-
121.《括满江红》 宋·林正大
落魄高人,拚百万、青铜一醉。
挥素手、朱绳一抹,四筵惊起。
催织寒虫秋弄月,叫群独雁天水。
更黄鹂、紫燕对春风,争繁脆。 -
122.《行香子(代赠)》 宋·洪茶
楚楚精神。
杨柳腰身。
是风流、天上飞琼。
凌波微步,罗袜生尘。
有许多娇,许多韵,许多情。
十年心事,两字眉婚。
问何时、真个行云。
秋衾半冷,窗月窥人。
相为人愁,为人瘦,为人颦。 -
123.《古风 林朝英》 当代·金庸
子房志亡秦,曾进桥下履。
佐汉开鸿举,屹然天一柱。
要伴赤松游,功成拂衣去。
异人与异书,造物不轻付。 -
124.《登三层楼与王仲言联句》 宋·徐玑
南州冬日佳,风和霜气收。
出门访良友,散策寻清游。
负郭有野趣,荒草带寒流。
信步任所止,款扉得深幽。 -
125.《嘲仲益》 宋·邹浩
低帘廕茅竹,陋如野人居。
夫子莞尔笑,曰此真吾庐。
庭前郁乔木,庭后犹榛芜。
芟削随手净,春兰殖扶疏。 -
126.《鹧鸪天·妙曲清声压楚城》 宋·赵师侠
妙曲清声压楚城。
蕙心兰态见柔情。
凌波隐称金莲步,蘸甲从教玉笋斟。
歌缓缓,笑吟吟。
向人真处可怜生。
仙源幸有藏春处,何事乘风逐世尘。 -
127.《奉和》 宋·袁陟
客意正索寞,诗筒江际来。
一闻清玉韵,如见翠屏开。
磅礴云霄外,腾凌鸾凤回。
仙源朝路蔽,乳宝夜风豗。 -
128.《手植桧》 宋·孔舜亮
圣人嘉异种,移对诵弦堂。
双本无今古,千年任雪霜。
右旋符地顺,在纽象乾纲。
影覆诗书府,根盘礼义乡。 -
129.《题太平兴国宫》 宋·李受
香炉峰下宅天官,三界方知可往还。
白石眼前分世路,紫云头上接天班。
沧溟岂隔毫芒内,忆劫皆归瞬息间。
但得心源到真境,凌虚鸾鹤会跻攀。 -
130.《句》 宋·楼楚材
乍来固是最低树,外此都无许大花。
秋香无比魁天下,仙种非凡□月中。
满阎浮世香俱有,与广寒宫花对开。
春将结笔去时有,花在着身高处香。 -
131.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
132.《重建羊侯祠和王原叔句》 宋·张去惑
汉江千里清溶溶,惟此南夏奠其中。
因山为城峙险固,一国形胜何高雄。
嶷然巨首名曰岘,回压面势尊且崇。
东扼迅流疑引翼。 -
133.《绿萼梅》 宋·赵师睪
南枝飞影到横窗,点点凌寒学弄妆。
玉色不亲红粉镜,冰肌宜褪绿罗裳。
向人骄小春先动,越样尖新夜更香。
不为此花排日醉,广平真是铁心肠。 -
134.《却敌凯歌》 宋·赵万年
吁嗟黠虏何猖狂,引弓百万侵吾疆。
首屠枣阳捣神马,窥伺长江欲苇航。
隆冬久晴江水涸,直揭小樊厉源漳。
马沈人溺相枕藉,霜刃逼胁狼驱羊。 -
135.《天马行应制作》 元·周伯琦
飞龙在天今十祀,重译来庭无远迩。
川珍岳贡皆贞符,神驹跃出西洼水。
拂郎蕞尔不敢留,使行四载数万里。
乘舆清暑滦河宫,宰臣奏进阊阖里。 -
136.《出陕城述所经览》 明·王廷相
秦浦发归旗,逶迤度长坂。
云入林峦合,鸟向旌旟散。
浴兰注温泉,绿磴求骊馆。
莲峰峥华首,蘅坻清渭岸。 -
137.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
138.《张氏静居院》 宋·王安石
动者利进为,静者乐止居。
物性有偏得,惟贤时卷舒。
张侯始出仕,所至多名誉。
老矣归偃休,买地斸荒芜。 -
139.《秋夜病起怀端叔作诗寄之》 宋·秦观
寝瘵当老秋,入夜庭轩空。
天光脆如洗,月色清无缝。
风飙戾戾轻,露气霏霏重。
檐花伴徐步,笼烛窥孤讽。 -
140.《对酒戏作》 宋·陆游
去日奔轮不啻过,凌烟勋业已蹉跎。
只言一寸丹心在,无奈千茎白发何!色比鹅雏京口酒,声如珠贯渭城歌。
身闲取醉真当勉,莫学痴人梦螘窠。