-
1.《力疾山下吴村看杏花十九首》 唐·司空图
春来渐觉一川明,马上繁花作阵迎。
掉臂只将诗酒敌,不劳金鼓助横行。
阊阖曾排捧御炉,犹看晓月认金铺。
羸形不画凌烟阁,只为微才激壮图。 -
2.《临江仙(疾愈登望湖楼赠项长官)》 宋·苏轼
多病休文都瘦损,不堪金带垂腰。
望湖楼上暗香飘。
和风春弄袖,明月夜闻箫。
酒醒梦回清漏永,隐床无限更潮。
佳人不见董娇饶。
徘徊花上月,空度可怜宵。 -
3.《水调歌头(招八窗叔托疾再和)》 宋·李曾伯
一番蓼花雨,几阵桂枝风。
杖藜多暇,准拟同醉小山重。
底事阮郎清致,苦托休文瘦损,咫尺阻西东。
秋色浩如许,岂可欠诗翁。 -
4.《养疾》 明·张宇初
怀疴卧宵雨,晓雷震南隅。
养疾向微愈,食息稍自如。
开颜盼林木,草莽未剪除。
整书避础润,新水盈川渠。 -
5.《羸疾益间呈聶长孺学士》 宋·宋祁
病绪蹇骚骚,弥旬旷坐曹。
缘忧初得损,非巧亦成劳。
计月销双臂,惊年变二毛。
隙尘闲日满,当药晬时熬。 -
6.《目疾》 宋·陈与义
天公嗔我眼常白,故著昏花阿堵中。
不怪参军谈瞎马,但妨中散送飞鸿。
著篱令恶谁能继,损读方奇定有功。
九恼从来是佛种,会如那律证圆通。 -
7.《和次子积雨损红木犀》 宋·曹勋
应向西瑶立赤墀,鲜云仍带绿烟宜。
要先篱菊三秋艳,不放蟾华一点窥。
颇讶夙宵凉雨疾,顿思晨发晓光披。
骚人豪举经年意,绝叹丰姿积渐吹。 -
8.《自去秋疾作正月尚未全愈晓枕有怀》 宋·汪莘
插柳栽花便满林,午天蜂蜨晓天禽。
老来病损浑无力,报答春光只有心。 -
9.《目疾》 宋·王洋
天公嗔我眼长白,故著昏埃阿堵中。
不怪参军谈瞎马,但妨中散送飞鸿。
著篱令恶谁能对,损读方奇定有功。
九恼从来是佛种,会如那律证圆通。 -
10.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
11.《又观打鱼》 唐·杜甫
苍江鱼子清晨集,设网提纲万鱼急。
能者操舟疾若风,撑突波涛挺叉入。
小鱼脱漏不可记,半死半生犹戢戢。
大鱼伤损皆垂头,屈强泥沙有时立。 -
12.《咏怀》 唐·白居易
昔为凤阁郎,今为二千石。
自觉不如今,人言不如昔。
昔虽居近密,终日多忧惕。
有诗不敢吟,有酒不敢吃。 -
13.《仲夏斋居,偶题八韵,寄微之及崔湖州》 唐·白居易
腥血与荤蔬,停来一月馀。
肌肤虽瘦损,方寸任清虚。
体适通宵坐,头慵隔日梳。
眼前无俗物,身外即僧居。 -
14.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
15.《张衡传》 两汉·范晔
张衡字平子,南阳西鄂人也。
衡少善属文,游于三辅,因入京师,观太学,遂通五经,贯六艺。
虽才高于世,而无骄尚之情。
常从容淡静,不好交接俗人。 -
16.《论贵粟疏》 两汉·晁错
圣王在上,而民不冻饥者,非能耕而食之,织而衣之也,为开其资财之道也。
故尧、禹有九年之水,汤有七年之旱,而国亡捐瘠者,以畜积多而备先具也。
今海内为一,土地人民之众不避汤、禹,加以亡天灾数年之水旱,而畜积未及者,何也?地有遗利,民有余力,生谷之土未尽垦,山泽之利未尽出也,游食之民未尽归农也。
民贫,则奸邪生。 -
17.《孙泰》 未知·佚名
孙泰,山阳人也,少师皇甫颖,操守颇有古贤之风。
泰妻即姨妹也。
先是姨老矣,以二子为托,曰:“其长损一目,汝可娶其女弟。
”姨卒,泰娶其姊。 -
18.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
19.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
20.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。