-
101.《金陵五题·并序》 唐·刘禹锡
余少为江南客,而未游秣陵,尝有遗恨。
后为历阳守,跂而望之。
适有客以《金陵五题》相示,逌尔生思,欻然有得。
他日友人白乐天掉头苦吟,叹赏良久,且曰《石头》诗云“潮打空城寂寞回”,吾知后之诗人,不复措词矣。 -
102.《释秘演诗集序》 宋·欧阳修
予少以进士游京师,因得尽交当世之贤豪。
然犹以谓国家臣一四海,休兵革,养息天下以无事者四十年,而智谋雄伟非常之士,无所用其能者,往往伏而不出,山林屠贩,必有老死而世莫见者,欲从而求之不可得。
其后得吾亡友石曼卿。
曼卿为人,廓然有大志,时人不能用其材,曼卿亦不屈以求合。 -
103.《丰乐亭记》 宋·欧阳修
修既治滁之明年,夏,始饮滁水而甘。
问诸滁人,得于州南百步之远。
其上则丰山,耸然而特立;下则幽谷,窈然而深藏;中有清泉,滃然而仰出。
俯仰左右,顾而乐之。 -
104.《徐文长传》 明·袁宏道
余少时过里肆中,见北杂剧有《四声猿》,意气豪达,与近时书生所演传奇绝异,题曰“天池生”,疑为元人作。
后适越,见人家单幅上有署“田水月”者,强心铁骨,与夫一种磊块不平之气,字画之中,宛宛可见。
意甚骇之,而不知田水月为何人。
一夕,坐陶编修楼,随意抽架上书,得《阙编》诗一帙。 -
105.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
106.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
107.《驻马听·吹》 元·白朴
裂石穿云,玉管宜横清更洁。
霜天沙漠,鹧鸪风里欲偏斜。
凤凰台上暮云遮,梅花惊作黄昏雪。
人静也,一声吹落江楼月。 -
108.《燕歌行》 唐·高适
汉家烟尘在东北,汉将辞家破残贼。
男儿本自重横行,天子非常赐颜色。
摐金伐鼓下榆关,旌旆逶迤碣石间。 -
109.《出塞二首》 明·戚继光
石壁凌虚万木齐,依稀疑是武陵溪。
长城旧饮纷胡骑,大漠初惊过汉鼙。
国士死来今已尽,边机愁绝剑空携。
天山闻说尤佳胜,欲乞君恩试马蹄。 -
110.《西湖杂感 二十首选六》 清·钱谦益
其一 板荡凄凉忍再闻?烟峦如赭水如焚。
白沙堤下唐时草,鄂国坟边宋代云。
树上黄鹂今作友,枝头杜宇昔为君。
昆明劫后钟声在,依恋湖山报夕曛。 -
111.《乌镇酒舍歌》 明·瞿佑
东风吹雨如吹尘,野烟漠漠遮游人。
须臾云破日光吐,绿波蹙作黄金鳞。
落花流水人家近,鸿雁凫瑽飞阵阵。
一双石塔立东西,舟子传言是乌镇。 -
112.《华亭山房象山》 宋·黄大舆
客游厌城市,僧房见岩壑。
伟石罗众峰,寒砂结层堮。
为谷既窈窕,置岭复绵邈。
溪源互相注,花草纷已错。 -
113.《书弋阳馆》 宋·陈康伯
忆昨东京拜相时,武夫前导争驱驰。
上奏天子一人命,下率百寮罗纲维。
泰阶赐膳侑金币,上食供进黄门贲。
夜来胡尘犯边土,手握亿万兵擒虏。 -
114.《风入松 壁间书松》 元·沈禧
白云堆里奋苍*。
横亘洞庭秋。
掀髯舞爪何狞恶,峥嵘势、抉石崩流。
飞入君家栏槛,满堂风雨飕飕。 -
115.《风入松 壁间书松》 元·沈禧
白云堆里奋苍*。
横亘洞庭秋。
掀髯舞爪何狞恶,峥嵘势、抉石崩流。
飞入君家栏槛,满堂风雨飕飕。 -
116.《朝中措 虎邱怀古》 元·善住
芳塘水满绿杨风。
台殿隐朦胧。
几度春来幽径,马蹄踏碎残红。
寂寥广坐,尘埃漠漠,客散堂空。
讲石雨苔侵遍,九原谁起生公。 -
117.《暮春抵沪同大武伯夔子言游半淞园泛舟小溪作》 近代·陈三立
海雨歇游氛,天清楼阁晓。
胜侣挟俱出,飞车疾于鸟。
郊原青茫茫,晴烟笼未扫。
新园初挂眼,篱下江流绕。 -
118.《白马篇》 南北朝·孔稚珪
骥子局且鸣。
铁阵与云平。
汉家嫖姚将。
驰突匈奴庭。 -
119.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。 -
120.《题泉州万安桥》 宋·陈偁
跨海为桥布石牢,那知直下压灵鳌。
基连岛屿规模壮,势截渊潭气象豪。
铁马著行横绝漠,玉鲸张鬣露寒涛。
缣图已幸天颜照,应得元丰史笔褒。