-
1.《昭君辞》 南北朝·沈约
汉宫美女多如云,中有一人字昭君。
天生倾国倾城色,玉质孤高卓不群。
来至掖庭已有年,愁听宫漏独成眠。
可怜绝色等闲弃,汉帝不分媸与妍。 -
2.《与谬开甫自淮南同行赴举相别二十五年复相遇》 宋·孔武仲
束书吾初走夷门,倾盖得君恨不早。
兰溪驻马复相逢,二纪飞驰如电埽。
惜君憔悴力不任,顾我沧浪发先皜。
忆昔同行气颇骄,青骢马快鞍鞯好。 -
3.《信陵君窃符救赵》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子,而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
公子为人,仁而下士 ,士无贤不肖,皆谦而礼交之,不敢以其富贵骄士。
士以此方数千里争往归之,致食客三千。 -
4.《信陵君救赵论》 明·唐顺之
论者以窃符为信陵君之罪,余以为此未足以罪信陵也。
夫强秦之暴亟矣,今悉兵以临赵,赵必亡。
赵,魏之障也。
赵亡,则魏且为之后。 -
5.《南康刘尉于厅事之东开轩日清濑盖取其前松声》 宋·曾丰
坐曹在西退食东,一间然尔万不同。
彼无乃俗饱吾聒,此不胜幽醒我聪。
不律不吕自中节,非夔非襄谁传宗。
意其金沙澒磅礴,否则银汉鍧穹窿。 -
6.《送天台陈庭学序》 明·宋濂
西南山水,惟川蜀最奇。
然去中州万里,陆有剑阁栈道之险,水有瞿塘、滟滪之虞。
跨马行,则篁竹间山高者,累旬日不见其巅际。
临上而俯视,绝壑万仞,杳莫测其所穷,肝胆为之悼栗。 -
7.《子远使君出守广汉始获倾盖诸官赋诗赠别某广》 宋·张栻
地生落南州,分与岷峨疎。
朅来荆江上,所忻近乡闾。
吾乡多隽豪,杂遝来舟车。
时从说情话,颇觉中怀舒。 -
8.《八绝诗垂藤盖》 宋·王禹偁
古藤何樛蟠,低荫庶子泉。
童童若青盖,挂在绝壁前。
月穿波影碎,露滴岸声圆。
晓笼使君醉,夜覆溪僧禅。 -
9.《贺新郎·翠盖笼娇面》 宋·刘仙伦
翠盖笼娇面。
记当年、沈香亭北,醉中曾见。
见了风流倾国艳,红紫纷纷过眼。
算好处、何嫌春晚。 -
10.《广汉黄仲秉即转运使治之东作亭扁以楚翠盖取》 宋·张栻
维衡屹南荒,作镇自开辟。
蟠根结地厚,面势倚空碧。
陂陀数州境,高下相接迹。
麓山乃其趾,神秀固未极。 -
11.《送郑侍郎四川制置分韵得盖字》 宋·魏了翁
恭惟皇上心,纳纳天同大。
明命辍禁游,往抚蜀雕瘵。
蜀山在何许,斜阳点鸦背。
家住扶桑东复东,却望斜阳铁山外。 -
12.《题曾见卓此君轩》 宋·曾丰
衣冠济济友若昆,诗书纚纚子若孙。
容有玉立人照门,得无玉立物照轩。
轩外清凉别乾坤,一点尘俗不得干。
其间盖有此君存,此君根性抱岁寒。 -
13.《寄浙漕王子文野以思君令人老五字为韵得诗五》 宋·五迈
长沙一倾盖,情好如埙篪。
间关十寒暑,何时不相思。
君为睢邸教,再挹冰玉姿。
升堂拜寿母,摩机识馨儿。 -
14.《平生八见女而存者五人比又得女少稷作诗宽次》 宋·韩元吉
渐老思似续,抚怀良惘然。
空余岁寒心,凛凛松柏坚。
平生孔明妇,贫贱房且专。
生女不生男,造物宁我偏。 -
15.《溆浦柟木洞盖神龙所居今年夏大旱县官乞取其》 宋·曾几
倾心南山云,如渴望梅岭。
朝来有佳思,拄笏不见顶。
丰隆骏奔走,列缺元驰骋。
雨不到人间,风伯乃为梗。 -
16.《上孙使君》 唐·贯休
圣主得贤臣,天地方交泰。
恭惟岳精粹,多出于昭代。
君侯握文镜,独立尘埃外。
王演俗容仪,崔陵小风概。 -
17.《从何使君父子游墨池分韵得名字》 宋·李焘
蜀学擅天下,马王先得名。
簧如巧言语,於道盖小成。
子云最后出,振策思遐征。
斯文大一统,欻使圣域清。 -
18.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
19.《翟方进》 宋·张嵲
相君事郡当少时,见谓迟钝遭谩欺。
一从蔡叟问所适,羇游万里来京师。
从冯老姥织屦卖,学问声名从此大。
胡常初毁更见誉,一日超升登掾宰。 -
20.《邀肇庆府卓司法》 宋·曾丰
吾性太率故多可,吾调太僻故寡和。
门前蒲屦率所招,榻上尘生僻之过。
生平交际二者间,燕处官居长若个。
斗升新幸饱自聊,朱墨素慵闲亦颇。