-
121.《点绛唇(月夜独坐赏岩桂)》 宋·姚述尧
夜桂飘香,西风淅淅寒窗悄。
素娥相照。
倍觉秋光好。
花本无情,刚被诗情恼。
知音少。
为花歌笑。
醉向花前倒。 -
122.《念奴娇》 宋·沈端节
洛妃汉女,护春寒、不惜鲛绡重叠。
拾翠江边烟淡淡,交影参差胧月。
秦虢相将,英娥接武,同宴瑶池雪。
层冰连璧,个中谁敢优劣。 -
123.《河传》 宋·司马槱
银河漾漾。
正桐飞露井,寒生斗帐。
芳草梦惊,人忆高唐惆怅。
感离愁,甚情况。
春风二月桃花浪。
扁舟征棹,又过吴江上。
人去雁回,千里风云相望。
倚江楼,倍凄怆。 -
124.《满庭芳》 宋·僧儿
团菊苞金,丛兰减翠,画成秋暮风烟。
使君归去,千里倍潸然。
两度朱幡雁水,全胜得、陶侃当年。
如何见,一时盛事,都在送行篇。 -
125.《减字木兰花》 宋·魏夫人
落花飞絮。
杳杳天涯人甚处。
欲寄相思。
春尽衡阳雁渐稀。
离肠泪眼。
肠断泪痕流不断。
明月西楼。
一曲阑干一倍愁。 -
126.《减字木兰花》 宋·魏夫人
落花飞絮。
杳杳天涯人甚处。
欲寄相思。
春尽衡阳雁渐稀。
离肠泪眼。
肠断泪痕流不断。
明月西楼。
一曲阑干一倍愁。 -
127.《括意难忘》 宋·林正大
蜀道登天。
望峨眉横绝,石栈相连。
西来当鸟道,逆浪俯回川。
狷与鹤,莫攀缘。 -
128.《满江红》 宋·陈之贤
人物英雄,更独抱、无双才气。
年正壮,文章武略,尽曾留意。
破胆欲凭胸内甲,清原宴启舟中誓。
笑区区、燕雀不能知,青云志。 -
129.《水调歌头(寿何帅)》 宋·钟辰翁
某伏以天佑皇朝,龙虎叶千龄之运;时生人杰,麒麟开六月之祥。
垂弧在辰,属部胥庆。
共惟某官德钟清粹,气备中和。
暂借鸿名,特欲重无戎之寄;伫来凤诏,促归充左辖之虚。 -
130.《观潮》 宋·周密
浙江之潮,天下之伟观也。
自既望以至十八日为盛。
方其远出海门,仅如银线;既而渐近,则玉城雪岭际天而来,大声如雷霆,震撼激射,吞天沃日,势极雄豪。
杨诚斋诗云“海涌银为郭,江横玉系腰”者是也。 -
131.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
132.《鸿门宴》 两汉·司马迁
沛公军霸上,未得与项羽相见。
沛公左司马曹无伤使人言于项羽曰:“沛公欲王关中,使子婴为相,珍宝尽有之。
”项羽大怒曰:“旦日飨士卒,为击破沛公军!”当是时,项羽兵四十万,在新丰鸿门;沛公兵十万,在霸上。
范增说项羽曰:“沛公居山东时,贪于财货,好美姬。 -
133.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。 -
134.《采桑子·九日》 清·纳兰性德
深秋绝塞谁相忆,木叶萧萧。
乡路迢迢。
六曲屏山和梦遥。
佳时倍惜风光别,不为登高。
只觉魂销。
南雁归时更寂寥。 -
135.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
136.《论贵粟疏》 两汉·晁错
圣王在上,而民不冻饥者,非能耕而食之,织而衣之也,为开其资财之道也。
故尧、禹有九年之水,汤有七年之旱,而国亡捐瘠者,以畜积多而备先具也。
今海内为一,土地人民之众不避汤、禹,加以亡天灾数年之水旱,而畜积未及者,何也?地有遗利,民有余力,生谷之土未尽垦,山泽之利未尽出也,游食之民未尽归农也。
民贫,则奸邪生。 -
137.《与韩荆州书》 唐·李白
白闻天下谈士相聚而言曰:“生不用封万户侯,但愿一识韩荆州。
”何令人之景慕,一至于此耶!岂不以有周公之风,躬吐握之事,使海内豪俊,奔走而归之,一登龙门,则声价十倍!所以龙蟠凤逸之士,皆欲收名定价于君侯。
愿君侯不以富贵而骄之、寒贱而忽之,则三千之中有毛遂,使白得颖脱而出,即其人焉。
白,陇西布衣,流落楚、汉。 -
138.《梓人传》 唐·柳宗元
裴封叔之第,在光德里。
有梓人款其门,愿佣隙宇而处焉。
所职,寻、引、规、矩、绳、墨,家不居砻斫之器。
问其能,曰:“吾善度材,视栋宇之制,高深圆方短长之宜,吾指使而群工役焉。 -
139.《凌虚台记》 宋·苏轼
国于南山之下,宜若起居饮食与山接也。
四方之山,莫高于终南;而都邑之丽山者,莫近于扶风。
以至近求最高,其势必得。
而太守之居,未尝知有山焉。 -
140.《六国论》 宋·苏洵
六国破灭,非兵不利 ,战不善,弊在赂秦。
赂秦而力亏,破灭之道也。
或曰:六国互丧,率赂秦耶?曰:不赂者以赂者丧,盖失强援,不能独完。
故曰:弊在赂秦也。