-
601.《赠诗僧道通》 宋·苏轼
雄豪而妙苦而腴,只有琴聪与蜜殊。
?钱塘僧思聪总角善琴,后舍琴而学诗,复弃诗而学道,其诗似皎然而加雄放。
安州僧仲殊诗敏捷立成,而工妙绝人远甚。
殊辟谷,常啖蜜。 -
602.《壬寅二月有诏令郡吏分往属县减决囚禁十三日》 宋·苏轼
太平宫而宿于南溪溪堂遂并南山而西至楼观大秦寺延生观仙游潭十九日aa1归作诗五百言以记凡所经历者寄子由远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,循山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
603.《次韵赵景贶督两欧阳诗破陈酒戒》 宋·苏轼
商也哀未散,岁月忽已秋。
祥琴虽未调,余悲不敢留。
矧此乃韵语,未入金石流。
羲之生五子,总角出银钩。 -
604.《次韵秦少章和钱蒙仲》 宋·苏轼
碧畦黄陇稻如京,岁美人和易得情。
鉴里移舟天外思,地中鸣角古来声。
山围故国城空在,潮打西陵意未平。
二子有如双白鹭,隔江相照雪衣明。 -
605.《纵笔三首》 宋·苏轼
寂寂东坡一病翁,白须萧散满霜风。
小儿误喜朱颜在,一笑那知是酒红。
父老争看乌角巾,应缘曾现宰官身。
溪边古路三叉口,独立斜阳数过人。
北船不到米如珠,醉饱萧条半月无。
明日东家知祀灶,只鸡斗酒定膰吾。 -
606.《崔文学甲携文见过萧然有出尘之姿问之则孙介》 宋·苏轼
象服盛簪珥,岂是邢夫人。
敝衣破冠履,可怜范叔贫。
君看崔员外,晚就观国宾。
当年颇赫赫,翁媪争为姻。 -
607.《荆州十首》 宋·苏轼
游人出三峡,楚地尽平川。
北客随南贾,吴樯间蜀船。
江侵平野断,风卷白沙旋。
欲问兴亡意,重城自古坚。 -
608.《送冯判官之昌国》 宋·苏轼
斩蛟将军飞上天,十年海水生红烟。
惊涛怒浪尽壁立,楼橹万艘屯战船。
兰山摇动秀山舞,小白桃花半吞吐。
鸱夷不裹壮士尸,白日貔貅雄帅府。 -
609.《陈州与文郎逸民饮别携手河堤上作此诗》 宋·苏轼
白酒无声滑泻油,醉行堤上散吾愁。
春风料峭羊角转,河水渺绵瓜蔓流。
君已思归梦巴峡,我能未到说黄州。
此身聚散何穷已,未忍悲歌学楚囚。 -
610.《老人行》 宋·苏轼
有一老翁老无齿,处处无人问年纪。
白发如丝向下垂,一双眸子碧如水。
不裹头,又无履,相识虽多少知己。 -
611.《子由作二颂颂石台长老问公手写莲经字如黑蚁》 宋·苏轼
眼前扰扰黑蚍蜉,口角霏霏白唾珠。
要识吾师无碍处,试将烧却看嗔无。
眼睛心地两虚圆,胁不沾床二十年。
谁信吾师非不睡,睡蛇已死得安眠。 -
612.《仲天贶王元直自眉山来见余钱塘留半岁既行作》 宋·苏轼
仲君岂弟多学,王子清修寡言。
病后空惊鹤瘦,时来或作鹏骞。
海角烦君远访,江源与我同来。
剩作数诗相送,莫教万里空回。 -
613.《其二赠写御容妙善师》 宋·苏轼
茫茫清泗遶孤岑,归路相将得暂临。
试著芒鞋穿荦确,更然松炬照幽深。
纵令司马能鑱石,奈有中郎解摸金。
强写苍崖留岁月,他年谁识此时心。 -
614.《赠陈守道》 宋·苏轼
一气混沦生复生,有形有心即有情。
共见利欲饮食事,各有爪牙头角争。
争时怒发霹雳火,险处直在嵌岩坑。
人伪相加有余怨,天真丧尽无纯诚。 -
615.《正月二十一日病后述古邀往城外寻春》 宋·苏轼
屋上山禽苦唤人,槛前冰沼忽生鳞。
老来厌逐红裙醉,病起空惊白发新。
卧听使君鸣鼓角,试呼稚子整冠巾。
曲栏幽榭终寒窘,一看郊原浩荡春。 -
616.《赠上天竺辩才师》 宋·苏轼
南北一山门,上下两天竺。
中有老法师,瘦长如鹳鹄。
不知修何行,碧眼照山谷。
见之自清凉,洗尽烦恼毒。 -
617.《梦雪》 宋·苏轼
残杯失春温,破被生夜悄。
开门千山白,俯仰同一照。
虽时出圭角,固自绝瑕窍。
儿童勿惊怪,调汝得一笑。 -
618.《次韵定慧钦长老见寄八首(并引)》 宋·苏轼
苏州定慧长老守钦,使其徒卓契顺来惠州,问予安否,且寄《拟寒山十颂》。
语有璨、忍之通,而诗无岛、可之寒,吾甚嘉之,为和八首。
左角看破楚,南柯闻长滕。
钩帘归乳燕,穴纸出痴蝇。 -
619.《黄牛庙》 宋·苏轼
江边石壁高无路,上有黄牛不服箱。
庙前行客拜且舞,击鼓吹箫屠白羊。
山下耕牛苦硗确,两角磨崖四蹄湿。
青刍半束长苦饥,仰看黄牛安可及。 -
620.《南邻》 唐·杜甫
锦里先生乌角巾,园收芋粟不全贫。
惯看宾客儿童喜,得食阶除鸟雀驯。
秋水才深四五尺,野航恰受两三人。
白沙翠竹江村暮,相对柴门月色新。