-
101.《子厚先生哀辞》 宋·司马光
先生负材气,弱冠游穷边。
麻衣揖钜公,决策期万全。
谓言叛羌背,会可执而鞭。
意趣小参差,万金莫留连。 -
102.《次韵和韩持国京师雪》 宋·梅尧臣
寒威无远近,素色混高低。
玉路平何广,天形浩莫倪。
压阶宁辨玉,封谷不须泥。
殄厉非乖候,资农必慰黎。 -
103.《酬谢商秘丞见赠诗牌》 宋·魏野
初得春方暖,今来岁已阑。
紫泥辞却易,白雪和终难。
频拂心宁倦,时吟齿觉寒。
会须亲谢去,闲拄折鱼竿。 -
104.《和永叔思白兔戏答公仪忆鹤杂言》 宋·王珪
兔自明月窟中出,鹤从群玉峰头下。
人间俗眼未尝窥,已为两家藏以诧。
玉堂词人本仙材,光芒偶落银河罅。
谪向埃尘五十春,所趣无一不潇洒。 -
105.《辞贾徽州》 宋·曹勋
束书归去飨梅花,底事霏英故故斜。
约住忙中千里鹤,羡渠如意两归雅。
家中见雪念为客,客里观梅不似家。
园树暂时相斗白,明朝休向我侬夸。 -
106.《冬至前月赴季父梅花之集与韩蒲向宪唐干诸人》 宋·胡寅
不辞开后苦寒侵,为与骚人托契深。
可但风光回岁律,更分华色掞儒林。
欲歌白雪词难和,试挽幽香力尚禁。
等是美名无玷染,腊梅何事色如金。 -
107.《早饭白崖铺净果院》 宋·李流谦
久客谙人事,身能到处安。
炉深红一聚,竹瘦碧千竿。
祗作临深恐,何辞行路难。
几成晚来雪,唯有不胜寒。 -
108.《再次前韵督周子问雪中以疾辞诗》 宋·项安世
散花侵示疾,造物戏公深。
毳饭添三白,熊经试一禽。
从来诗愈虐,枉去药关心。
无限山阴兴,匡床好越吟。 -
109.《辞贾徽州二首》 宋·许月卿
束书归去飨梅花,底事霏英故故斜。
约住忙中千里鹤,羡渠如意两归鸦。
家中见雪念为客,客里观梅不似家。
园树暂时相斗白,明朝休向我侬夸。 -
110.《归去来辞》 宋·陈普
归去来兮,吾生复何之。
故园三径在,桃李不成蹊。
台榭荒凉已无忧,阶除寂寞人已希。
胡飘飘而不返,将役役以奚为。 -
111.《戏郑曾二老》 宋·王洋
两编千片白雪茧,六百二斗青铜钱。
不辞破费十日产,要向几上追前贤。
前贤已死不可慕,世上流传只佳句。
不寻断简赏心符,定自前贤无觅处。 -
112.《由上饶之贵溪舟中书事》 宋·喻良能
日月三秋杪,江山万象殊。
小舟浮舴艋,广信出闉阇。
草木关诗律,云烟入画图。
水清沙可数,景好句难摹。 -
113.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
114.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
115.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
116.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
117.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
118.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
119.《菩萨蛮》 唐·韦庄
红楼别夜堪惆怅,香灯半卷流苏帐。
残月出门时,美人和泪辞。
琵琶金翠羽,弦上黄莺语。
劝我早归家,绿窗人似花。 -
120.《北征》 唐·杜甫
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。
顾惭恩私被,诏许归蓬荜。