-
1.《黄雀痴(杂言走笔)》 唐·王维
黄雀痴,黄雀痴,谓言青鷇是我儿。
一一口衔食,养得成毛衣。
到大啁啾解游飏,各自东西南北飞。
薄暮空巢上,羁雌独自归。
凤凰九雏亦如此,慎莫愁思憔悴损容辉。 -
2.《哭小女痴儿》 唐·李群玉
平生未省梦熊罴,稚女如花坠晓枝。
条蔓纵横输葛藟,子孙蕃育羡螽斯。
方同王衍钟情切,犹念商瞿有庆迟。
负尔五年恩爱泪,眼中惟有涸泉知。 -
3.《伤小女痴儿》 唐·李群玉
哭尔春日短,支颐长叹嗟。
不如半死树,犹吐一枝花。 -
4.《伤小女痴儿》 唐·李群玉
哭尔春日短,支颐长叹嗟。
不如半死树,犹吐一枝花。 -
5.《咏痴》 唐·吴人
榆儿复榆妇,造屋兼造车。
十七八九夜,还书复借书。 -
6.《减字木兰花(痴)》 宋·沈瀛
心如皎止。
何必佯痴藏暗喜。
聋不听风。
要得人情内外通。
半醨半酒。
痴黠恺之真短寿。
莫折随何。
宁可书痴胜彼多。
高祖折随何为腐儒。 -
7.《卖痴呆词》 宋·范成大
除夕更阑人不睡,厌禳钝滞迎新岁;
小儿呼叫走长街,云有痴呆召人买。
二物于人谁独无?就中吴侬仍有余;
巷南巷北卖不得,相逢大笑相揶揄。
栎翁块坐重帘下,独要买添令问价。
儿云翁买不须钱,奉赊痴呆千百年。 -
8.《清平乐·醉狂痴作》 宋·戴复古
醉狂痴作。
误信青楼约。
酒醒梅花吹画角。
翻得一场寂寞。
相如谩赋凌雪。
琴台不遇文君。
江上琵琶旧曲,只堪分付商人。 -
9.《折桂令·叹世间多少痴人》 元·元无名氏
叹世间多少痴人,多是忙人,少是闲人。
酒色迷人,财气昏人,缠定活人。
钹儿鼓儿终日送人,车儿马儿常时迎人。
精细的瞒人。
本分的饶人。
不识时人,枉只为人。 -
10.《痴颐子绝句》 明·明无名氏
幔亭峰下寒云外,流水飞花送小舠。
夜宿山房清不寐,紫箫吹彻月华高。 -
11.《痴颐子绝句》 明·明无名氏
赤壁玄堂水火交,青山旋绕白云坳。
枕琴卧诵《黄庭》罢,新月钩帘傍鹤巢。 -
12.《蝶恋花·懊恼娇痴情未惯》 宋·赵令畤
懊恼娇痴情未惯。
不道看看,役得人肠断。
万语千言都不管。
兰房跬步如天远。
废寝忘餐思想遍。
赖有青鸾,不必凭鱼雁。
密写香笺论缱绻。
春词一纸芳心乱。 -
13.《寄天童痴绝和尚》 宋·释亮
潦倒西山百不能,随身赖有一枝藤。
东撑西拄消间日,甘作荒山小院僧。 -
14.《呈痴绝庵主颂》 宋·徐敏子
痴绝有庵不肯住,弄老挑云径山去。
地水火风分裂时,亲书赠予黄葛布。
蜕封读罢咽无语,会得龙须能辟暑。
岂知玉骨本清凉,书则珍藏布不取。 -
15.《径山玉芝庵主源上人持痴绝老人语录求作行状》 宋·赵若琚
暑入单絺雨压尘,扣门仍喜客来频。
从容为说西来意,庭柏青青正可人。
应密单传的的真,一番举起一番新。
老师末后殷勤语,直下承当正要人。 -
16.《送别史痴翁分得尘字》 明·金琮
酌酒题诗送故人,卧痴楼上宴残春。
谁能老去身无事,我愧年来鬓有银。
杨柳风轻浑是梦,杏花雨细欲成尘。
行装剩贮金壶墨,处处湖山为写真。 -
17.《题史痴翁画》 明·盛时泰
老树丫牙铁作柯,乱竹纵横拂云起。
谁知一段秣陵秋,写在痴翁半边纸。
痴翁痴翁蓬莱精,有时拈笔人皆惊。
想见卧痴楼上景,狂歌醉舞鸣秦筝。
我本大城山里客,看君图画来君宅。
出门却被强题诗,坐对疏棚豆花白。 -
18.《黄雀痴》 唐·王维
〔杂言走笔〕
黄雀痴。
黄雀痴。
谓言青[彀,“鸟”代“弓”]是我儿。 -
19.《赠万杉老秀痴翁二首》 宋·戴复古
识得庆云和尚,不痴自号痴翁。
此老端如五老,高出庐阜诸峰。 -
20.《赠万杉老秀痴翁二首》 宋·戴复古
读儒书五千卷,通禅门八万条。
宴坐万杉林下,四旁风雨萧萧。