-
41.《新晴》 宋·陆游
兼甸不雨亦常阴,一日新晴抵万金。
浦面波纹春縠细,桥头柳色麴麈深。
关山满眼愁千斛,岁月催人雪一簪。
犹有强宽怀抱处,午窗睡起听鸣禽。 -
42.《雪晴》 宋·陆游
腊尽春生白帝城,俸钱虽薄胜躬耕。
眼前但恨亲朋少,身外元知得丧轻。
日映满窗松竹影,雪消并舍鸟乌声。
老来莫道风情减,忆向烟芜信马行。 -
43.《初晴》 宋·陆游
暑雨初收体为轻,远山尽出眼偏明。
诗凭写兴忘工拙,酒取浇愁任浊清。
绿树有阴休倦步,澄溪无滓濯尘缨。
老人本少凋年感,不奈江城暮角声。 -
44.《雨晴游香山》 宋·陆游
雨打酴醾夜未拆,一晴柳岸先飘雪。
我摇画楫镜湖中,碧水青天两奇绝。
长歌缥缈云不动,横笛清悲竹将裂。
悠然起舞影零乱,卓尔四顾心激烈。 -
45.《霜晴》 宋·陆游
万瓦新霜白,一窗朝日晴。
破裘身亦暖,细字眼犹明。
耄喜谵谆语,衰常踸踔行。
登封书不草,力穑报时平。 -
46.《春晴自云门归三山》 宋·陆游
乍行春野眼增明,渐减春衣体倍轻。
人卖山茶先谷雨,鸦随墦祭过清明。
柳塘水满双凫戏,稻陇泥深一犊行。
晚到三桥泛舟去,掩关不复畏重城。 -
47.《雪晴行益昌道中颇有春意》 宋·陆游
杜陵雁下岁将残,疋马西游雪拥关。
憔悴敢忘双阙路,淹迟遍看两川山。
春回柳眼梅须里,愁在鞭丝帽影间。
安得黄金成大药,为人千载驻颓颜。 -
48.《新晴泛舟至近村偶得双鳜而归》 宋·陆游
秋风一夜老汀苹,剡曲稽山发兴新。
青嶂会为身後冢,扁舟聊作画中人。
园林摇落知寒早,父老逢迎觉意真。
归舍不妨成小醉,眼明细柳贯霜鳞。 -
49.《新晴赏牡丹》 宋·陆游
杜门睡榻长苍苔,满眼新晴亦乐哉。
小市忽逢蒪菜出,曲栏初见牡丹开。
不嫌雨后泥三尺,且趁春残醉几回。
自揣明年犹健在,东箱更觅茜金栽。 -
50.《病小愈喜晴》 宋·陆游
云边采药喜身轻,灯下观书觉眼明。
扰扰已空浮世事,依依还作苦吟声。
又为天地几年客,顿觉轩窗三日晴。
深媿山童怜寂寞,风炉传法煮芜菁。 -
51.《新晴野步》 宋·陆游
吹尽浮云旋作晴,郊原高下水纵横。
烟芜漫漫如添色,谷鸟关关已变声。
迨酒贱时须痛饮,得人扶处尽闲行。
隔湖遥指兰亭路,邻叟追随羡眼明。 -
52.《丁亥正月新晴晚步二首》 宋·杨万里
急下柴车蹈晚晴,青鞋步步有沙声。
忽逢野沼无人处,两鸭浮沉最眼明。 -
53.《和陈蹇叔郎中乙已上元晴和》 宋·杨万里
御柳梢头晚不风,官梅面上雪都融。
如何阊阖新春夜,顿有芙蕖满眼红。
十里沙河人最闹,三千世界月方中。
买灯莫费东坡纸,今岁鳌山不入宫。 -
54.《喜晴》 宋·张耒
朝看东南云物好,便有清风收浊潦。
吾知天意将悔祸,约束蛟龙便粳稻。
山川转眼异明晦,冠屦宜人亦轻燥。
微凉人堂酒味好,一杯径醉愁如扫。
清幽枕簟东窗下,晓睡老鸡呼不觉。 -
55.《正月三日大雪雪晴有感》 宋·张耒
平生对雪须千首,何事今春无片词。
老大怯寒唯泥酒,穷愁须醉不吟诗。
润催庭柳将开眼,冷送江梅欲别枝。
何处高楼有残白,旧游无处寄相思。 -
56.《鹧鸪天·山色晴岚景物佳》 宋·无名氏
山色晴岚景物佳。
暖烘回雁起平沙。
东郊渐觉花供眼,南陌依稀草吐芽。
堤上柳,未藏鸦。
寻芳趁步到山家。
陇头几树红梅落,红杏枝头未著花。 -
57.《沁园春·柳眼偷金》 宋·无名氏
柳眼偷金,梅肌晕玉,春信已催。
正浅寒天气,嫩晴日色,雨收巫峡,烟卷蓬莱。
青鸟衔音,彩鸾迎驾,白昼传呼王母来。
屏帏里,看合欢杯尽,连理花开。 -
58.《次韵久雨甲子日喜晴之作》 宋·晁说之
愁霖开霁忽今朝,摩抚为鱼鳞甲消。
灶下黾蛙归枉陼,檐边云雾起丛霄。
已惊病眼能明朗,更喜新诗慰寂寥。
莫把阴晴论甲子,请从根本问黎苗。 -
59.《晚晴寄满子权》 宋·王令
常恐朝阴至夕曛,好风吹去信多勤。
得逢白日忽开眼,可惜青天尚有云。
安得植梯悬碧落,共操长帚扫妖氛。
恨无玉纩充天耳,垤鹳鸣鸠愿不闻。 -
60.《雪晴》 宋·曾几
衾裯一夜冷于冰,雪事心知作得成。
自起穴窗看不见,却来欹枕听无声。
下床走报童心喜,开户惊呼老眼明。
晴日垂檐白银塔,怪奇亦复可怜生。