-
1.《招竹元珍赏江洲新茶》 宋·孔武仲
我生世味薄,所好唯真茶。
江南隔浮云,庐岳望苦赊。
煎烹逐风士,白水和脂麻。
有客自远至,开缄得新芽。 -
2.《太博同年叶兄纾以诗及建茶为贶家有蜀笺二轴》 宋·司马光
闽山草木未全春,破类真茶采撷新。
雅意不忘同臭味,先分畴昔桂堂人。 -
3.《双井茶寄赠景仁》 宋·司马光
春睡无端朽逐人,驱诃不去苦相亲。
欲凭洪井真茶力,度遣力圭报谷神。 -
4.《即惠山煮茶》 宋·蔡襄
此泉何以珍,适与真茶遇。
在物两称绝,於予独得趣。
鲜香筹下云,甘滑杯中露。
当能变俗骨,岂特湔尘虑。
昼静清风生,飘萧入庭树。
中含古人意,来者庶冥悟。 -
5.《用前韵酬雪霁》 宋·陈造
东风吹暖擅年华,不放江云颺素葩。
嫩碧忽看摇水面,暗香已复辨梅花。
尘埃怜我褐之交,名德思君留子嗟。
沈辱清诗祁滞思,真成酒病荐真茶。 -
6.《括沁园春》 宋·林正大
庐阜诸峰,炉峰绝胜,草堂介焉。
敞明窗净室,素屏虚榻,要仰观山色。
俯听流泉。
中有池台,旁多竹卉,夹涧杉松高刺。 -
7.《病中夜读朱博士诗》 宋·苏轼
病眼乱灯火,细书数尘沙。
君诗如秋露,净我空中花。
古语多妙寄,可识不可夸。
巧笑在瓶颊,哀音如掺挝。 -
8.《详定幕次呈圣从乐道》 宋·王安石
殿阁抡材覆等差,从臣今日擅文华。
杨雄识字无人敌,何逊能诗有世家。
旧德醉心如美酒,新篇清目胜真茶。
一觞一咏相从乐,传说犹堪异日夸。 -
9.《伸谢经略安抚待制送酒之什》 宋·晁说之
真茶窃所贪,薄酒亦云嗜。
况此两乘壶,旨哉出厅事。
歌美秦州半,樽罍更几倍。
元戎眷非一,於焉则有二。 -
10.《建溪十咏其四陆羽井》 宋·杨亿
陆羽不到此,標名慕昔贤。
金瓶垂素绠,石甃湛寒泉。
百汲甘宁竭,千金志不迁。
真茶泛云液,一欢可延年。 -
11.《复次韵吴遁翁》 宋·方回
乾坤磔裂岁年赊,忽复中原庆获嘉。
雷焕竟能出神剑,张华才许识真茶。
一身北去南来雁,万事朝开暮落花。
诗句辱公过相奖,已甘终老作田家。 -
12.《次韵程以忠同饮》 宋·方回
饮湿自嫌无圣酒,摘鲜犹幸有真茶。
艰危昔偶分侯竹,老病今还齕庶瓜。
已约社鸥盟水石,尚惊征马困风沙。
醉人不管傍人笑,瘦影伶俜乱鬓髿。 -
13.《惠福寺与陈留诸官茶会(得西字)》 唐·刘长卿
到此机事遣,自嫌尘网迷。
因知万法幻,尽与浮云齐。
疏竹映高枕,空花随杖藜。
香飘诸天外,日隐双林西。
傲吏方见狎,真僧幸相携。
能令归客意,不复还东溪。 -
14.《巽上人以竹闲自采新茶见赠,酬之以诗》 唐·柳宗元
芳丛翳湘竹,零露凝清华。
复此雪山客,晨朝掇灵芽。
蒸烟俯石濑,咫尺凌丹崖。
圆方丽奇色,圭璧无纤瑕。 -
15.《与孟郊洛北野泉上煎茶》 唐·刘言史
粉细越笋芽,野煎寒溪滨。
恐乖灵草性,触事皆手亲。
敲石取鲜火,撇泉避腥鳞。
荧荧爨风铛,拾得坠巢薪。 -
16.《茶亭》 唐·朱景玄
静得尘埃外,茶芳小华山。
此亭真寂寞,世路少人闲。 -
17.《谢刘相寄天柱茶》 唐·薛能
两串春团敌夜光,名题天柱印维扬。
偷嫌曼倩桃无味,捣觉嫦娥药不香。
惜恐被分缘利市,尽应难觅为供堂。
粗官寄与真抛却,赖有诗情合得尝。 -
18.《谢刘相寄天柱茶》 唐·薛能
两串春团敌夜光,名题天柱印维扬。
偷嫌曼倩桃无味,捣觉嫦娥药不香。
惜恐被分缘利市,尽应难觅为供堂。
粗官寄与真抛却,赖有诗情合得尝。 -
19.《谢僧寄茶》 唐·李咸用
空门少年初志坚,摘芳为药除睡眠。
匡山茗树朝阳偏,暖萌如爪拏飞鸢。
枝枝膏露凝滴圆,参差失向兜罗绵。 -
20.《冬日书怀寄惟真大师》 唐·李中
自别吾师后,风骚道甚孤。
雪霜侵鬓发,音信隔江湖。
扰扰悲时世,悠悠役梦途。
向公期尽节,多病怕倾壶。