-
181.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
182.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
183.《次韵刘泾见寄》 宋·苏辙
天之苍苍亦何有,亦有云汉为之章。
人生混沌一气耳,嘿嘿何用知肺肠。
孔公孟子巧言语,剖瓢插竹吹笙簧。
含宫吐角千万变,坐令隐伏皆形相。 -
184.《上后溪刘阁学》 宋·程公许
如来藏有大经卷,无古无今无成坏,卷这可纳一毫端,舒之弥纶於法界。
众生与佛同受持,谓有定法便虚假。
祗园食饱洗钵坐,何曾有意一场话。 -
185.《偶然作六首》 唐·王维
楚国有狂夫,茫然无心想。
散发不冠带,行歌南陌上。
孔丘与之言,仁义莫能奖。
未尝肯问天,何事须击壤。 -
186.《苦雪四首》 唐·高适
二月犹北风,天阴雪冥冥。
寥落一室中,怅然惭百龄。
苦愁正如此,门柳复青青。
惠连发清兴,袁安念高卧。 -
187.《隐士》 唐·孟郊
本末一相返,漂浮不还真。
山野多馁士,市井无饥人。
虎豹忌当道,糜鹿知藏身。
奈何贪竞者,日与患害亲。 -
188.《南归》 唐·张籍
促促念道路,四支不常宁。
行车未及家,天外非尽程。
骨肉待我欢,乡里望我荣。
岂知东与西,憔悴竟无成。 -
189.《赠殷山人》 唐·张籍
郁郁山中客,知名四十年。
恓惶身独隐,寂寞性应便。
世业公侯籍,生涯黍稷田。
藤悬读书帐,竹系网鱼船。 -
190.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
191.《秋怀五首》 唐·鲍溶
促促生有涯,营营意无限。
无限意未申,有涯生已晚。
恩荣不可恃,天道归寸管。
老如影随人,时若车下坂。 -
192.《奉和袭美初夏游楞伽精舍次韵》 唐·陆龟蒙
吴都涵汀洲,碧液浸郡郭。
微雨荡春醉,上下一清廓。
奇踪欲探讨,灵物先瘵瘼。
飘然兰叶舟,旋倚烟霞泊。 -
193.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
194.《三字诀》 唐·吕岩
这个道,非常道。
性命根,生死窍。
说著丑,行着妙。
人人憎,个个笑。 -
195.《叹逝赋》 魏晋·陆机
昔每闻长老追计平生同时亲故,或凋落已尽,或仅有存者。
余年方四十,而懿亲戚属,亡多存寡;昵交密友,亦不半在。
或所曾共游一途,同宴一室,十年之外,索然已尽,以是哀思,哀可知矣,乃作赋曰: 伊天地之运流,纷升降而相袭。
日望空以骏驱,节循虚而警立。 -
196.《陆象山先生墓》 宋·郭波
大道久荆榛,歧路苦未并。
博约岂不贤,末学恣驰骋。
口耳谩纷纭,徒知响与影。
吾心自神明,一掬涵万境。 -
197.《越问·越纸》 宋·孙因
系剡藤之为纸兮,品居上者有三。
盖筱簜之变化兮,非藤楮之可参。
在晋而名侧理兮,储郡库以九万。
曰姚黄今最显兮,蒙诗翁之赏谈。 -
198.《予生》 明·刘溥
予生鄙性嗜奇古,北走青徐南走楚。
千金不惜买干将,宝匣腾光快先睹。
龙文星彩莹深秀,结绿青萍何足数。
河汉常时失斗牛,雷电中宵吼风雨。 -
199.《次韵惟心见寄》 未知·天祥
世间无住著,林下且栖迟。
映户幽花发,侵阶乱竹垂。
老年销记性,余习未忘诗。
此意难为说,西峰道者知。 -
200.《弃妇辞》 明·周忱
回车已驾衡门下,将去复留情不舍。
举家欲语畏郎嗔,独自登车无送者。
吞悲惟恐路人知,默默还思初嫁时。
父母殷勤受明礼,良媒宛转来通辞。