-
1.《白驹》 先秦·佚名
皎皎白驹,食我场苗。
絷之维之,以永今朝。
所谓伊人,于焉逍遥?
皎皎白驹,食我场藿。 -
2.《舞曲歌辞·白纻歌》 唐·张籍
皎皎白纻白且鲜,将作春衫称少年。
裁缝长短不能定,自持刀尺向姑前。
复恐兰膏污纤指,常遣傍人收堕珥。
衣裳著时寒食下,还把玉鞭鞭白马。 -
3.《白纻歌》 唐·张籍
皎皎白纻白且鲜,将作春衣称少年。
裁缝长短不能定,自持刀尺向姑前。
复恐兰膏污纤指,常遣傍人收堕珥。
衣裳著时寒食下,还把玉鞭鞭白马。 -
4.《酬晖上人秋夜山亭有赠》 唐·陈子昂
皎皎白林秋,微微翠山静。
禅居感物变,独坐开轩屏。
风泉夜声杂,月露宵光冷。
多谢忘机人,尘忧未能整。 -
5.《梁园吟》 唐·李白
我浮黄河去京阙,挂席欲进波连山。
天长水阔厌远涉,访古始及平台间。
平台为客忧思多,对酒遂作梁园歌。
却忆蓬池阮公咏,因吟“渌水扬洪波”。 -
6.《幽谷》 宋·赵方
静虚空阔深盘旋,松挂薜萝笼紫烟。
尝引我来寻诗料,和残皎皎白驹篇。 -
7.《郁郁孤生桐》 明·胡翰
郁郁孤生桐,托根邹峄颠。
皎皎白素丝,出自岱畎间。
一朝奉庭贡,妙合良自然。
桐以为君琴,丝以为君弦。 -
8.《锦带花》 宋·范成大
妍红棠棣妆,弱绿蔷薇枝。
小风一再来,飘飘随舞衣。
吴下妩芳槛,峡中满荒陂。
佳人堕空谷,皎皎白驹诗。 -
9.《西轩杂言》 宋·李新
风琴牛笛难度曲,早韭晚菘谁当肉。
笔端画饼不得饱,汗少熬鸡浑未熟。
三年楮叶太劳力,八尺鼓围竟空腹。
遥遥华胄犹龙孙,皎皎白驹挚空谷。 -
10.《老梅晦父改韵见贻走笔奉和》 宋·曹彦约
有酒且莫斟,听我歌一曲。
所歌无长语,江梅倚修竹。
炯炯寒露冰,皎皎白驹谷。
粲粲能赋人,日日对高躅。 -
11.《予自武昌携二猿归夜闻清啸偶成》 宋·岳珂
乐天听琵五,尝赋猿哀鸣。
物产无古今,均此浔阳城。
我居庐山趾,日夕游郊坰。
步足历幽谷,登山穷绝陉。 -
12.《梁园吟》 唐·李白
我浮黄云去京阙,挂席欲进波连山。
天长水阔厌远涉,访古始及平台间。
平台为客忧思多,对酒遂作梁园歌。
却忆蓬池阮公咏,因吟渌水扬洪波。 -
13.《施万病丸》 唐·贯休
我闻昔有海上翁,须眉皎白尘土中。
葫芦盛药行如风,病者与药皆惺憁.药王药上亲兄弟,救人急于己诸体。
玉毫调御偏赞扬,金轮释梵咸归礼。 -
14.《九日雨中作》 宋·贺铸
九夏赤旱百井枯,三秋积雨釜生鱼。
淩高径醉不易图,问底黄叶今有无。
愿致皎白来庭除,昏瞳烂卷勤卷舒。
管中一班聊自娱,未羡北里鸣笙竽。 -
15.《幽居即事八首》 宋·赵蕃
月皎白发可数,冷风病骨难支。
何止胜俗人语,便家世上钱痴。 -
16.《望鸣皋山白云寄洛阳卢主簿》 唐·李颀
饮马伊水中,白云鸣皋上。
氛氲山绝顶,行子时一望。
照日龙虎姿,攒空冰雪状。
嵡嵸殊未已,崚嶒忽相向。 -
17.《和赵给事白蝇拂歌》 唐·卢纶
华堂多众珍,白拂称殊异。
柄裁沈节香袭人,上结为文下垂穗。
霜缕霏微莹且柔,虎须乍细龙髯稠。 -
18.《赋得白云起封中(一作许康佐诗)》 唐·张嗣初
英英白云起,呈瑞出封中。
表圣宁因地,逢时岂待风。
浮光弥皎洁,流影更冲融。
自叶尧年美,谁云汉日同。
金泥光乍掩,玉检气潜通。
欲与非烟并,亭亭不散空。 -
19.《白云起封中(一作张嗣初诗)》 唐·许康佐
英英白云起,呈瑞出封中。
表圣宁依地,逢时岂待风。
浮辉弥皎洁,流影更冲融。
自叶尧天美,谁言汉日同。
泥金光乍掩,检玉气俄通。
犹愿非烟瑞,亭亭不散空。 -
20.《览镜见白发数茎光鲜特异》 唐·权德舆
秋来皎洁白须光,试脱朝簪学酒狂。
一曲酣歌还自乐,儿孙嬉笑挽衣裳。