-
161.《荆州新秋寺居写怀诗五首上南平王》 唐·齐己
竹如翡翠侵帘影,苔学琉璃布地纹。
高卧更无如此乐,远游何必爱他云。
闲听谢脁吟为政,静看萧何坐致君。 -
162.《过陆鸿渐旧居》 唐·齐己
楚客西来过旧居,读碑寻传见终初。
佯狂未必轻儒业,高尚何妨诵佛书。
种竹岸香连菡萏,煮茶泉影落蟾蜍。
如今若更生来此,知有何人赠白驴。 -
163.《梓栗杖送人》 唐·齐己
禅家何物赠分襟,只有天台杖一寻。
拄去客归青洛远,采来僧入白云深。
游山曾把探龙穴,出世期将指佛心。
此日江边赠君后,却携筇杖向东林。 -
164.《赠念《法华经》僧》 唐·齐己
念念念兮入恶易,念念念兮入善难。
念经念佛能一般,爱河竭处生波澜。
言公少年真法器,白昼不出夜不睡。 -
165.《武肃王有旨,石桥设斋会,进一诗,共六首》 唐·吴越僧
南有天台事可尊,孕灵含秀独超群。
重重曲涧侵危石,步步层岩踏碎云。
金雀每从云里现,异香多向夜深闻。 -
166.《抛球乐》 唐·冯延巳
酒罢歌馀兴未阑,小桥清水共盘桓。
波摇梅蕊伤心白,风入罗衣贴体寒。
且莫思归去,须尽笙歌此夕欢。 -
167.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
168.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
169.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
170.《蝶恋花》 宋·赵令
何者?夫崔之才华婉美,词彩艳丽,则于所载缄书诗章尽之矣。
如其都愉淫冶之态,则不可得而见。
及观其文,飘飘然仿佛出于人目前。
虽丹青摹写其形状,未知能如是工且至否?仆尝采摭其意,撰成鼓子词十一章,示余友何东白先生。 -
171.《鹧鸪天》 宋·赵子发
约略应飞白玉盘。
明楼渐放满轮寒。
天垂万丈清光外,人在三秋爽气间。
闻叶吹,想风鬟。
浮空仿佛女乘鸾。
此时不合人间有,尽入嵩山静夜看。 -
172.《水调歌头(甲辰九月十五日夜饮独乐见山台坐中作)》 宋·赵鼎
屋下疏流水,屋上列青山。
先生跨鹤何处,窈窕白云间。
采药当年三径,只有长松绿竹,霜吹晚萧然。
举酒高台上,仿佛揖群仙。 -
173.《水调歌头·舟次扬州和人韵》 宋·辛弃疾
落日塞尘起,胡骑猎清秋。
汉家组练十万,列监耸高楼。
谁道投鞭飞渡,忆昔鸣髇血污,风雨佛狸愁。
季子正年少,匹马黑貂裘。 -
174.《水调歌头(元日投宿博山寺,见者惊叹其老)》 宋·辛弃疾
头白齿牙缺,君勿笑衰翁。
无穷天地今古,人在四之中。
臭腐神奇俱尽,贵贱贤愚等耳,造物也儿童。
老佛更堪笑,谈妙说虚空。 -
175.《贺新郎·甚矣吾衰矣》 宋·辛弃疾
邑中园亭,仆皆为赋此词。
一日,独坐停云,水声山色,竞来相娱。
意溪山欲援例者,遂作数语,庶几仿佛渊明思亲友之意云。
甚矣吾衰矣。 -
176.《沁园春(戊申岁,奏邸忽腾报,谓余以病挂冠,因赋此)》 宋·辛弃疾
老子平生,笑尽人间,儿女怨恩。
况白头能几,定应独往,青云得意,见说长存。
抖擞衣冠,怜渠无恙,合挂当年神武门。
都如梦,算能争几许,鸡晓钟昏。 -
177.《感皇恩(驾霄亭观月)》 宋·张鎡
诗眼看青天,几多虚旷。
雨过凉生气萧爽。
白云无定,吹散作、鳞鳞琼浪。
尚馀星数点,浮空上。
明月飞来,寒光磨荡。
彷佛轮间桂枝长。
倚风归去,纵长啸、一声悠扬。
响摇山岳影,秋悲壮。 -
178.《念奴娇(菊)》 宋·刘克庄
老夫白首,尚儿嬉、废圃一番料理。
餐饮落英并坠露,重把离骚拈起。
野艳幽香,深黄浅白,占断西风里。
飞来双蝶,绕丛欲去还止。 -
179.《念奴娇(壬寅生日)》 宋·刘克庄
比如去岁前年,今朝差觉门庭静。
玉轴锦标无一首,知道先生还佞。
假使文殊,携诸菩萨,来问维摩病。
无花堪散,亦无香积斋衬。 -
180.《念奴娇(丙寅生日)》 宋·刘克庄
老逢初度,小儿女、盘问翁翁年纪。
屈指先贤,仿佛似,当日申公归邸。
跛子形骸,瞎堂顶相,更折当门齿。
麒麟阁上,定无人物如此。