公损疾二首》 宋·宋祁
自有西京七发才,蠲疴不待更延枚。
摐金广乐迷魂寤,蔽月飞云病膜开。
宫鼠晦须抛赐琯,蓬鱼霏缕强晨杯。
何人过问维摩室,定有文殊作礼来。 -
27.《中山公损疾二首》 宋·宋祁
恳避严庐十拜章,一麾重许出东方。
批成诏凤多焚草,戏入仙禽不乱行。
丽正书编争授简,荆州象笏别持囊。
绛帷有客悲秋早,预怯临流奉祖觞。 -
28.《答庞丞相》 宋·宋祁
安车就第上优贤,不使当关损晏眠。
勋重旧更三府地,体强初过六身年。
游篮净贮茶经具,醉幕閒垂酒颂天。
独念相如久称疾,时时令预雪台篇。 -
29.《改过》 宋·李吕
颜子趣高远,改过不待形。
子路虽未及,有闻思欲行。
庸人过莫知,心目任盲腾。
纵复觉其然,如醉不愿醒。 -
30.《寄题徐虞卿醒心亭》 宋·陈造
人间声利场,疾驰不知反。
营营计毫末,一益昧日损。
徐侯大雅士,探道自其本。
策勋虚明地,外累不待遣。 -
31.《山居杂诗九十首》 宋·曹勋
四大一和合,所以兆我命。
及其有损增,遂复制我病。
五年过纵心,四大失正定。
新岁转盼来,疾应改新证。 -
32.《病中》 宋·李流谦
禀生拙以疎,俯仰人事劳。
烦疾乘秋至,幽忧安能逃。
闭合无余欣,西风晚萧骚。
乃司扬子居,未曾损一毛。
流光背人驰,岁暮不自聊。
安得七发贤,相从观海涛。 -
33.《贤者之孝二百四十首·乐正子春》 宋·林同
向非亲在念,念念每精专。
未必饭加损,能令疾脱然。 -
34.《赠医者邓献匡》 宋·杨时
天地一气犹冶甄,埏埴万汇随方圆。
神形九藏通九野,八风中物如戈鋋。
天元玉册有遗义,探索始自三皇前。
桑君越人不世出,鑱石鍼灸谁能传。