-
1.《魏公子列传》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
是时范睢亡魏相秦,以怨魏齐故,秦兵围大梁,破魏华阳下军,走芒卯。
魏王及公子患之。 -
2.《约公择饮是日大风》 宋·苏轼
先生生长匡庐山,山中读书三十年。
旧闻饮水师颜渊,不知治剧乃所便。
偷儿夜探赤白丸,奋髯忽逢朱子元。
半年群盗诛七百,谁信家书藏九千。 -
3.《贺同知生辰》 宋·许应龙
訾陬之月如阳春,君臣庆会应昌辰。
虹星牛渚将诞圣,崧高维岳先生申。
日角珠庭辉绿鬓,仙风道骨真宣靖。
才凌铁干四十围,量狭银潢三万顷。 -
4.《次韵信都公石枕蕲簟》 宋·王安石
端溪琢枕绿玉色,蕲水织簟黄金纹。
翰林所宝此两物,笑视金玉如浮云。
都城六月招客语,地上赤日流黄尘。
烛龙中天进无力,客主歊然各疲剧。 -
5.《宿立公房》 唐·孟浩然
支遁初求道,深公笑买山。
何如石岩趣,自入户庭间。
苔涧春泉满,萝轩夜月闲。
能令许玄度,吟卧不知还。 -
6.《宿立公房》 唐·孟浩然
支遁初求道,深公笑买山。
何如石岩趣,自入户庭间。
苔涧春泉满,萝轩夜月闲。
能令许玄度,吟卧不知还。 -
7.《奉酬淮南牛相公思黯见寄二十四韵(每对双关分叙两意)》 唐·白居易
白老忘机客,牛公济世贤。
鸥栖心恋水,鹏举翅摩天。
累就优闲秩,连操造化权。
贫司甚萧洒,荣路自喧阗。 -
8.《题月山亭》 宋·李新
山如偃月江如玦,我歌骊驹与公别。
出门大路礲砥平,何得却言新径捷。
新径无人可问迷,荆棘勾衣马蹄折。
急行先到决不疑,大路知公笑人拙。 -
9.《观文殿大学士刑部尚书赠左仆射兼侍中刘公挽》 宋·苏颂
蚤历平津馆,尝蒙鲍叔知。
笑言忘位貌,论议切箴规。
岂悟三秋别,遂成隔世期。
英风今已矣,遗恨满江湄。 -
10.《笑歌行》 唐·李白
笑矣乎,笑矣乎。
君不见曲如钩,古人知尔封公侯。
君不见直如弦,古人知尔死道边。
张仪所以只掉三寸舌,苏秦所以不垦二顷田。 -
11.《文与可画筼筜谷偃竹记》 宋·苏轼
竹之始生,一寸之萌耳,而节叶具焉。
自蜩腹蛇蚶以至于剑拔十寻者,生而有之也。
今画者乃节节而为之,叶叶而累之,岂复有竹乎?故画竹必先得成竹于胸中,执笔熟视,乃见其所欲画者,急起从之,振笔直遂,以追其所见,如兔起鹘落,少纵则逝矣。
与可之教予如此。 -
12.《信陵君窃符救赵》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子,而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
公子为人,仁而下士 ,士无贤不肖,皆谦而礼交之,不敢以其富贵骄士。
士以此方数千里争往归之,致食客三千。 -
13.《项羽之死》 两汉·司马迁
项王军壁垓下,兵少食尽,汉军及诸侯兵围之数重。
夜闻汉军四面皆楚歌,项王乃大惊曰:“汉皆已得楚乎?是何楚人之多也!”项王则夜起,饮帐中。
有美人名虞,常幸从;骏马名骓,常骑之。
于是项王乃悲歌慷慨,自为诗曰:“力拔山兮气盖世,时不利兮骓不逝。 -
14.《训俭示康》 宋·司马光
吾本寒家,世以清白相承。
吾性不喜华靡,自为乳儿,长者加以金银华美之服,辄羞赧弃去之。
二十忝科名,闻喜宴独不戴花。
同年曰:“君赐不可违也。 -
15.《潮州韩文公庙碑》 宋·苏轼
匹夫而为百世师,一言而为天下法。
是皆有以参天地之化,关盛衰之运,其生也有自来,其逝也有所为。
故申、吕自岳降,傅说为列星,古今所传,不可诬也。
孟子曰:“我善养吾浩然之气。 -
16.《临江仙·莫笑吾家苍壁小》 宋·辛弃疾
莫笑吾家苍壁小,棱层势欲摩空。
相知惟有主人翁。
有心雄泰华,无意巧玲珑。
天作高山谁得料,解嘲试倩扬雄。
君看当日仲尼穷。
从人贤子贡,自欲学周公。 -
17.《送淡公》 唐·孟郊
燕本冰雪骨,越淡莲花风。
五言双宝刀,联响高飞鸿。
翰苑钱舍人,诗韵铿雷公。
识本未识淡,仰咏嗟无穷。 -
18.《施元用醉谒邑大夫胡公公暴风骤雨者也不以为》 宋·姜特立
肩吾有云孙,磊砢东州瑞。
一诵能万言,落笔忽千字。
才抽独茧绪,态涌春云思。
喜慕高阳徒,时追习池醉。 -
19.《裴侍中晋公以集贤林亭即事诗三十六韵见赠…以伸酬献》 唐·白居易
三江路千里,五湖天一涯。
何如集贤第,中有平津池。
池胜主见觉,景新人未知。
竹森翠琅玕,水深洞琉璃。 -
20.《满江南(用吴渊吴潜二公韵)》 宋·王淮
踏遍江南,予岂为、解衣推食。
谩赢得、烟波短棹,月楼长笛。
看剑功名心已死,积薪涕泪今谁滴。
想中原、一望一伤情,英雄客。