-
1.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
2.《沁园春(三和)》 宋·刘克庄
吉梦维何,男子之祥,载弄之璋。
嗟我辰安在,斯文后死,力侔元气,手抉天章。
学稼田荒,炼丹灶坏,稽首南华一瓣香。
休休也,免王良友笑,屑往来忙。 -
3.《念奴娇(丙寅生日)》 宋·刘克庄
老逢初度,小儿女、盘问翁翁年纪。
屈指先贤,仿佛似,当日申公归邸。
跛子形骸,瞎堂顶相,更折当门齿。
麒麟阁上,定无人物如此。 -
4.《哨遍·高祖还乡》 元·睢景臣
社长排门告示,但有的差使无推故,这差使不寻俗。
一壁厢纳草也根,一边又要差夫,索应付。
又是言车驾,都说是銮舆,今日还乡故。
王乡老执定瓦台盘,赵忙郎抱着酒胡芦。 -
5.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
6.《偈颂二十二首》 宋·释道生
听著则聋,觑著则瞎。
靠倒达磨老臊胡,打杀临济白拈贼。 -
7.《偈颂一百零一首》 宋·释慧性
秋风清,秋月白。
雁过长空,蝉噪庭柏。
踢出铁昆仑,大机要顿发。
好肉剜疮,觑著即瞎。
隔山人唱太平歌,元是胡笳十八拍。 -
8.《因目痛有作》 宋·梅尧臣
已为贫孟郊,拚作瞎张籍。
诗句但口吟,世事不眼历。
既能分好恶,难用变青白。
读书听吾儿,且未废朝夕。 -
9.《忆昔二首》 宋·刘克庄
武皇好赋网群英,犹记龙颜赏墨卿。
白玉牒中曾有草,碧纱笼里本无名。
唐诗卒使张穷瞎,国语能令左失明。
老子一生嗜章句,故应天罚遣偏盲。 -
10.《目疾》 宋·陈与义
天公嗔我眼常白,故著昏花阿堵中。
不怪参军谈瞎马,但妨中散送飞鸿。
著篱令恶谁能继,损读方奇定有功。
九恼从来是佛种,会如那律证圆通。 -
11.《寄江仲嘉》 宋·吴则礼
忆昨南宫战,骞腾实妙年。
操戈万人废,受铠百城连。
器敌南溟大,姿逾白璧坚。
一官聊负弩,四部合磨铅。 -
12.《杨岐和尚赞》 宋·释法薰
不会禅,也住院。
旨的全无,种田博饭。
大笑接□白云瞎汉,无端带累遍地儿孙。
至今东西不分,南北不辨。 -
13.《偈颂一百零二首》 宋·释慧远
瞎堂也有三个诀,靠倒云门乾屎橛。
一双白大吃泥鳅,两个鹭鸾吞石蠮。 -
14.《颂古四十五首》 宋·释慧远
咄咄瞎驴趁大队,眨上眉毛佛不会。
白云断处是青山,行人更在青山外。 -
15.《临济和尚赞》 宋·释慧远
吹毛未举,鲜血淋漓。
涂毒才挝,遍界横尸。
机如劈竹,口似鼓槌。
二百年前江西湖南杀人放火,三千里外山东河北夺鼓搀旗。 -
16.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
南山灿灿,白石烂烂。
觌当面机,瞎人天眼。
拄杖子,闻如是语,从定而起,向香积世界, -
17.《郑学士请赞》 宋·释宗杲
参得圜悟禅,担起睦州版。
透过祖师关,瞎却顶门眼。
肚里黑漫漫,心中平坦坦。
性气得人憎,发时浑不管。
巩县茶瓶吃一槌,击碎饶州白瓷碗。 -
18.《目疾》 宋·王洋
天公嗔我眼长白,故著昏埃阿堵中。
不怪参军谈瞎马,但妨中散送飞鸿。
著篱令恶谁能对,损读方奇定有功。
九恼从来是佛种,会如那律证圆通。