-
1.《行香子(抹利花)》 宋·姚述尧
天赋仙姿。
玉骨冰肌。
向炎威、独逞芳菲。
轻盈雅淡,初出香闺。
是水宫仙,月宫子,汉宫妃。
清夸檐_,韵胜酴醿。
笑江梅、雪里开迟。
香风轻度,翠叶柔枝。
与玉郎摘,美人戴,总相宜。 -
2.《和利州鲜于转运公剧八咏·山斋》 宋·司马光
幽蹊入桃李,危栈蟠林麓。
行行忽虚敞,高斋出山腹。
园圃近指掌,效郭纷盈目。
春老酴醾香,夏浅筼簹绿。 -
3.《某偶为木犀有赋遂别驾诸丈光和盈轴因惟晋以》 宋·魏了翁
澹云明露立苍苍,不识从来声利场。
晋士羽浮轻兴喻,唐人承误转周章。
高谈天上兔蟾影,卑拟人閒龙麝香。
犀桂自殊苦相累,都将荣进溷真芳。 -
4.《郊庙歌辞·祀九宫贵神乐章·寿和》 唐·佚名
时文哲后,肃事严禋。
馨我明德,享于贵神。
大庖载盈,旨酒斯醇。
精意所属,期于利人。 -
5.《相和歌辞·贾客词》 唐·刘禹锡
贾客无定游,所游惟利并。
眩俗杂良苦,乘时知重轻。
心计析秋毫,摇钩侔悬衡。
锥刀既无弃,转化日已盈。 -
6.《奉和圣制瑞雪篇》 唐·张九龄
万年春,三朝日,上御明台旅庭实。
初瑞雪兮霏微,俄同云兮蒙密。
此时骚切阴风生,先过金殿有馀清。 -
7.《久戍边城有怀京邑》 唐·骆宾王
扰扰风尘地,遑遑名利途。
盈虚一易舛,心迹两难俱。
弱龄小山志,宁期大丈夫。
九微光贲玉,千仞忽弹珠。 -
8.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
9.《同赵侍御乾湖作》 唐·张说
江南湖水咽山川,春江溢入共湖连。
气色纷沦横罩海,波涛鼓怒上漫天。
鳞宗壳族嬉为府,弋叟罛师利焉聚。 -
10.《杂诗六首》 唐·李华
黄钟叩元音,律吕更循环。
邪气悖正声,郑卫生其间。
典乐忽涓微,波浪与天浑。
嘈嘈鸱枭动,好鸟徒绵蛮。 -
11.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
12.《秋中野望寄舍弟绶兼令呈上西川尚书舅》 唐·卢纶
忧来思远望,高处殊非惬。
夜露湿苍山,秋陂满黄叶。
人随雁迢递,栈与云重叠。
骨肉暂分离,形神遂疲苶. -
13.《月映清淮流》 唐·徐敞
遥夜淮弥净,浮空月正明。
虚无含气白,凝澹映波清。
见底深还浅,居高缺复盈。
处柔知坎德,持洁表阴精。
利物功难并,和光道已成。
安流方利涉,应鉴此时情。 -
14.《侍从游后湖宴坐》 唐·权德舆
绝境殊不远,湖塘直吾庐。
烟霞旦夕生,泛览诚可娱。
慈颜俯见喻,辍尔诗与书。
清旭理轻舟,嬉游散烦劬。 -
15.《侍从游后湖宴坐》 唐·权德舆
绝境殊不远,湖塘直吾庐。
烟霞旦夕生,泛览诚可娱。
慈颜俯见喻,辍尔诗与书。
清旭理轻舟,嬉游散烦劬。 -
16.《感遇二首》 唐·柳宗元
西陆动凉气,惊乌号北林。
栖息岂殊性,集枯安可任。
鸿鹄去不返,勾吴阻且深。
徒嗟日沈湎,丸鼓骛奇音。 -
17.《送李策秀才还湖南,因寄幕中亲故兼简衡州吕八郎中》 唐·刘禹锡
深春风日净,昼长幽鸟鸣。
仆夫前致词,门有白面生。
摄衣相问讯,解带坐南荣。
端志见眉睫,苦言发精诚。 -
18.《贾客词》 唐·刘禹锡
贾客无定游,所游唯利并。
眩俗杂良苦,乘时取重轻。
心计析秋毫,摇钩侔悬衡。
锥刀既无弃,转化日已盈。 -
19.《历阳书事七十韵》 唐·刘禹锡
一夕为湖地,千年列郡名。
霸王迷路处,亚父所封城。
汉置东南尉,梁分肘腋兵。
本吴风俗剽,兼楚语音伧。 -
20.《感怀》 唐·孟郊
秋气悲万物,惊风振长道。
登高有所思,寒雨伤百草。
平生有亲爱,零落不相保。
五情今已伤,安得自能老。