-
1.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
风观痴甚,形骸老生,眉棱阴觉重,鼻息静还清。
二仪未兆,一点圆明。
霜洗斗牛湿。
秋晴河汉横。
莫将毫忽痕空性,向道环中长太平。 -
2.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
3.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
4.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
5.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
6.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
7.《哭吴县房耸明府》 唐·皎然
仁人迈厚德,可谓名实全。
抚迹若疏旷,会心极精研。
履危节讵屈,著论识不偏。
恨以荣级浅,嘉猷未及宣。 -
8.《哭吴县房耸明府》 唐·皎然
仁人迈厚德,可谓名实全。
抚迹若疏旷,会心极精研。
履危节讵屈,著论识不偏。
恨以荣级浅,嘉猷未及宣。 -
9.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
10.《武陵书怀五十韵》 唐·刘禹锡
西汉开支郡,南朝号戚藩。
四封当列宿,百雉俯清沅。
高岸朝霞合,惊湍激箭奔。
积阴春暗度,将霁雾先昏。 -
11.《经旷禅师院》 唐·贯休
吾师楞伽山中人,气岸古淡僧麒麟。
曹溪老兄一与语,金玉声利,泥弃唾委。
兀兀如顽云,骊珠兮固难价其价, -
12.《听履霜操》 宋·黄庭坚
灵宫窈窕兮寒夜永,篁打造天兮明月下影,木叶陨霜兮秋声动。
我以岁莫起视夜兮,北山饮予斗柄。
幽人拂琴而当予,曰夫子则锺期,尝试刳心而为之听。
若有人兮亦既修,宴衽席之言兮不知其子之齐圣。 -
13.《虎跑泉》 宋·董嗣杲
广福山灵托兽传,甃边依约爪痕坚。
噬人难负平时口,跑地能开一掬泉。
不遇下车冯妇勇,都因脱屣性空禅。
大慈坞内腥风起,善结丛林渴饮缘。 -
14.《太极诗上范天碧侍郎》 宋·陈普
涵涵六合八肱裹,类聚化生何可纪。
固然两人阴与阳,大要一个不得已。
所从无声亦无臭,所出如彼复如此。
成象效法森目前,大自三才小一虮。 -
15.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
16.《卫进可寺丞腊月二十九日招我以蔬饭从容胜集》 宋·释正觉
风澜未作见灵源,六处亡功体湛存。
诸法性空方得座,一弹指响顿开门。
寒梅篱落春能早,野雪棂窗夜不昏。
万像森罗心印印,根尘超豁妙无痕。