-
1.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
2.《春日有感》 唐·邵谒
我心如蘖苦,他见如荠甘。
火未到身者,痛楚难共谙。
但言贫者拙,不言富者贪。
谁知苦寒女,力尽为桑蚕。 -
3.《题耕织图二十四首奉懿旨撰》 元·赵孟頫
当昼耘水田,农夫亦良苦。
赤日背欲裂,白汗洒如雨。
匍匐行水中,泥淖及腰膂。
新苗抽利剑,割肤何痛楚。 -
4.《施经偈》 宋·冯楫
我赋躭痂癖,有财貯空虚。
不作子孙计,不为车马速。
不充玩好用,不买声色娱。
置锥无南亩,片瓦无屋庐。 -
5.《读唐人于濆、刘驾诗》 宋·杨万里
刘驾及于濆,死爱作愁语。
未必真许愁,说得乃尔苦。
一字入人目,蜇出两睫雨。
莫教雨入心,一滴一痛楚。 -
6.《三和友人有所思韵》 宋·刘克庄
某邱某水晚重游,绝胜才翁在许州。
懒学少年条痛楚,且同骚客赋牢愁。
悬知五鬼为渠崇,不晓三彭有底仇。
兀坐蓬窗无意绪,冻蛩唧唧更鸣秋。 -
7.《病起》 宋·王炎
羸躯方伏枕,冻骨倍加绵。
自觉脾为约,医言脉太玄。
不禁腰痛楚,仍苦膝拘挛。
搔抑方能定,扶持仅可前。 -
8.《西斋秋感二十首》 宋·方回
尼父叹逝川,匪惜岁月流。
斯道未尝绝,是身当自修。
苍姬尚可为,遽已云继周。
代谢理必尔,天命夫何尤。 -
9.《德茂晨起折花叶中眼上横冲痛楚因诗戏之》 宋·王洋
幽事相关略未衰,蚤乘芳露折解枝。
如何引惹伤残处,莫是喜欢攀拍时。
人见花容如苦爱,花随人意亦相欺。
须知恩爱成烦恼,交命拚花欲怨谁。 -
10.《将适吴楚,留别章使君留后,兼幕府诸公,得柳字》 唐·杜甫
我来入蜀门,岁月亦已久。
岂惟长儿童,自觉成老丑。
常恐性坦率,失身为杯酒。
近辞痛饮徒,折节万夫后。