-
1.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
2.《送长蘅偕计北上二首》 明·郑胤骥
平生少年时,嬉游爱冬至。
痴儿三五群,狂纵无复忌。
尔来渐老大,遂觉情怀异。
不惜事业赊,不惜居诸费。 -
3.《叔嘉叔平既斩衰祝之以诗》 宋·陈藻
大儿年十四,三五不知八。
源流於其母,造化保太察。
小儿十岁周,松竹不知对。
吾休置奴婢,天遣供井碓。 -
4.《赠别于群投笔赴安西》 唐·刘长卿
风流一才子,经史仍满腹。
心镜万象生,文锋众人服。
顷游灵台下,频弃荆山玉。
蹭蹬空数年,裴回冀微禄。 -
5.《赠别于群投笔赴安西》 唐·刘长卿
风流一才子,经史仍满腹。
心镜万象生,文锋众人服。
顷游灵台下,频弃荆山玉。
蹭蹬空数年,裴回冀微禄。 -
6.《同韩四、薛三东亭玩月》 唐·高适
远游怅不乐,兹赏吾道存。
款曲故人意,辛勤清夜言。
东亭何寥寥,佳境无朝昏。
阶墀近洲渚,户牖当郊原。 -
7.《杂诗》 唐·张彪
富贵多胜事,贫贱无良图。
上德兼济心,中才不如愚。
商者多巧智,农者争膏腴。
儒生未遇时,衣食不自如。 -
8.《答中书诗》 南北朝·谢灵运
凄凄离人。
惋乖悼己。
企伫好音。
倾渴行李。
矧乃良朋。
贻我琼玘。
久要既笃。
平生盈耳。
申复情言。
欣叹{牙丿=丶}起。
何用托诚。
寄?嶙印 -
9.《答赵景猷》 魏晋·曹摅
人则惟旧。
我好惟新。
一日之隔。
悠若三春。 -
10.《岁久旱喜雨》 宋·薛靖
东南苦亢阳,吴越重罹厄。
流徙罄村墟,入夏地尚赤。
讵无沟中人,矧乃急往役。
赖兹天心慈,弗终閟膏泽。 -
11.《春怀十首》 宋·汪莘
鱼鳖好山川,鸟兽好在山。
人皆好山水,所好非一端。
君子抱仁智,寓意山水间。
矧乃阳春月,富贵相追攀。 -
12.《稚虎》 宋·方回
槛车二稚虎,舁者过墙外。
犬何自知之,怖栗窜墙内。
万物各有气,遥感不待对。
玉宝潜地底,九霄露光怪。
一夫全其神,山灵百妖退。
矧乃重华时,济济夔龙会。 -
13.《大雨》 唐·杜甫
西蜀冬不雪,春农尚嗷嗷。
上天回哀眷,朱夏云郁陶。
执热乃沸鼎,纤絺成缊袍。
风雷飒万里,霈泽施蓬蒿。 -
14.《祭退之》 唐·张籍
呜呼吏部公,其道诚巍昂。
生为大贤姿,天使光我唐。
德义动鬼神,鉴用不可详。
独得雄直气,发为古文章。 -
15.《马上作》 唐·白居易
处世非不遇,荣身颇有馀。
勋为上柱国,爵乃朝大夫。
自问有何才,两入承明庐。
又问有何政,再驾朱轮车。 -
16.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
17.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
18.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
19.《泷冈阡表》 宋·欧阳修
呜呼!惟我皇考崇公,卜吉于泷冈之六十年,其子修始克表于其阡。
非敢缓也,盖有待也。
修不幸,生四岁而孤。
太夫人守节自誓;居穷,自力于衣食,以长以教俾至于成人。 -
20.《拟孙权答曹操书》 宋·苏轼
权白孟德足下:辱书开示祸福,使之内杀子布,外擒刘备以自效。
书辞勤款,若出至诚,虽三尺童子,亦晓然知利害所在矣。
然仆怀固陋,敢略布。
昔田横,齐之遗虏,汉高祖释郦生之憾,遣使海岛,谓横来大者王,小者侯,犹能以刀自刭,不肯以身辱于刘氏。