-
581.《采菱词》 明·张元凯
菱角何纤纤,菱叶何田田。
鸳鸯与厓騑,对对浮清川。
采菱白晢郎,荡桨后复前。
偶逢西家妹,隔浦来采莲。 -
582.《寄范伯修兵宪》 明·郑琰
吹角营门拥大旗,白猿黄石佐兵机。
燕支月冷啼金镞,?鹈泉清洗铁衣。
战马到秋分阵牧,猎人穿烧射生归。
郅都尚作云中守,衰草连天无雁飞。 -
583.《渔阳老妇歌》 明·周忱
渔阳老妇白发多,去年归自斡难河。
自言本是田家女,少小姿容众推许。
父母求婚来大都,朱门许嫁不须臾。
良人系出蒙古部,阿翁仕元作枢副。 -
584.《画龙歌》 明·周是修
云如车轮风如马,雷鼓砰訇电旗奓。
其中踊跃何尔为,无乃蜿蜒作霖者。
古来善画此者谁?叶翁所画称最奇。
笔端挥洒绝相似,亦有风云雷电随。 -
585.《上邪》 明·朱成泳
上邪!我欲与君相知,永久无休期。
马生角,慈乌头白,天柱折,地维缺,华岳兀,天地无日
月,乃敢与君绝。 -
586.《秋夜》 明·朱应辰
鼓角动谯楼,星河烂不收。
梧桐双井月,砧杵一城秋。
坐久销清夜,时危易白头。
旧游零乱尽,归兴满南州。 -
587.《寄苏先生正》 明·祝祺
西风倚棹问归程,诗酒应多慰别情。
黄叶疏钟溪上寺,白云孤角海边城。
鸥飞烟渚连秋色,雁下寒塘起暮声。
回首天涯嗟落莫,夕阳归路万山晴。 -
588.《出塞作》 唐·王维
居延城外猎天骄,白草连山野火烧。
暮云空碛时驱马,秋日平原好射雕。
护羌校尉朝乘障,破虏将军夜渡辽。
玉靶角弓珠勒马,汉家将赐霍嫖姚。 -
589.《和望晓》 唐·白居易
休吟稽山晚,听咏秦城旦。
鸣鸡初有声,宿鸟犹未散。
丁丁漏向尽,冬冬鼓过半。
南山青沉沉,东方白漫漫。 -
590.《壬寅二月,有诏令郡吏分往属县灭决囚禁·自》 宋·苏轼
远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,寻山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
591.《孙莘老寄墨四首》 宋·苏轼
徂徕无老松,易水无良工。
珍材取乐浪,妙手惟潘翁。
(潘谷作墨,杂用高丽煤。
)鱼胞熟万杵,犀角盘双龙。 -
592.《和陶饮酒二十首》 宋·苏轼
我梦入小学,自谓总角时。
不记有白发,犹诵论语辞。
人间本儿戏,颠倒略似兹。
惟有醉时真,空洞了无疑。
坠车终无伤,庄叟不吾欺。
呼儿具纸笔,醉语辄录之。 -
593.《和蒋夔寄茶》 宋·苏轼
我生百事常随缘,四方水陆无不便。
扁舟渡江适吴越,三年饮食穷芳鲜。
金齑玉脍饭炊雪,海螯江柱初脱泉。
临风饱食甘寝罢,一瓯花乳浮轻圆。 -
594.《送郑户曹》 宋·苏轼
水绕彭城楼,山围戏马台。
古来豪杰地,千岁有余哀。
隆准飞上天,重瞳亦成灰。
白门下吕布,大星陨临淮。 -
595.《冬至日赠安节》 宋·苏轼
我生几冬至,少小如昨日。
当时事父兄,上寿拜脱膝。
十年阅凋谢,白发催衰疾。
瞻前惟兄三,顾后子由一。 -
596.《四时词》 宋·苏轼
春云阴阴雪欲落,东风和冷惊罗幕。
渐看远水绿生漪,未放小桃红入萼。
佳人瘦尽雪肤肌,眉敛春愁知为谁。
深院无人剪刀响,应将白纻作春衣。 -
597.《吾谪海南子由雷州被命即行了不相知至梧乃闻》 宋·苏轼
九疑联绵属衡湘,苍梧独在天一方。
孤城吹角烟树里,落月未落江苍茫。
幽人拊枕坐叹息,我行忽至舜所藏。
江边父老能说子,白须红颊如君长。 -
598.《送郑户曹》 宋·苏轼
水绕袁城楼,山围戏马台。
古来豪杰地,千载有余哀。
隆准飞上天,重瞳亦成灰。
白门下吕布,大星陨临淮。 -
599.《再游径山》 宋·苏轼
老人登山汗如濯,到山困卧呼不觉。
觉来五鼓日三竿,始信孤云天一握。
(古语云:孤云两角,去天一握。
)平生未省出艰险,两足惯曾行荦确。 -
600.《徐元用使君与其子端常邀仆与小儿过同游东山》 宋·苏轼
昔与徐使君,共赏钱塘春。
爱此小天竺,时来中圣人。
松如迁客老,酒似使君醇。
系舟藤城下,弄月镡江滨。