-
241.《送萧炼师入四明山》 唐·孟郊
闲于独鹤心,大于高松年。
迥出万物表,高栖四明巅。
千寻直裂峰,百尺倒泻泉。
绛雪为我饭,白云为我田。
静言不语俗,灵踪时步天。 -
242.《送丹霞子阮芳颜上人归山》 唐·孟郊
松色不肯秋,玉性不可柔。
登山须正路,饮水须直流。
倩鹤附书信,索云作衣裘。
仙村莫道远,枉策招交游。 -
243.《送超上人归天台(一作送天台道士)》 唐·孟郊
天台山最高,动蹑赤城霞。
何以静双目,扫山除妄花。
何以洁其性,滤泉去泥沙。
灵境物皆直,万松无一斜。
月中见心近,云外将俗赊。
山兽护方丈,山猿捧袈裟。
遗身独得身,笑我牵名华。 -
244.《哭李观》 唐·孟郊
志士不得老,多为直气伤。
阮公终日哭,寿命固难长。
颜子既殂谢,孔门无辉光。
文星落奇曜,宝剑摧修铓。 -
245.《樵客吟》 唐·张籍
上山采樵选枯树,深处樵多出辛苦。
秋来野火烧栎林,枝柯已枯堪采取。
斧声坎坎在幽谷,采得齐梢青葛束。 -
246.《和左司元郎中秋居十首》 唐·张籍
选得闲坊住,秋来草树肥。
风前卷筒簟,雨里脱荷衣。
野客留方去,山童取药归。
非因入朝省,过此出门稀。 -
247.《哭玉碑子》 唐·卢仝
山有洞左颊,拾得玉碑子。
其长一周尺,其阔一药匕。
颜色九秋天,棱角四面起。
轻敲吐寒流,清悲动神鬼。 -
248.《常州孟谏议座上闻韩员外职方贬国子博士有感五首》 唐·卢仝
忽见除书到,韩君又学官。
死生纵有命,人事始知难。
烈火先烧玉,庭芜不养兰。
山夫与刺史,相对两巑岏。 -
249.《与马异结交诗》 唐·卢仝
天地日月如等闲,卢仝四十无往还。
唯有一片心脾骨,巉岩崒硉兀郁律。
刀剑为峰崿,平地放著高如昆仑山。 -
250.《和乐天感鹤》 唐·元稹
我有所爱鹤,毛羽霜雪妍。
秋霄一滴露,声闻林外天。
自随卫侯去,遂入大夫轩。
云貌久已隔,玉音无复传。 -
251.《开元观闲居,酬吴士矩侍御三十韵(十八时作)》 唐·元稹
静习狂心尽,幽居道气添。
神编启黄简,秘箓捧朱签。
烂熳烟霞驻,优游岁序淹。
登坛拥旄节,趋殿礼胡髯。 -
252.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
253.《有酒十章》 唐·元稹
有酒有酒鸡初鸣,夜长睡足神虑清。
悄然危坐心不平,浩思一气初彭亨。
澒洞浩汗真无名,胡不终浑成。 -
254.《有酒十章》 唐·元稹
有酒有酒鸡初鸣,夜长睡足神虑清。
悄然危坐心不平,浩思一气初彭亨。
澒洞浩汗真无名,胡不终浑成。 -
255.《梦游春七十韵》 唐·元稹
昔岁梦游春,梦游何所遇。
梦入深洞中,果遂平生趣。
清泠浅漫流,画舫兰篙渡。
过尽万株桃,盘旋竹林路。 -
256.《春分投简阳明洞天作》 唐·元稹
中分春一半,今日半春徂。
老惜光阴甚,慵牵兴绪孤。
偶成投秘简,聊得泛平湖。
郡邑移仙界,山川展画图。 -
257.《和答诗十首·和思归乐》 唐·白居易
山中不栖鸟,夜半声嘤嘤。
似道思归乐,行人掩泣听。
皆疑此山路,迁客多南征。
忧愤气不散,结化为精灵。 -
258.《有木诗八首》 唐·白居易
有木名弱柳,结根近清池。
风烟借颜色,雨露助华滋。
峨峨白雪花,袅袅青丝枝。
渐密阴自庇,转高梢四垂。 -
259.《陵园妾-怜幽闭也(一作托幽闭,喻被谗遭黜也)》 唐·白居易
陵园妾,颜色如花命如叶。
命如叶薄将奈何,一奉寝宫年月多。
年月多,时光换,春愁秋思知何限。 -
260.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。