-
21.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
22.《春日归山,寄孟浩然》 唐·李白
朱绂遗尘境,青山谒梵筵。
金绳开觉路,宝筏度迷川。
岭树攒飞栱,岩花覆谷泉。
塔形标海月,楼势出江烟。 -
23.《登千福寺楚金禅师法华院多宝塔》 唐·岑参
多宝灭已久,莲华付吾师。
宝塔凌太空,忽如涌出时。
数年功不成,一志坚自持。
明主亲梦见,世人今始知。 -
24.《自京赴奉先县咏怀五百字/自京赴奉先咏怀五百字》 唐·杜甫
杜陵有布衣,老大意转拙。
许身一何愚,窃比稷与契。
居然成濩落,白首甘契阔。
盖棺事则已,此志常觊豁。 -
25.《奉送魏六丈佑少府之交广》 唐·杜甫
贤豪赞经纶,功成空名垂。
子孙不振耀,历代皆有之。
郑公四叶孙,长大常苦饥。
众中见毛骨,犹是麒麟儿。 -
26.《奉送郭中丞兼太仆卿充陇右节度使三十韵(郭英乂)》 唐·杜甫
诏发西山将,秋屯陇右兵。
凄凉馀部曲,燀赫旧家声。
雕鹗乘时去,骅骝顾主鸣。
艰难须上策,容易即前程。 -
27.《七月一日题终明府水楼二首》 唐·杜甫
高栋曾轩已自凉,秋风此日洒衣裳。
翛然欲下阴山雪,不去非无汉署香。
绝辟过云开锦绣,疏松夹水奏笙簧。 -
28.《哭韦大夫之晋》 唐·杜甫
凄怆郇瑕色,差池弱冠年。
丈人叨礼数,文律早周旋。
台阁黄图里,簪裾紫盖边。
尊荣真不忝,端雅独翛然。 -
29.《宿无为观》 唐·元结
九疑山深几千里,峰谷崎岖人不到。
山中旧有仙姥家,十里飞泉绕丹灶。
如今道士三四人,茹芝炼玉学轻身。
霓裳羽盖傍临壑,飘飖似欲来云鹤。 -
30.《禁中春松》 唐·陆贽
阴阴清禁里,苍翠满春松。
雨露恩偏近,阳和色更浓。
高枝分晓日,虚吹杂宵钟。
香助炉烟远,形疑盖影重。
愿符千载寿,不羡五株封。
倘得回天眷,全胜老碧峰。 -
31.《越中送王使君赴江华》 唐·崔峒
皂盖春风自越溪,独寻芳树桂阳西。
远水浮云随马去,空山弱筱向云低。
遥知异政荆门北,旧许新诗康乐齐。
万里相思在何处,九疑残雪白猿啼。 -
32.《日暮碧云合》 唐·许康佐
日际愁阴生,天涯暮云碧。
重重不辨盖,沈沈乍如积。
林色黯疑暝,隙光俄已夕。
出岫且从龙,萦空宁触石。
馀辉澹瑶草,浮影凝绮席。
时景讵能留,几思轻尺璧。 -
33.《感春四首》 唐·韩愈
我所思兮在何所,情多地遐兮遍处处。
东西南北皆欲往,千江隔兮万山阻。
春风吹园杂花开,朝日照屋百鸟语。 -
34.《叉鱼招张功曹(署)》 唐·韩愈
叉鱼春岸阔,此兴在中宵。
大炬然如昼,长船缚似桥。
深窥沙可数,静搒水无摇。
刃下那能脱,波间或自跳。 -
35.《咏雪赠张籍》 唐·韩愈
只见纵横落,宁知远近来。
飘飖还自弄,历乱竟谁催。
座暖销那怪,池清失可猜。
坳中初盖底,垤处遂成堆。 -
36.《哭连州凌员外司马》 唐·柳宗元
废逐人所弃,遂为鬼神欺。
才难不其然,卒与大患期。
凌人古受氏,吴世夸雄姿。
寂寞富春水,英气方在斯。 -
37.《武陵观火诗》 唐·刘禹锡
楚乡祝融分,炎火常为虞。
是时直突烟,发自晨炊徒。
盲风扇其威,白昼曛阳乌。
操绠不暇汲,循墙还避逾。 -
38.《韩十八侍御见示岳阳楼别窦司直诗…自述故足成六十二韵》 唐·刘禹锡
楚望何苍然,曾澜七百里。
孤城寄远目,一写无穷已。
荡漾浮天盖,四环宣地理。
积涨在三秋,混成非一水。 -
39.《和乐天题真娘墓》 唐·刘禹锡
薝卜林中黄土堆,罗襦绣黛已成灰。
芳魂虽死人不怕,蔓草逢春花自开。
幡盖向风疑舞袖,镜灯临晓似妆台。
吴王娇女坟相近,一片行云应往来。 -
40.《和乐天题真娘墓》 唐·刘禹锡
薝卜林中黄土堆,罗襦绣黛已成灰。
芳魂虽死人不怕,蔓草逢春花自开。
幡盖向风疑舞袖,镜灯临晓似妆台。
吴王娇女坟相近,一片行云应往来。