-
1.《走笔次李仁甫夜直观月韵二首》 宋·周必大
玉堂清冷寐难频,月姊高寒远莫亲。
伴直径频呼苦酒,不应觅句调他人。 -
2.《西山诗次李宾之韵(壬辰年十二月)》 明·陆釴
蚃蚃分阴阳,乾清已高发。
顺哉地漫衍,乃复有凌越。
于地起峰峦,如人有筋骨。
敷与意何休,敦圉势不杌。 -
3.《晚虹》 宋·王令
晚虹随雨过山巅,谁插青云倒挂悬。
可惜两垂空到海,不令一直径冲天。
不堪暮霭难相蔽,常到斜阳亦可怜。
好使渴来能剧饮,且教浮壑减清渊。 -
4.《逢梅》 宋·方岳
水仙婉弱山樊冗,自我视之儿女曹。
鲁直径令相伯仲,至今未敢广离骚。 -
5.《和浙西李大夫晚下北固山喜径松成阴怅然怀古…和依本韵》 唐·刘禹锡
一辞温室树,几见武昌柳。
荀谢年何少,韦平望已久。
种松夹石道,纡组临沙阜。
目览帝王州,心存股肱守。 -
6.《题灵岩寺(寺即吴馆娃宫,鸣屟廊砚池采香径遗迹在焉)》 唐·白居易
娃宫屟廊寻已倾,砚池香径又欲平。
二三月时何草绿,几百年来空月明。
使君虽老颇多思,携觞领妓处处行。
今愁古恨入丝竹,一曲凉州无限情。
直自当时到今日,中间歌吹更无声。 -
7.《怀王直秀才》 唐·鲍溶
乡无竹圃为三径,贫寄邻家已二年。
惟有素风身未坠,世间开口不言钱。 -
8.《过天威径》 唐·高骈
豺狼坑尽却朝天,战马休嘶瘴岭烟。
归路嶮巇今坦荡,一条千里直如弦。 -
9.《祝英台近(邀李季章直院赏玉照堂梅)》 宋·张鎡
暖风回,芳意动,吹破冻云凝。
春到南湖,检校旧花径。
手栽一色红梅,香笼十亩,忍轻负、酒肠诗兴。
小亭凭。 -
10.《西山桐十咏·桐径》 宋·陈翥
时人羡桃李,下自成蹊径。
而我爱梧桐,亦以成乎性。
中平端队道,还往非辽夐。
直入无欹斜,横延亦径挺。