-
161.《和钱安道寄惠建茶》 宋·苏轼
我官于南今几时,尝尽溪茶与山茗。
胸中似记故人面,口不能言心自省。
为君细说我未暇,试评其略差可听。
建溪所产虽不同,一一天与君子性。 -
162.《再游径山》 宋·苏轼
老人登山汗如濯,到山困卧呼不觉。
觉来五鼓日三竿,始信孤云天一握。
(古语云:孤云两角,去天一握。
)平生未省出艰险,两足惯曾行荦确。 -
163.《作书寄王晋卿忽忆前年寒食北城之游走笔为此》 宋·苏轼
北城寒食烟火微,落花蝴蝶作团飞。
王孙出游乐忘归,门前骢马紫金鞿。
吹笙帐底烟霏霏,行人举头谁敢睎。
扣门狂客君不麾,更遣倾城出翠帏。 -
164.《吊徐德占并引》 宋·苏轼
美人种松柏,欲使低映门。
栽培虽易长,流恶病其根。
哀哉岁寒姿,肮脏谁与论。
竟为明所误,不免刀斧痕。 -
165.《初去临川》 宋·王安石
东浮溪水渡长林,上坂回头一拊心。
已觉省烦非仲叔,安能养志似曾参。
忧伤遇事纷纷出,疾病乘虚亹亹侵。
未有半分求自赎,恐填沟壑更沾襟。 -
166.《赏雪骑鲸轩,子文夜归酒渴,侍儿荐茗饮蜜浆》 宋·范成大
溪山四时佳,今日更奇绝。
天公妙庄严,施此一川雪。
飞花浩如海,眩转塞空阔。
水西万珠树,玉塔照银阙。 -
167.《即事》 宋·陆游
了事如何省事奇,无心始觉有心痴。
三更急雨打窗破,正是拥炉危坐时。 -
168.《早秋》 宋·陆游
凉颸淅淅憾庭柯,微雨萧萧集浦荷。
草阁檐虚觉山近,蓬窗地迮得香多。
谋身自拙穷无鬼,闭户长闲睡有魔。
台省诸公盛冠剑,固应老子得婆娑。 -
169.《自述》 宋·陆游
旧业还耕钓,残年迫耄期。
筋骸衰後觉,力量梦中知。
客约溪亭饮,僧招竹院棋。
未为全省事,终胜宦游时。 -
170.《读何斯举黄州秋居杂咏次其韵》 宋·陆游
少年去国时,不忍轻出昼;晚归补省郎,但觉惭列宿。
人岂不自揣,幸矣老云岫;知止讵敢希,要且避嘲诟。
谁将有限身,遗臭古今宙?人诛虽或逃,阴阳将汝寇。 -
171.《北窗梧叶坐间落四五有感》 宋·陆游
高梧一叶脱,便觉秋不远。
晨起发满梳,梧衰孰云晚。
古来追电足,历块或小踠。
金鼓噪阵间,此任岂驽蹇。 -
172.《书嬾》 宋·陆游
此身不觉老侵寻,残发萧萧雪满簪。
那有新诗书触目,亦无闲话问安心。
塞垣西戍茫如梦,省户东归病至今。
一嬾便知生世了,午窗酣枕敌千金。 -
173.《衰病有感》 宋·陆游
倦枕先鸡觉,寒汀伴雁孤。
寂寥谁省录,衰疾且枝梧。
鹤骨秋添瘦,龟肠夜自呼。
盖棺吾事定,未敢泣穷途。 -
174.《龚令国英约小集感冷暴下皈卧感而赋焉》 宋·杨万里
吏卒稀仍散。
僮奴野自亲。
问吾适无恙,遽病此何因。
初觉身为客,还疑老逼人。
焚香发深省,一笑对残春。 -
175.《次韵奉答文少激推官纪赠二首》 宋·黄庭坚
诗来清吹拂衣巾,句法词锋觉有神。
今日相看青眼旧,他年肯作白头新。
文如雾豹容窥管,气似灵犀可辟尘。
慙愧相期在台省,无心枯木岂能春。 -
176.《送张材翁赴秦佥》 宋·黄庭坚
金沙酴醾春纵横,提壶栗留催酒行。
公家诸公酌我醉,横笔送晚延月明。
此诗诸儿皆秀发,酒间乞书藤纸滑。
北门相见後十年,醉语十不省七八。 -
177.《红梅翠竹山雉图》 元·王冕
游丝冉冉游云暖,翠石凝香土花短。
管弦不动白日迟,可是江南旧亭馆。
湘帘隔竹翠雨浓,王姬醉染胭脂红。
文章羽毛亦自好,转首似觉怀春风。 -
178.《红梅翠竹山雉图》 元·王冕
游丝冉冉游云暖,翠石凝香上花短。
管弦不动白日迟,可是江南旧亭馆。
湘帘隔竹翠雨浓,玉肌醉染胭脂红。
文章羽毛亦自好,转首似觉怀春风。 -
179.《关河雪霁图为金陵王与道题》 元·王冕
飞沙拶人风堕帻,老夫倦作关河客。
归来松下结草庐,卧对寒流雪山白。
悠悠如此四十年,世情脱略忘间关。
今晨见画忽有省,平地咫尺行山川。 -
180.《关河雪霁图为金陵王与道题》 元·王冕
飞沙幂人风堕帻,老夫倦作关河客。
归来松下结草庐,卧听寒流雪山白。
悠悠如此四十年,世情脱略忘间关。
今晨见画忽自省,平地咫尺行山川。