-
1.《登咸阳北寺楼(一作登感化寺楼)》 唐·张籍
高秋原上寺,下马一登临。
渭水西来直,秦山南向深。
旧宫人不住,荒碣路难寻。
日暮凉风起,萧条多远心。 -
2.《登水门楼,见亡友张贞期题望黄河诗,因以感兴》 唐·崔曙
吾友东南美,昔闻登此楼。
人随川上逝,书向壁中留。
严子好真隐,谢公耽远游。
清风初作颂,暇日复销忧。 -
3.《酬穆七侍郎早登使院西楼感怀》 唐·权德舆
耿耿宵欲半,振衣庭户前。
浩歌抚长剑,临风泛清弦。
晴霜丽寒芜,微月露碧鲜。
杉梧韵幽籁,河汉明秋天。 -
4.《辞魏博田尚书出境后,感恩恋德,因登丛台》 唐·杨巨源
荐书及龙钟,此事镂心骨。
亲知殊悢悢,徒御方咄咄。
丛台邯郸郭,台上见新月。
离恨始分明,归思更超忽。
怀仁泪空尽,感事情又发。
他时躧履声,晓日照丹阙。 -
5.《和仆射牛相公追感韦裴六相登庸皆四十馀…并见寄之作》 唐·刘禹锡
坐镇清朝独殷然,闲征故事数前贤。
用才同践钧衡地,禀气终分大小年。
威凤本池思泛泳,仙查旧路望回旋。
犹怜绮季深山里,唯有松风与石田。 -
6.《登少陵原望秦中诸川太原王至德妙用有水术因用感叹》 唐·吕温
少陵最高处,旷望极秋空。
君山喷清源,脉散秦川中。
荷锸自成雨,由来非鬼工。
如何盛明代,委弃伤豳风。 -
7.《感别送从叔校书简再登科东归》 唐·孟郊
长安车马道,高槐结浮阴。
下有名利人,一人千万心。
黄鹄多远势,沧溟无近浔。
怡怡静退姿,泠泠思归吟。
菱唱忽生听,芸书回望深。
清风散言笑,馀花缀衣襟。
独恨鱼鸟别,一飞将一沉。 -
8.《秋日登郡楼望赞皇山感而成咏》 唐·李德裕
昔人怀井邑,为有挂冠期。
顾我飘蓬者,长随泛梗移。
越吟因病感,潘鬓入秋悲。
北指邯郸道,应无归去期。 -
9.《蜀王登福感寺塔三首》 唐·贯休
天资忠孝佐金轮,香火空王有宿因。
此世喜登金骨塔,前生应是育王身。
封疆岁暮笙歌合,襦袴正初锦绣新。 -
10.《临江仙·登凌歊台感怀》 宋·李之仪
偶向凌歊台上望,春光已过三分。
江山重叠倍销魂。
风花飞有态,烟絮坠无痕。
已是年来伤感甚,那堪旧恨仍存。
清愁满眼共谁论。
却应台下草,不解忆王孙。