-
181.《赠越子实》 宋·戴表元
北风吹沙溪倒飞,白日未落山中归。
千邀万觅不相就,谁信有人主穿微。
幅巾大带长襦袍,韦箧锦囊鲜彩毫。
名门发身合燕颔,一经传家真凤毛。 -
182.《呈阎子静廉访翰学二首》 宋·方回
先生谁解与传神,写向吾诗似亦亲。
文字老坡真学士,丰姿太白谪仙人。
明庭瑞彩陈圭璧,治世奇祥出凤麟。
一道澄清非所凂,湖山暂此岸纶巾。 -
183.《次韵徐子英读予所抄赵章泉诗》 宋·方回
陈隋余习尚尘飞,可乏诗坛白羽挥。
凡物晚成华者实,如吾素论是耶非。
三生不堕扬州梦,一笑应知佛祖机。
苦不若人亦余事,真源向上更深微。 -
184.《谢蒙斋王子文寄文卷》 宋·葛绍体
已闻挂风帆,宁知掣其肘。
缄自春山云,吟转秋夜斗。
文友有新录,笔之自吾手。
惓言桂山君,到死意愈厚。 -
185.《和于子仪观见赠二十韵》 宋·郭印
壮岁悟修性,磨砻谢圭角。
随身尘网中,意气翔寥廓。
动遭白眼观,罕识黄金诺。
圣贤皆吾心,所读真糟粕。 -
186.《闲中真乐》 宋·郭印
人间富与贵,孰不羡王侯。
静边细一观,何其劳且忧。
去来风中云,出没水上沤。
推迁无定在,秋毫非我谋。 -
187.《送陈几叟南归》 宋·杨时
连墙东郭倦追寻,高卧毗耶老病侵。
自愧屠龙真拙技,漫令吾子费千金。 -
188.《泷冈阡表》 宋·欧阳修
呜呼!惟我皇考崇公,卜吉于泷冈之六十年,其子修始克表于其阡。
非敢缓也,盖有待也。
修不幸,生四岁而孤。
太夫人守节自誓;居穷,自力于衣食,以长以教俾至于成人。 -
189.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
190.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
191.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
192.《送穷文》 唐·韩愈
元和六年正月乙丑晦,主人使奴星结柳作车,缚草为船,载糗舆粮,牛繫轭下,引帆上樯。
三揖穷鬼而告之曰:“闻子行有日矣,鄙人不敢问所涂,窃具船与车,备载糗粻,日吉时良,利行四方,子饭一盂,子啜一觞,携朋挚俦,去故就新,驾尘风,与电争先,子无底滞之尤,我有资送之恩,子等有意于行乎?” 屏息潜听,如闻音声,若啸若啼,砉敥嘎嘤,毛发尽竖,竦肩缩颈,疑有而无,久乃可明,若有言者曰:“吾与子居,四十年余,子在孩提,吾不子愚,子学子耕,求官与名,惟子是从,不变于初。
门神户灵,我叱我呵,包羞诡随,志不在他。
子迁南荒,热烁湿蒸,我非其乡,百鬼欺陵。 -
193.《段太尉逸事状》 唐·柳宗元
太尉始为泾州刺史时,汾阳王以副元帅居蒲。
王子晞为尚书,领行营节度使,寓军邠州,纵士卒无赖。
邠人偷嗜暴恶者,卒以货窜名军伍中,则肆志,吏不得问。
日群行丐取于市,不嗛,辄奋击折人手足,椎釜鬲瓮盎盈道上,袒臂徐去,至撞杀孕妇人。 -
194.《远游》 先秦·屈原
悲时俗之迫阨兮,愿轻举而远游。
质菲薄而无因兮,焉讬乘而上浮?
遭沈浊而污秽兮,独郁结其谁语!
夜耿耿而不寐兮,魂营营而至曙。 -
195.《弈喻》 清·钱大昕
予观弈于友人所,一客数败,嗤其失算,辄欲易置之,以为不逮己也。
顷之,客请与予对局,予颇易之。
甫下数子,客已得先手。
局将半,予思益苦,而客之智尚有余。 -
196.《训俭示康》 宋·司马光
吾本寒家,世以清白相承。
吾性不喜华靡,自为乳儿,长者加以金银华美之服,辄羞赧弃去之。
二十忝科名,闻喜宴独不戴花。
同年曰:“君赐不可违也。 -
197.《长安古意》 唐·卢照邻
长安大道连狭斜,青牛白马七香车。
玉辇纵横过主第,金鞭络绎向侯家。
龙衔宝盖承朝日,凤吐流苏带晚霞。
百尺游丝争绕树,一群娇鸟共啼花。 -
198.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
199.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
200.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。