-
1.《偈颂三十首》 宋·释印肃
众生本是佛,悟了一体同。
若人不达本,逐末走西东。
君子当务本,本立佛性同。
通一万事毕,终不被尘笼。 -
2.《清平乐·风高浪快》 宋·刘克庄
风高浪快,万里骑蟾背。
曾识姮娥真体态。
素面元无粉黛。
身游银阙珠宫。
俯看积气蒙蒙。
醉里偶摇桂树,人间唤作凉风。 -
3.《江神子令》 元·刘志渊
金藏木性木藏金。
体难寻。
火生*。
二物烹煎,庚甲定浮沉。 -
4.《清平乐 五月十五夜玩月》 宋·刘克庄
风高浪快。
万里骑蟾背。
曾识姮娥真体态。
素面元无粉黛。
身游银阙珠宫。
俯看积气濛濛。
醉里偶摇桂树,人间唤作凉风。 -
5.《赠念《法华经》僧》 唐·齐己
念念念兮入恶易,念念念兮入善难。
念经念佛能一般,爱河竭处生波澜。
言公少年真法器,白昼不出夜不睡。 -
6.《沁园春》 宋·崔中
自己阳生,正是中虚,静极动时。
默地雷微震,冲开玉户,天心朗彻,放下帘帏。
真火冲融,灵泉复凑,不昧谷神何险危。
自然妙,若三川龙跃,九万鹏飞。 -
7.《采莲舞》 宋·史浩
清奏当筵,治世之音安以乐。
霞舒绛彩,玉照铅华。
玲珑环佩之声,绰约神仙之伍。
朝回金阙,宴集瑶池。 -
8.《诗品二十四则·雄浑》 唐·司空图
大用外腓,真体内充。
返虚入浑,积健为雄。
具备万物,横绝太空。
荒荒油云,寥寥长风。
超以象外,得其环中。
持之匪强,来之无穷。 -
9.《苏武慢·绝粒停厨》 元·冯尊师
绝粒停厨,餐霞饮露,返照自然相制。
铅生五彩,汞发三光,方显大丹苗裔。
开启朱扉,跃出金乌,飞入玉蟾宫里。
把阴阳、交会神炉,烹就浩然真体。 -
10.《偈二首》 未知·释觉
仰之弥高,不隔丝毫。
要津把断,佛祖难逃。
鑽之弥坚,真体自然。
鸟啼华笑,在碧岩前。
瞻之在前,非正非偏。
十方坐断,威镇大千。
忽焉在后,一场漏逗。
堪笑云门,藏身北斗。 -
11.《偈颂六十首》 宋·释昙华
大道只在目前,要且目前难睹。
欲识大道真体,不离声色言语。 -
12.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
大道只在目前,要且目前难睹。
欲识大道真体,不离声色言语。 -
13.《偈三十五首》 宋·释祖珍
大道只在目前,要且目前难睹。
欲识大道真体,不离声色言语。 -
14.《采莲舞》 宋·史浩
翠盖参差森玉柄。
迎风浥露香无定。
不著尘沙真体净。
芦花径。
酒侵酥脸霞相映。
棹拨木兰烟水暝。
月华如练秋空静。
一曲悠扬沙鹭听。
牵清兴。
香红已满蒹葭艇。 -
15.《问李筼房疾》 宋·释文珦
筼翁非时流,温然古君子。
我虽异教人,臭味略相似。
四月不见翁,相望隔烟水。
石坛忽来前,言翁乖摄理。 -
16.《行者妙晓求颂》 宋·释印肃
头头相应人希会,物物皆真体不殊。
但办肯心终不赚,情忘想尽入无余。
自是出家无眼目,只言苦行落空虚。
甘贽在俗犹通理,妙晓无求自得珠。 -
17.《镌者任廷》 宋·释智愚
入石入木知分数,古篆今篆攻岂难。
祗因雕巧失真体,不见全文在世间。 -
18.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
19.《游悟真寺诗(一百三十韵)》 唐·白居易
元和九年秋,八月月上弦。
我游悟真寺,寺在王顺山。
去山四五里,先闻水潺湲。
自兹舍车马,始涉蓝溪湾。 -
20.《效徐陵体赠更衣》 唐·李商隐
密帐真珠络,温帏翡翠装。
楚腰知便宠,宫眉正斗强。
结带悬栀子,绣领刺鸳鸯。
轻寒衣省夜,金斗熨沈香。