-
281.《次韵孙元京见过言诗》 宋·方回
骚坛争长各称兵,未卜谁欤霸业成。
欲疗左肩治谷废,合除白俗扫元轻。
屡更落落心犹壮,常恐空空气骤盈。
据险作难终未是,赖公指示轨图平。 -
282.《为合密府判题赵子昂大字兰亭》 宋·方回
神奇变化莫若龙,屈蟠可藏螺谷中。
一声霹雳起头角,金鳞万丈横苍空。
右军禊帖不盈咫,善临摹者子赵子。
一觞一咏十九之,方如带玉满疋纸。 -
283.《和元守中秋月夜韵》 宋·郭印
曩为痴儿未识月,夜明唤作山阴雪。
翻笑老人立其下,皓彩亭亭映华发。
晦朔弦望总不知,三五那能问盈缺。
有时暮宿招提境,插天不爱金银塔。 -
284.《再和前韵答隐父二首》 宋·郭印
植物禀清气,天与寒筠独。
陆离草树间,贵贱分珉玉。
王孙爱夭红,采蕊动盈掬。
如何檀栾姿,睥睨少青目。 -
285.《观西华摧》 宋·李复
高山何时摧,谽谺作空谷。
拥土起重冈,断石大如屋。
洑泉尽涌发,散漫流新渌。
南渊势最广,百亩亭澳曲。 -
286.《依韵酬朱公掞给事》 宋·李复
沧溟酌蠡天窥管,龟兆何长筮何短。
什百倍蓰情不齐,斛龠釜钟难概满。
东西地缺如断玦,西北天倾犹倚繖。
山{左羊右历}何由蔚豹班,荆鸡岂解伏鹄卵。 -
287.《戏谢漕食豆粥》 宋·李复
石泉清甘出山麓,瓦釜贮泉烹豆粥。
太行苦雾朝塞门,相与持杯煖寒腹。
集仙学士著绣衣,瑞节前驱光照玉。
入境风生三十州,高廪临边溢红粟。 -
288.《中春苦雨书怀》 宋·李覯
春秋书大雨,三日已为霖。
如何方春时,终月常积阴。
淙空若泉泻,盪地成渊深。
曾无书夜别,顾恐山岳沈。 -
289.《寒风》 宋·释文珦
寒风萧萧吹我衣,迎晨光入山采蕨薇。
魍魉窥人猛虎啸,草间多露犹未晞。
历尽穷崖与险谷,终朝采之不盈匊。
忧心殷殷日将暮,手持空筐返茅屋。 -
290.《题宝塔》 宋·释印肃
塔本无缝,真如不动。
说此经处,涌出虚空。
释迦多宝,听说如梦。
东西无二,见见不同。 -
291.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
来问此经低声,大千卷自尘中出,三世佛从口里生。
天得一以清,地得一以宁,宁无依兮谷不盈。
摩诃般若波罗密,落日渔樵歌太平。 -
292.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
疏豁性情,谷虚而不盈;舒散胸肤,冰涣而不凝。
恁麽来也,触处相应。 -
293.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
了了常知,灵灵匪思。
妙空三世,圆包二仪。
针鼻长通线,梭脐细吐丝。
出谷白云风断送,盈科流水月相随。
普应群机兮,自然合宜。 -
294.《次韵王宣徽太尉耆年会诗》 宋·苏颂
古来贤相称高奇,虞有皋夔商傅伊。
帝臣王佐见谟训,千载相望如同时。
我朝公辅代间出,钟秀辰象分躔离。
堂堂太尉实异禀,风质粹美和而威。 -
295.《石缝泉清轻而甘滑传闻有年矣前此数欲疏引入》 宋·苏颂
峨峨凤凰山,有泉出其腋。
初微才滥觞,渐大乃穿石。
灵苗荫荼槚,宝气近金锡。
毖彼渊源长,兹惟云雾液。 -
296.《木樨花一首》 宋·苏籀
何处闻国芗,珍木秀岩谷。
高标蕙兰枝,妙辑沈麝酷。
叶叶秋声中,霏霏早英蓛。
介特有如松,繁华岂惭菊。 -
297.《郑倅是岁七月同游和余韵复和酬之》 宋·孙应时
高人遗世纷,山水好常酷。
监州当暑来,风露劳栉沐。
千里生清凉,万象入睐瞩。
公余事幽讨,驾言访容谷。 -
298.《无尽藏斋诗》 宋·王洋
潢潦集须臾,朝盈夕已除。
沛然随饱满,廓尔是清虚。
金谷输仓箧,锱铢较簿书。
不知方雨地,无计脱苞苴。 -
299.《久不得家书》 宋·杨时
鴥彼晨风飞,日暮归郁林。
游子尚何得,但寄千里心。
庭闱斑白亲,忆念我亦深。
云何彼无耗,徒役梦寐寻。 -
300.《元丰壬戌岁暮书事》 宋·杨时
闽陬地力尽,种艺被山谷。
涵濡一雨润,郁郁原野绿。
春风忽云徂,舒景变炎燠。
凉飚动地轴,揫敛何神速。