-
1.《过快阁》 宋·曾丰
一回舣舰一翛然,境界非凡人是仙。
山是平沉眠吐月,江如倒激仰吞天。
宜州乃事一朝去,快阁之诗千古传。
正恐痴儿小痴耳,大痴身自与名全。 -
2.《梧桐树·得人身》 元·牧常晁
得人身,元自错。
莫信愚痴常造恶。
积善□□乐。
为人幸是生中国。
闻早回头参玄学。
休被尘劳缚。 -
3.《寄天童痴绝和尚》 宋·释亮
潦倒西山百不能,随身赖有一枝藤。
东撑西拄消间日,甘作荒山小院僧。 -
4.《送别史痴翁分得尘字》 明·金琮
酌酒题诗送故人,卧痴楼上宴残春。
谁能老去身无事,我愧年来鬓有银。
杨柳风轻浑是梦,杏花雨细欲成尘。
行装剩贮金壶墨,处处湖山为写真。 -
5.《初寒老身颇健戏书》 宋·陆游
一身百病老难支,病减身轻偶此时。
窗暖不妨聊假寐,囊空久已罢招医。
山炉巉绝香生岫,鏊研坡陀墨满池。
个里生涯君莫厌,痴人至死不曾知。 -
6.《题黄大痴天池石壁图》 明·高启
黄大痴,滑稽玩世人不知。
疑似阿母傍,再谪偷桃儿。
平生好饮复好画,醉后洒墨秋淋漓。
尝为弟子李少翁,貌得华山绝顶之天池。 -
7.《身世》 宋·王禹偁
淮边为小郡,身世复何云。
妻病无医药,儿痴废典坟。
簪裳看似梦,俸禄薄如云。
不作归耕计,何阶望致君。 -
8.《痴儿》 宋·王迈
痴儿缠五岁,器局稍精明。
弄笔夸郎罢,窥鸾效女兄。
顾瞻眸子俊,酬答舌头轻。
但愿身长健,看渠骨骼成。 -
9.《身事》 宋·胡仲弓
身事未如意,眉头不暇攒。
青衫笑官冷,白屋带儒酸,痴性生业澹,中年贫最安。
不为温饱计,尽可耐饥寒。 -
10.《送僧参太白痴绝和尚并石溪和尚挂牌》 宋·释绍昙
前宝公兮后宝公,分身说法在玲珑。
参寻不用论宾主,十二面门元一同。 -
11.《天地之间有此身》 宋·释文珦
天地之间有此身,此身岂肯惹风尘。
竹篱茅舍居来稳,纸帐浦团趣更真。
行已作成山水痴,到头不是利名人。
使予生遇陶唐世,当与许由巢父伦。 -
12.《逢杨开府》 唐·韦应物
少事武皇帝,无赖恃恩私。
身作里中横,家藏亡命儿。
朝持樗蒲局,暮窃东邻姬。
司隶不敢捕,立在白玉墀。 -
13.《逢杨开府》 唐·韦应物
少事武皇帝,无赖恃恩私。
身作里中横,家藏亡命儿。
朝持樗蒲局,暮窃东邻姬。
司隶不敢捕,立在白玉墀。 -
14.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
15.《乾元中寓居同谷县,作歌七首》 唐·杜甫
有客有客字子美,白头乱发垂过耳。
岁拾橡栗随狙公,天寒日暮山谷里。
中原无书归不得,手脚冻皴皮肉死。 -
16.《昭应官舍》 唐·王建
痴顽终日羡人闲,却喜因官得近山。
斜对寺楼分寂寂,远从溪路借潺潺。
眇身多病唯亲药,空院无钱不要关。
文案把来看未会,虽书一字甚惭颜。 -
17.《昭应官舍》 唐·王建
痴顽终日羡人闲,却喜因官得近山。
斜对寺楼分寂寂,远从溪路借潺潺。
眇身多病唯亲药,空院无钱不要关。
文案把来看未会,虽书一字甚惭颜。 -
18.《和侯协律咏笋(侯喜也)》 唐·韩愈
竹亭人不到,新笋满前轩。
乍出真堪赏,初多未觉烦。
成行齐婢仆,环立比儿孙。
验长常携尺,愁乾屡侧盆。 -
19.《辞唱歌》 唐·韩愈
抑逼教唱歌,不解看艳词。
坐中把酒人,岂有欢乐姿。
幸有伶者妇,腰身如柳枝。
但令送君酒,如醉如憨痴。 -
20.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。