-
101.《洗竹十八韵》 宋·李新
谁倣王郎子,庭前种修竹。
清阴生晓云,远意近幽谷。
岁久太昏翳,客来为湔沐。
掠地芟蒙茸,挥空除朴樕。 -
102.《邵文伯得玉兰於昭亭持以见遗因求诗为作长句》 宋·李弥逊
羲和呼龙晓耕烟,斗挹沆瀣膏琼田。
青女剪刻了不睡,瑶草竞秀争春妍。
凝冰作肤露作胸,蕙花兰干香蘅荃。
仙人掌中太华小,上有玉井开丛莲。 -
103.《郑德言亲睹洛伽观音相遂依所见绘画朝夕严奉》 宋·郑清之
具足圆通性,一念本昭彻。
佛我与信心,是三无差别。
凡人未见圣,如渴以河说。
佛身忽现前,如水印秋月。 -
104.《凤门泉》 宋·周文璞
石根两眼北流泉,乳窦潜通御井边。
飘出宫花人不识,又沿衰草下山前。 -
105.《送宪使江寺簿赴召》 宋·程公许
沃野三千里,春风十六城。
顾忧宁易释,遣送定非轻。
忆昔光华赋,随轩老稚迎。
根株探吏蠹,疴癢察人情。 -
106.《题推篷梅轴》 宋·李曾伯
片玉漏春色,恍逢江路傍。
中山费巧思,寿阳矜轻妆。
精神盈一握,标格压众芳。
彷佛水边影,有无风前香。 -
107.《筠溪八景诗·桃崖暄日》 宋·陈著
盛阳淑气满岩前,误认仙桃开洞天。
根老种传王母颗,花娇色映武陵田。
辉增晴旭香盈袖,影落溪流锦障川。
几度游山偏著眼,世传春信岂无缘。 -
108.《满庭芳 赠于九皋先生》 元·马钰
休言百岁,七十者稀。
那更不测。
闲想妻男,自己总是行尸。
眼前荣华境界,是昏迷、性命根基。 -
109.《次韵苏主管大礬山歌》 宋·项安世
我昔典司群玉峰,中有一峰如此雄。
层珪累璧以亿计,垂棘县黎知几重。
瑶墀日上光煜爚,琪树风过声冬珑。
依稀西母翳白凤,彷佛波神驱玉龙。 -
110.《题竹友轩》 宋·陈棣
长夏苦炎热,开轩除郁蒸。
檐前鸟雀喧,朝旭上朱甍。
席间裁函丈,诗书浩纵横。
盘礴环堵间,幽独怀友生。 -
111.《谢岩上张伯春伯齐兄弟子侄惠生日诗》 宋·陈普
苟食媮衣岂足论,诸公何见为开尊。
诗书虽读道何有,爵德咸无齿敢言。
泉下年年孤祖孝,眼前事事负乾坤。
幸随草木酣秋色,晚节黄花别立根。 -
112.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
父母所生眼,悉见三千界,拈却案山谁我碍。
直饶全象无全牛,未免依前还碍塞。
衲僧家真庆快。
物我虚空,混成一块。
更於何处著根尘,只个堂堂观自在。 -
113.《缘识》 宋·宋太宗
露含千滴沥,幻化杳无迹。
心重一时间,寸阴堪可惜。
明根生惠性,德行多饶益。
掌握骊龙珠,纵横不改易。