-
1.《白纻辞三首》 唐·李白
扬清歌,发皓齿,北方佳人东邻子。
且吟白纻停绿水,长袖拂面为君起。
寒云夜卷霜海空,胡风吹天飘塞鸿。
玉颜满堂乐未终,馆娃日落歌吹濛。 -
2.《白纻辞 其二》 唐·李白
馆娃日落歌吹深。
月寒江清夜沉沉。
美人一笑千黄金。
垂罗舞縠扬哀音。
郢中白雪且莫吟。
子夜吴歌动君心。
动君心。
冀君赏。
愿作天池双鸳鸯。
一朝飞去青云上。 -
3.《十一月忽见雪片居此七年未尝见也》 宋·张九成
寒色遽如许,神清瘦不禁。
瓦沟声磔索,珠琲乱衣襟。
斯须忽复变,玉片堕前林。
风劲势回旋,飘零蔽遥岑。 -
4.《白雪辞》 元·杨维桢
痴云驾日日为黄,白光半夜漏东方。
广寒兔老玉发蜕,一箭刚风落人世。
锦宫肉屏香汗溶,酒如春江饮如虹。
彩鸾帘额不受卷,酒面洗作梨花风。
阶前狮子积不坏,十日璚田换尘界。
金钲取挂扶桑晓,照见璚田出寒莩。 -
5.《雪赋》 南北朝·谢惠连
岁将暮,时既昏。
寒风积,愁云繁。
梁王不悦,游于兔园。
乃置旨酒,命宾友。 -
6.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
7.《舞曲歌辞·白鸠辞》 唐·李白
铿鸣钟,考朗鼓。
歌白鸠,引拂舞。
白鸠之白谁与邻,霜衣雪襟诚可珍。 -
8.《白鸠辞(一作夷则格上白鸠拂舞辞)》 唐·李白
铿鸣钟,考朗鼓。
歌白鸠,引拂舞。
白鸠之白谁与邻,霜衣雪襟诚可珍。 -
9.《雪咏》 宋·曾巩
雪花好洁白,不待咏说知。
区区取相似,今古同一辞。
薛能比众作,小去笔墨畦。
谁能出千载,为雪立传碑。 -
10.《罢摄官后将还旧居,留辞李侍御》 唐·刘长卿
江海今为客,风波失所依。
白云心已负,黄绶计仍非。
累辱群公荐,频沾一尉微。
去缘焚玉石,来为采葑菲。 -
11.《罢摄官后将还旧居,留辞李侍御》 唐·刘长卿
江海今为客,风波失所依。
白云心已负,黄绶计仍非。
累辱群公荐,频沾一尉微。
去缘焚玉石,来为采葑菲。 -
12.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·白居易
六么水调家家唱,白雪梅花处处吹。
古歌旧曲君休听,听取新翻杨柳枝。
陶令门前四五树,亚夫营里百千条。
何似东都正二月,黄金枝映洛阳桥。 -
13.《杂曲歌辞·太行苦热行》 唐·刘长卿
迢迢太行路,自古称险恶。
千骑俨欲前,群峰望如削。
火云从中起,仰视飞鸟落。
汗马卧高原,危旌倚长薄。 -
14.《白翎鹊辞》 元·杨维桢
白翎鹊,西极来。
金为冠,玉为衣。
百鸟见之不敢飞,雄狐猛虎愁神机。
先帝亲手鞲,重尔西方尔。 -
15.《吴宫白灊辞》 明·张羽
织成白灊胜白丝,恰称吴娃冰雪肌。
渚宫金剪制舞衣,白云一片筵前飞。
舞衣当筵洁且轻,君王回盼心已倾。
徘徊玉阶夜露零,桐花拂面微凉生。 -
16.《横吹曲辞·折杨柳》 唐·翁绶
紫陌金堤映绮罗,游人处处动离歌。
阴移古戍迷荒草,花带残阳落远波。
台上少年吹白雪,楼中思妇敛青蛾。
殷勤攀折赠行客,此去关山雨雪多。 -
17.《暮云辞》 宋·白玉蟾
云行太虚中,薄暮何冥冥。
仰望青松梢,上有白雪翎。
千岸舞落叶,万树罗翠屏。
流水咽寒涧,湛露濡香蘅。 -
18.《白纻辞 其三》 唐·李白
吴刀剪彩缝舞衣。
明妆丽服夺春晖。
扬眉转袖若雪飞。
倾城独立世所稀。
激楚结风醉忘归。
高堂月落烛已微。
玉钗挂缨君莫违。 -
19.《天赐白》 宋·周邦彦
君不见书生镌羌勒兵人,羌来薄城束缚急。
蜡丸飞出辞大家,帐下健儿纷雨位。
凿沙到石终无水,扰扰万人如渴蚁。
挽絙窃出两将军,敌箭随来风掠耳。 -
20.《相和歌辞·子夜警歌二首》 唐·陆龟蒙
镂碗传绿酒,雕炉熏紫烟。
谁知苦寒调,共作白雪弦。
恃爱如欲进,含羞出不前。
朱口发艳歌,玉指弄娇弦。