-
1.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
视之其夷,听之曰希。
真声真色,何是何非。
春山润而云起,秋水澄而月归。
见闻断痕而外分变化,功勋转处而内尽玄微。 -
2.《嵩岳闻笙》 唐·刘希夷
月出嵩山东,月明山益空。
山人爱清景,散发卧秋风。
风止夜何清,独夜草虫鸣。
仙人不可见,乘月近吹笙。 -
3.《太玉洞吸琴》 宋·刘黻
无弦不成声,有弦多失真。
真声在何所,和陶方寸春。
文操惜忆远,也坛嗟复陈。
所以桑濮响,郑卫波嬴秦。
讵知幽谷间,乃闻太古淳。
游鱼出春水,鸣鹤横霜晨。
休羡广陵秘,是雅皆怡神。 -
4.《题随州紫阳先生壁》 唐·李白
神农好长生,风俗久已成。
复闻紫阳客,早署丹台名。
喘息餐妙气,步虚吟真声。
道与古仙合,心将元化并。 -
5.《妙喜寺逵公院赋得夜磬送吕评事》 唐·皎然
一磬寒山至,凝心转清越。
细和虚籁尽,疏绕悬泉发。
在夜吟更长,停空韵难绝。
幽僧悟深定,归客忘远别。
寂历无性中,真声何起灭。 -
6.《妙喜寺逵公院赋得夜磬送吕评事》 唐·皎然
一磬寒山至,凝心转清越。
细和虚籁尽,疏绕悬泉发。
在夜吟更长,停空韵难绝。
幽僧悟深定,归客忘远别。
寂历无性中,真声何起灭。 -
7.《豕》 宋·梅尧臣
司原豢俗豨,日见容阴昵。
喜比为白麟,惟忧不丰溢。
烈飚泽雨作,真声向人出。
司原悔何由,肝胆空骇栗。 -
8.《和康节三诗·听琴》 宋·刘黻
何人不爱琴,难听是真声。
急雨蓬中过,流泉石底鸣。
忧时身欲瘦,历处梦犹惊。
拟续昌黎操,冷冷写此情。 -
9.《同玉真公主过大哥山池》 唐·李隆基
地有招贤处,人传乐善名。
鹜池临九达,龙岫对层城。
桂月先秋冷,蘋风向晚清。
凤楼遥可见,仿佛玉箫声。 -
10.《奉和圣制同玉真公主游大哥山池题石壁》 唐·张说
池如明镜月华开,山学香炉云气来。
神藻飞为鶺鴒赋,仙声飏出凤凰台。 -
11.《游悟真寺(一作王缙诗)》 唐·王维
闻道黄金地,仍开白玉田。
掷山移巨石,咒岭出飞泉。
猛虎同三径,愁猿学四禅。
买香然绿桂,乞火踏红莲。 -
12.《游悟真寺》 唐·王缙
闻道黄金地,仍开白玉田。
掷山移巨石,咒岭出飞泉。
猛虎同三径,愁猿学四禅。
买香然绿桂,乞火蹈红莲。 -
13.《胡笳歌送颜真卿使赴河陇》 唐·岑参
君不闻胡笳声最悲?紫髯绿眼胡人吹。
吹之一曲犹未了,愁杀楼兰征戍儿。
凉秋八月萧关道,北风吹断天山草。
昆仑山南月欲斜,胡人向月吹胡笳。
胡笳怨兮将送君,秦山遥望陇山云。
边城夜夜多愁梦,向月胡笳谁喜闻? -
14.《寄庐山真上人》 唐·李端
高僧无迹本难寻,更得禅行去转深。
青草湖中看五老,白云山上宿双林。
月明潭色澄空性,夜静猿声证道心。
更说谢公南座好,烟萝到地几重阴。 -
15.《终南精舍月中闻磬声诗(题中用韵,六十字成)》 唐·吕温
月峰禅室掩,幽磬静昏氛。
思入空门妙,声从觉路闻。
泠泠满虚壑,杳杳出寒云。
天籁疑难辨,霜钟谁可分。
偶来游法界,便欲谢人群。
竟夕听真响,尘心自解纷。 -
16.《终南精舍月中闻磬声诗(题中用韵,六十字成)》 唐·吕温
月峰禅室掩,幽磬静昏氛。
思入空门妙,声从觉路闻。
泠泠满虚壑,杳杳出寒云。
天籁疑难辨,霜钟谁可分。
偶来游法界,便欲谢人群。
竟夕听真响,尘心自解纷。 -
17.《游悟真寺诗(一百三十韵)》 唐·白居易
元和九年秋,八月月上弦。
我游悟真寺,寺在王顺山。
去山四五里,先闻水潺湲。
自兹舍车马,始涉蓝溪湾。 -
18.《七老会诗(真年八十七)》 唐·刘真
垂丝今日幸同筵,朱紫居身是大年。
赏景尚知心未退,吟诗犹觉力完全。
闲庭饮酒当三月,在席挥毫象七贤。 -
19.《七老会诗(真年八十三)》 唐·卢真
三春已尽洛阳宫,天气初晴景象中。
千朵嫩桃迎晓日,万株垂柳逐和风。
非论官位皆相似,及至年高亦共同。 -
20.《忆被牛相留醉州中时无他宾牛公夜出真珠辈数人》 唐·李绅
严城画角三声闭,清宴金樽一夕同。
银烛坐隅听子夜,宝筝筵上起春风。
酒徵旧对惭衰质,曲换新词感上宫。
淮海一从云雨散,杳然俱是梦魂中。