-
241.《游超化寺》 宋·李廌
常笑博望侯,老死穷河源。
河源几万里,天派垂昆仑。
支流播九逆,砥柱疏三门。
行穿九地折,怒溢千里奔。 -
242.《荞麦》 宋·李新
神农播百谷,赐羌荍麦种。
下子分苦甘,甘贱苦蒙宠。
西山律候晚,春种夏苗茸。
秋花深入云,风浪绮霞动。 -
243.《次韵陈泰定见赠二首》 宋·李弥逊
偶语无人且复吞,昼晴饶睡憩榕根。
鸟鸣幽谷何妨静,花发深林只有繁。
逸思共怜居有竹,清阴谁伴酒盈尊。
非关兴心回船急,剥啄那知客至门。 -
244.《补乐府十篇·帝神农氏之乐歌》 宋·曹勋
丰年告成,百谷用合。
匏笾既盈,黍稷既馨,昭假是膺。 -
245.《人日惊蛰前数日大雪寄孙奇父韩叔夏》 宋·胡寅
腊雪不溉旱,天公念嘉生。
稚春乃祁寒,号令如冬行。
栗烈鼓噫气,碎訇动霆声。
初疑雨翻盆,旋觉霰洒甍。 -
246.《以墨一品饷叔夏》 宋·胡寅
人墨两相磨,此语昔贤叹。
平生几两屐,何用积不散。
未忘文字耳,四宝且同案。
陶泓有润泽,毛颖称词翰。 -
247.《和林大任劝耕》 宋·吴芾
壮哉溢目还盈耳,千骑出城歌吹起。
野人一睹快争先,奔走欢呼几折趾。
往年戎马偶出郊,田间弥望皆荒茅。
使君笃意劝农课,尽使惰游如所教。 -
248.《又和谢良辅惠箭筍》 宋·吴芾
卜得幽居山绕屋,四围景物何纷郁。
门前掩映百垂杨,墙里回环万修竹。
风来花气竞薰人,日出鸟声浑满谷。
檐前花树尽堪攀,砌下清泉常可掬。 -
249.《送董伯玉造朝改秩》 宋·吴芾
之子久言别,今秋忽此来。
访我湖山上,连月相追陪。
和诗动盈轴,举酒必昼罍。
使人增眼明,顿觉忘衰颓。 -
250.《和家叔察院巨鱼诗》 宋·李洪
沧溟浩淼浮寰区,八纮九野水所储。
介虫族类信众夥,穷极诡怪堪嗟吁。
巨鳌屭赑冠灵岛,应龙连蜷颔骊珠。
异哉斯鱼盈百尺,失水安得波涛俱。 -
251.《石芥》 宋·虞俦
杯酒流行四座倾,此君风味始峥嵘。
捣残薑桂嫌无韵,扫尽茅柴不到酲。
崖谷野人羞自荐,膏粱公子莫知名。
攀萝采撷天寒甚,谁念终朝掬不盈。 -
252.《黄山高》 宋·汪莘
黄山高哉,岿然为江东之巨镇兮,壁立於两浙之上游。
摩天戛日以直上,阳枝阴派盘数州。 -
253.《可斋陈大卿政成暇蒐讨河渠为乡国长久虑开万》 宋·郑清之
四明瀛海堧,大田沃多稼。
三江纳行潦,九谷偏畏夏。
治水宜讲行,时哉及閒暇。
方当暑如惔,孰谓晴可乍。 -
254.《萧长公来访示以诸公诗卷谓与予游从之久不能》 宋·刘学箕
人生立志各有癖,浃髓沦肌疗无术。
君不学少年奏赋明光宫,又不能桑麻谷粟去作田舍翁。
苦心竭虑淡泊音,手携三尺绿绮琴。
七弦指下业然鸣,于以求见古人心。 -
255.《感情中建除体二首》 宋·程公许
建国维艺祖,受命同有虞。
除苛五闰后,返朴邃古初。
满盈持以道,协泽久不渝。
平治二百年,中原忽榛芜。 -
256.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
257.《又上座主李左史八十韵》 宋·程公许
江路三年别,心旌万里摇。
登龙空有梦,蛰蚁困无聊。
侧听除书峻,深期庙论调。
方看仪玉笋,胡遽理荪桡。 -
258.《春晚二首》 宋·苏泂
春风尔狂颠,三月不知春。
青青池上草,翻忆梦中人。
幽兰出磵谷,感此芳气新。
采采不盈掬,眼前但荆榛。 -
259.《陈侍郎见激字韵和以见寄复用韵谢》 宋·王迈
先生德量万顷波,挠之不浊无湍激。
文章亦如万斛泉,酌之不竭何悭惜。
沧浪亭下把钓竿,双笔堂前看苍璧。
时逢问字客及门,倒屣不要人扶出。 -
260.《丁亥纪蜀百韵》 宋·李曾伯
在负在娵觜,羲双正东陆。
羽书西边来,胡骑报南牧。
仓茫星火急,飘忽风雨速。
凭陵我封疆,剽掠我孳留。