-
141.《永叔内翰见索谢公游嵩书感叹希深师鲁子聪几》 宋·梅尧臣
昔在洛阳时,共游铜驰陌。
寻花不见人,前代公侯宅。
深堂锁尘埃,空壁斗蜥蜴。
楸阴布苔绿,野蔓缠石碧。 -
142.《中秋玩月张校理宅得南字》 明·高启
八月望夜天如蓝,海色卷雾山收岚。
玉盘元沉龙窟底,忽起万丈谁能探。
初来空中光尚湿,霜娥寒鬓风旂嵒。
人言一年此最好,金精水气秋相涵。 -
143.《赠刘成文》 宋·王令
予生谢早先,晚世相逅邂。
礼俗不可徵,百孔千疮坏。
平时以是念,食美不知囋。
谁为医国者,已亟不图瘥。 -
144.《秋居览景因感所事》 宋·文同
閒居闭穷巷,拙者诚所宜。
掩书坐前楹,默与天理期。
是时新雨收,物物含秋姿。
疏檐正残日,曲几方凉颸。 -
145.《上运使工部》 宋·强至
天地悭英气,人皆所得偏。
公乎何卓越,性乃独纯全。
精学窥神{奥米换采},遗经讨圣渊。
辞宗师者众,诗将敌无前。 -
146.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
147.《去岁重阳日得彦威信附六月间二小倒及从弟倒》 宋·程公许
今节恩赐沐,把菊开清尊。
天涯信音来,扩缄为一欣。
展视未竟幅,泪雨益帨帉。
辞家甫八年,边尘覆全坤。 -
148.《敬赋虚斋孙君容膝》 宋·陈著
云连屋不居,三閒葺茅茨。
田园非不宽,一亩环竹篱。
楚楚山下花,湛湛池边□。
丈室南坡□,容膝以扁之。 -
149.《汪元思遗诗和意以谢》 宋·陈文蔚
君道本公平,何尝分彼此。
总只在人心,浑然皆天理。
推原赋予初,所锺均粹美。
贤愚同一辙,所行无意轨。 -
150.《大道歌》 宋·白玉蟾
乌飞金,兔走玉,三界一粒粟。
山河大地几年尘,阴阳颠倒入玄谷。 -
151.《次韵黄文叔正言送日铸茶》 宋·楼钥
古人养老食而酳,后人既饱须啜茗。
唐称阳羡顾渚茶,惠建之名犹未省。
小团花{左革右夸}矞云龙,竞巧争妍动天听。
要之造化生万物,甘苦酸盐适其性。 -
152.《驿马叹》 宋·方回
铁陈突万人,{上西下之}驾行九轨。
圣门称其德,成功亦云伟。
嗟尔驿骑者,售身堕泥滓。
朝才南一程,夕又北百里。 -
153.《观物》 宋·丘葵
万物即一物,一物即一身。
妙合气与灵,知觉日以新。
物物为过化,性性为存神。
践形者惟肖,其斯之谓人。 -
154.《相和歌辞·反白头吟》 唐·白居易
炎炎者烈火,营营者小蝇。
火不热真玉,蝇不点清冰。
此苟无所受,彼莫能相仍。
乃知物性中,各有能不能。 -
155.《嵩山十志十首·涤烦矶》 唐·卢鸿一
涤烦矶者,盖穷谷峻崖,发地盘石,飞流攒激,积漱成渠。
澡性涤烦,迥有幽致。
可为智者说,难为俗人言。
词曰: -
156.《寄李益少监兼送张实游幽州》 唐·王建
大雅废已久,人伦失其常。
天若不生君,谁复为文纲。
迷者得道路,溺者遇舟航。
国风人已变,山泽增辉光。 -
157.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
158.《人道短》 唐·元稹
古道天道长人道短,我道天道短人道长。
天道昼夜回转不曾住,春秋冬夏忙。
颠风暴雨电雷狂,晴被阴暗,月夺日光。 -
159.《反鲍明远白头吟》 唐·白居易
炎炎者烈火,营营者小蝇。
火不热贞玉,蝇不点清冰。
此苟无所受,彼莫能相仍。
乃知物性中,各有能不能。 -
160.《江湖散人歌》 唐·陆龟蒙
江湖散人天骨奇,短发搔来蓬半垂。
手提孤篁曳寒茧,口诵太古沧浪词。
词云太古万万古,民性甚野无风期。