-
261.《盆中树》 元·王冕
橐驼已矣树多病,后世谁能谕官政?盘根银节入盆盂,岂伊妡生之本性?童童结盖拥绿云,皮肤转卷生虫纹。
幽人重之如重宝,置诸座右同佳宾。
时时玩赏勤拂试,要做人前好颜色。
自怜无路接春风,惭愧荆榛得甘泽。 -
262.《班班林间鸠寄内》 宋·欧阳修
班班林间鸠,谷谷命其匹。
迨天之未雨,与汝勿相失。
春原洗新霁,绿叶暗朝日。
鸣声相呼和,应答如吹律。 -
263.《寄生槐》 宋·欧阳修
桧惟凌云材,槐实凡木贱。
奈何柔脆质,累此孤高干。
龙鳞老苍苍,鼠耳光粲粲。
因缘初莫原,感吒徒自叹。 -
264.《陪淮南转运魏兵部游濠上庄生台》 宋·梅尧臣
周当战国时,何为守静正。
干戈既日寻,仁义固不竞。
天下皆跖徒,宁知圣为圣。
是将万物齐,不顾千金聘。 -
265.《洗山》 宋·晁说之
公事岂不猥,吾性自有适。
驩言春风物,洗山出怪石。
何幸此土壤,顽骜压空碧。
崭岩有天姿,畚锸不待力。 -
266.《赠周庞斋居士》 宋·白玉蟾
召公八十入为相,太公八十出为将。
赵州八十方行脚,钟离八十离尘劫。
古者八十方施为,何况百岁七十稀。
居士而今七十七,黄发皓齿修庞眉。 -
267.《大笔吟》 宋·邵雍
有客无知,为性太质。
不忮不求,无固无必。
足蹑天根,手探月窟。
所得之怀,尽赋于笔。 -
268.《和登封裴寺丞翰见寄》 宋·邵雍
陋巷箪瓢世所传,予何人则耻萧然。
既知富贵须由命,难把升沉更问天。
静默有功成野性,骞骧无路学时贤。
纷华出入金门者,应笑溪翁治石田。 -
269.《依韵和子充杂言》 宋·晁补之
君不见东方朔,避世金马门,侏儒倡郭同陆沉。
滑稽突梯意已深,不如孙登闭口逃苏门。 -
270.《南华五十韵》 宋·朱翌
乡里黄梅接,家居祖刹邻。
常闻肉身佛,甘作硙坊人。
坚有悬腰石,空无拂镜尘。
已舂诸米熟,自识本心真。 -
271.《舟中有感》 明·杨基
水性日就下,大江日东驰。
不知舟行远,但觉青山移。
我方念俦侣,手反坐拄颐。
天风吹衣裳,明月来相随。
乘流非不住,逝者乃如斯。
滔滔适意中,忽然令人悲。
壮岁难再得,修名安可期。 -
272.《览梅圣俞诗编》 宋·韩维
夙昔诵佳句,跂予慕高风。
何意忧艰馀,邂逅此相逢。
群初应府辟,捧檄来自东。
引车穷檐下,眷然顾微躬。 -
273.《送吴令常甫之武平》 宋·强至
朝廷重一邑,悼昔容备员。
自严荐举法,颇号近得贤。
仕者既择地,主恩那罄宣。
遐封暨恶壤,十必九弃捐。 -
274.《金丹诗四十八首》 宋·张继先
不觉年年撚指过,急如催浪转长河。
鼎中日月知人少,世上阴阳识者多。
尽为资财损真性,皆因女色逐流波。
□□半有归泉路,忍把真元乱鬼魔。 -
275.《游云湖》 宋·胡寅
衡湘久来往,眼到山辄对。
爱山真自性,久看眼未碍。
今朝渡石潭,兰桨乱青带。
初升岸稍高,忽喜地更大。 -
276.《郑漕生辰代几先作》 宋·仲并
至公无辙迹,万变归诸正。
谁云学则然,要在成以性。
我公锺间气,异禀刚且劲。
一毫不容私,心境自澄映。 -
277.《题宇文叔昭阅斋名予所榜也有王正卿画四时小》 宋·李流谦
乾坤萍在江,日月蚁旋磨。
吾生与化俱,反照若观火。
蛮触鏖两斗臼圈听一簸。
射钩仍相国, -
278.《医工叹重赠柳山人》 宋·叶适
柳生洲居濠北边,繇辞质野谁所传。
不曾入城行卖卜,有问灾福须呼船。
叹我奇疾何频年,其初过清肌凛然,已忽腹拒遭拘挛。 -
279.《鲁墟行》 宋·苏泂
今兹水用事,檐雨四十日。
祷祈遍群望,鱼解入家宅。
小民例煎迫,在在绝粒食。
圣人制邦国,休养觊生活。 -
280.《爱客有感》 宋·董嗣杲
在家最喜客,出外复过之。
相逢旅琐间,所恨力莫支。
迂旷胆相照,相顾何须期。
或者诮交泛,责我无藩篱。