-
141.《新秋》 宋·陆游
天河渐近鹊桥时,一夜风吹斗柄移。
金井梧桐元未觉,画廊蟋蟀已先知。
青灯耿耿还相伴,白发萧萧只自悲。
犹胜玉门关外客,卧听沙雁数归期。 -
142.《杂咏》 宋·陆游
一日日穷穷不醒,一年年老老如期。
黄河却有逢清日,白发应无返黑时。 -
143.《秋夜读书每以二鼓尽为节》 宋·陆游
腐儒碌碌叹无奇,独喜遗篇不我欺;
白发无情侵老境,青灯有味似儿时;
高梧策策传寒意,叠鼓冬冬迫睡期;
秋夜渐长饥作祟,一杯山药进琼糜。 -
144.《题传神》 宋·陆游
盐车心愧渥洼姿,邂逅风云妄自期。
啮雪岂无归汉日,饭牛犹有相齐时。
君看短褐琴横膝,谁许峨冠剑拄颐?白发萧萧虽惫矣,时来或将渡辽师。 -
145.《岁首书事》 宋·陆游
扶持又度改年时,耄齿侵寻敢自期。
中夕祭余分餺飥,犁明人起换锺馗。
春盘未抹青丝菜,寿斝先酬白发儿。
闻道城中灯绝好,出门无日叹吾衰。 -
146.《醉中戏作》 宋·陆游
当年买酒醉新丰,豪士相期意气中。
插羽军书立谈办,如山铁骑一麾空。
玉关久付清宵梦,笠泽今成白发翁。
堪笑灯前如意舞,尚将老健压诸公。 -
147.《城北青莲院方丈壁间有画燕子者过客多题诗予》 宋·陆游
明窗短壁拂蛛丝,常是江边送客时。
留滞锦城生白发,不如巢燕有归期。 -
148.《送三兄赴奏邸》 宋·陆游
兄年十七弟始生,弟今白发森千茎;所期相就毕此生,一尊浊酒得共倾。
往年虽穷犹半菽,两年糠核苦不足。
书生志欲及天下,贫贱不得收骨肉。
过悲复恐兄意伤,忍涕不觉涕已滂。 -
149.《简何同叔》 宋·陆游
白发都门客,青灯夜雪时;尽捐尘世事,细看月湖诗。
格律冰霜敌,襟怀猿鹤知。
吾侪端後死,此事要深期。 -
150.《下第投所知》 唐·杜荀鹤
若以名场内,谁无一轴诗?纵饶生白发,岂敢怨明时。
知己虽然切,春官未必私。
宁教读书眼,不有看花期。 -
151.《还家呈伯氏》 宋·黄庭坚
去日樱桃初破花,归来著子如红豆。
四时驱迫少须臾,两鬓飘零成老丑。
永怀往在江南日,原上急难风雨後。
私田苦薄王税多,诸弟号寒诸妹瘦。 -
152.《次韵德孺惠贶秋字之句》 宋·黄庭坚
少日才华接贵游,老来忠义气横秋。
未应白发如霜草,不见丹砂似箭头。
顾我今成丧家狗,期君早作济川舟。
汉家宗庙英灵在,定是寒儒浪自愁。 -
153.《送李德素归舒城》 宋·黄庭坚
僧夏莫问途,麦秋宜煮饼。
北寺旬休归,长廊六月冷。
簟翻寒江浪,茶破苍璧影。
李侯为我来,遽以归期请。 -
154.《送吕夏卿》 宋·欧阳修
始吾尚幼学弄笔,群儿争诵公初文。
嗟我今年已白发,公初相见犹埃尘。
传家尚喜有二子,始知灵珠出淮滨。
去年束书来上国,欲以文字惊众人。 -
155.《别後奉寄圣俞二十五兄》 宋·欧阳修
长河秋雨多,夜插寒潮入。
岁暮孤舟迟,客心飞鸟急。
君老忘卑穷,文字或缀缉。
余生苦难厄,世险蹈已习。 -
156.《阅古堂诗》 宋·范仲淹
中山天下重,韩公兹镇临。
堂上绘昔贤,阅古以儆今。
牧师六十人,冠剑竦若林。
既瞻古人像,必求古人心。 -
157.《和胡少汲游山》 宋·晁说之
峭直汉大夫,伊余忝末胄。
出不还良媒,生本值恶宿。
高曾耀图牒,罪戾辱堂构。
十饥付群儿,万恨阁孤咮。 -
158.《岁暮思刘壮舆近在京师因壮舆言温公劝刘丈合》 宋·晁说之
迢迢使我旅怀悲,促促思君岁暮时。
江上梅花今在落,鄜州月魄屡圆亏。
著书有底心过苦,行路无端山更危。
谁解合离南北史,吾曹白发恐难期。 -
159.《枕上作》 宋·晁说之
年华又已暮,客恨更难裁。
寒雁背潮去,钟声随雨来。
离骚今我读,时命昔人哀。
但喜归期近,宁论白发催。 -
160.《次竹溪所和薛明府镜中我诗三首》 宋·刘克庄
搔白发翁疑是假,对青铜镜认为真。
影形本合成同体,梦觉俄分作二人。
欢至不期开口笑,愁来相对捧心颦。
可怜怛化贪生者,刍狗元身学出神。