-
1.《泊平望吊玄真子》 宋·孙锐
仙非胜地仙不升,地非仙迹地不灵。
古今绝胜天下景,多为羽客梯云軿。
松江之南平望驿,千古清名垂载籍。
遗基废井虽不存,依旧湖光接天碧。 -
2.《昔苏先生游庐山诗云平日怀真赏神游杳霭间如》 宋·张耒
人生孰非梦,梦里见庐山。
若了元无梦,何曾有往还。 -
3.《木平和尚真赞》 宋·黄庭坚
一尺三寸汗脚,草鞋挂龙床角。
他日清凉半座,果然未忘礼乐。
一一沤里木平,稽首一沤前觉。 -
4.《鹧鸪天·真个亲曾见太平》 宋·无名氏
真个亲曾见太平。
元宵且说景龙灯。
四方同奏升平曲,天下都无叹息声。
长月好,定天晴。
人人五夜到天明。
如今一把伤心泪,犹恨江南过此生。 -
5.《清平乐·真主玉历成康》 宋·无名氏
真主玉历成康。
德睿宁安国中良。
时和岁丰稔,民阜乐、何情泚,瑞木呈日五色,月华重有光。
更羽鹤来仪凤凰。
万邦乡。
齐供明皇。
祝遐龄、圣寿无疆。 -
6.《吉水赞府王觐时可为平园写真口占小诗》 宋·周必大
皓首相逢涉四年,君归鄱水我螺川。
清风明月思玄度,试展丹青即俨然。 -
7.《使臣周允写平园老叟真于松竹龟鹤间戏赞》 宋·周必大
松可以傲霜雪,竹可以延风月。
龟巢叶而养气,鹤鸣皋而戢翼。
置闲身于四物,聊窃名于五一。 -
8.《直省官李端义求平园真赞》 宋·周必大
形若性,皆天与。
常用汝,不为虎。
非诗苦,瘦如许。
以貌取,失子羽。 -
9.《僧智印写乘成平园仰山三人真求赞》 宋·周必大
四海弥天两诞夸,人三为众转周遮。
明知诸相皆虚妄,弄假为真有甚巴。 -
10.《使臣李汝发写平园真求赞》 宋·周必大
人皆炎热之畏,我爱夏日之长。
耳百尺之松风,挹双沼之荷香。
发固知其种种,容何事乎堂堂。
尚从游于留侯,免形似乎六郎。 -
11.《使臣宋千龄写平园老叟真于松竹之间从以鹿鹤》 宋·周必大
向来结绶事华勋,老去抽簪爱水云。
但得松筠无异药,何妨鸟兽与同群。 -
12.《提辖官钟勤及其子可久写平园真睨蟾倚桂为生》 宋·周必大
元丰壬戌,中元之夕。
仇池飞仙,浩歌赤壁。
今两甲子,明月犹昔。
嘉尔父子,记我颜色。
丹桂婆娑,银蟾皎洁。
愿言冰轮,常圆罔缺。 -
13.《金牛长老德铠写平园真求赞》 宋·周必大
经传白马,寺假金牛。
祖意西来,江水东流。
于我何有,色见音求。
千帆任过,长对沙洲。 -
14.《使臣俞允迪赴萍实税官写平园老叟真求赞》 宋·周必大
往来四度过萍乡,斗实谁能辨有亡。
尔欲常常如对我,莫增酒课罔征商。 -
15.《清心镜 兴平郭姑来投全真堂下修行》 元·马钰
郭姑姑,男子志。
割┾尘清,畏其生死。
远本夫、缝合阴门,自古今无二。
慎其终,如其始。
自有坚贤,暗中提尔。
处无为、清净彻头,同麻 -
16.《张文潜作淮阴侯诗有平生萧相真知己何事还同》 宋·张嵲
当日追亡如不及,岂於今日故相图。
身如累卵君知否,方买民田俗自汙。 -
17.《题仪真常平仓壁》 宋·刘宰
苦被微官缚此身,汗衣亭午亚红尘。
维舟醉卧垂杨下,输与江湖自在人。