-
141.《妙香院僧堂后路直临溪石台古松蟠其上松之下》 宋·赵蕃
台高十丈独株松,下有仙人旧履踪。
三十二窠丹灶在,亦云数目应龟峰。 -
142.《别真直院西山》 宋·汪莘
去年来见公,略以书自陈。
今年来见公,知公意已亲。
一见为我喜,再见为我颦。
温存到风雨,检点及米薪。 -
143.《山间大风雨昼夜不止闻松声撼床戏成拙语谩录》 宋·郑清之
颠风横雨穷山秋,樵青驰檐车停辀。
松声撼空吼万牛,轰豗势欲倾不周。
晨鸡扼吭喑且愁,百鸟何敢相喧啾。
恍疑赵壁环诸侯,呼声动地锵弓矛。 -
144.《通直郎史君挽诗》 宋·魏了翁
亹亹南陔意,孜孜北学宗。
片言销巧诋,三语剧崇墉。
正喜云随步,俄惊日下舂。
楼前半轮月,依旧挂长松。 -
145.《九月十三日始就郊墅拜宝谟阁直学士提举江州》 宋·岳珂
槐影西清舞翠鸾,竹宫高接五云环。
职陪温洛图书地,名在元封卜祝间。
昼访未承龙阁问,晨香犹而羽衣班。
祠官到处无公事,且听松声老此山。 -
146.《黄鲁直书简帖赞》 宋·岳珂
诗至江西,始别宗派。
字岂无祖,人其有待。
鹤瘠鸾铩,松寒石怪。
彼有发僧,尚闻謦欬。 -
147.《乔松歌》 宋·王迈
华阳有乔松,直干千太强。
盘根据厚土,劲直凌秋霜。
不知种者谁,拱把由羲皇。
不受秦人封,铁立心慨慷。 -
148.《赠闻人松庵》 宋·李曾伯
官术犹能手不龟,子之为术亦如之。
价增三倍玉麟雇,言订千金木石诗。
鸥鹭寻盟吾自计,鷃鹏舆论界发尔何为。
异时蓬蓽来相验,直说太平卿相谁。 -
149.《应百里李天益来求作奉川十咏似之·龙松》 宋·陈著
皮皴肉紧发苍然,伏雪眠风傲岁年。
不见南阳龙卧者,本心元自直通天。 -
150.《巧松》 宋·华岳
夏社商舟未说渠,女萝先要施云衢。
若教终始如弦直,肯向秦邦作大夫。 -
151.《酬仲微以舍弟忝直螭阶余近尘凤署见庆之作》 宋·宋庠
世隐东畿赋遂功,荆枝相乐本田庐。
偶随幽鸟同还俗,何意惊鼷并载车。
浴殿封芝惭视草,史阶簪笔玷成书。
犹欣夙契寒松在,持谢雕章悦柏馀。 -
152.《都下次韵酬松阳叶叔文》 宋·项安世
君不见昆罔烈焰燔苍穹,中有一气亘天如白虹。
又不见徂徕之山丈雪,但见磊块硉兀错立于其中。
从来人事看晚岁,不兴儿童争此世。
五金流处要璠玙,万木枯时待松桂。 -
153.《次韵子直二首》 宋·张嵲
旷朗秋天迥,岭云依树消。
飞飞归鸟急,去去广川遥。
鸿鹄本难畜,松筠常后凋。
谁为招隐赋,岁暮独难聊。 -
154.《题僧法传为沈仲一画听松图》 宋·陈傅良
古松不知几千年,直干欲上干青天。
樛枝下与人世接,冷风过之万壑喧。
猿惊鹤怪樵牧遁,百鬼愁绝谁傍边。
纷纷海内丝竹耳,何处缥缈来臞仙。 -
155.《临江何氏结亭松间名曰弹秋因王通一来乞诗》 宋·章甫
万籁从风俱发声,唯松得之尤善鸣。
五声水乱无亏成,膝横三尺秋月明。
君家江南一茆屋,直干森森伴幽独。
人言丝竹不如肉,曲肱听度无弦曲。
故山偃盖未十围,猿惊鹤怨吾当归。
聊凭东风寄君诗,风鸣松鸣吾不知。 -
156.《与常不轻弈棋输松枝笔一篇》 宋·章甫
南山苍须翁,阅世几千秋。
终以明自煎,晚为松滋侯。
孙枝后来秀,劲直余风流。
亦学管城子,来从毛颖游。 -
157.《题余仲祥松斋》 宋·裘万顷
芳妍桃李场,纷趋欻成蹊。
长松坐偃蹇,遂尔不见知。
平生异时人,不与俗转移。
萧然尘埃中,擅此丘壑奇。 -
158.《山泉隐居图(入直回,为云间朱卿题)》 明·张羽
日长侍立南薰殿,圣主从容正开卷。
内臣如鹄拥图书,诏许近前曾一见。
玉躞金题照眼新,三王二李迹未陈。
妙笔森芒洞冥漠,乃知今人非古人。 -
159.《钱穆仲有高丽松扇馆中多得者以诗求之》 宋·孔武仲
巨鳌昂头鲸掉尾,东顾沧溟天接水。
钱公涉险如通渠,破帆一抹三千里。
岛夷之国远且偏,归来逢人语辄喜。
大荒茫茫最宜松,直从旷野连深宫。 -
160.《寄题松江下砂唐氏竹友》 宋·方回
赵子昂书今第一,竹友二字大逾尺。
结交此君者为谁,松江其家吾未识。
想见仿佛如渭川,千亩比封环乃宅。
根竹可曾掘作鞭,笋出不忍煮为食。