-
121.《咏雪》 宋·曾巩
北风萧萧鸣且歇,短日悠悠生复灭。
朝含沧海满天云,暮断行人千里雪。
初通壑谷气先冷,渐蔽郊原路疑绝。
并包华夷德岂薄,改造乾坤事尤谲。 -
122.《题关彦长孤山四照阁》 宋·郑獬
湖山天下之绝境,群山绕湖千百重。
碧笋四插明镜外,此阁正落明镜中。
绿波一穗扫沙尾,拥门尽是红芙蓉。
清香断处接苍霭,绿萝攀树登高峰。 -
123.《上知郡都官》 宋·强至
列郡二千石,所理我与共。
临淮守最贤,万口交一颂。
彼邦困飞蝗,我境欲集凤。
彼民粒不充,我黍地无空。 -
124.《次韵解禹玉》 宋·陈造
夫君官职虽西班,夫君不独师孔颜。
画手人言逼曹{羁去马换月},诗力自诡追子山。
对客每游庖丁刃,得兴笑解齐女环。
般礴臝前笔未落,竞病韵险思不悭。 -
125.《送霍子侔还都》 宋·李廌
真人造区夏,民瘼傒以苏。
戎衣振不格,力举覆地盂。
桓桓神武威,自信人未孚。
当年群啸聚,剑立犹称孤。 -
126.《多胜亭》 宋·程公许
昌称文章续洒汉,只合彯缨侍香案。
帝遗骑麟下大荒,肯为吾州一笑粲。
至今千里被膏沐,犹自{上雨下矞}云余绚灿。
后二百年来祖侯,不以左官兴寤欢。 -
127.《马当山》 宋·程公许
往事空闻传记夸,石矶依旧锁晴霾。
定知贝阙爱溟极,谁着丛祠断山崖。
乞与一帆风借便,应怜万里客伤怀。
文章有体神知否,霞鹜虽工语类俳。 -
128.《经进百韵诗》 宋·岳珂
永佑当临御,重熙极泰亨。
物穷隍土复,地大蘖牙萌。
蕞尔瀛懦图,违吾海上盟。
烽烟昏九土,氛雾塞三精。 -
129.《灵岩上方》 宋·周弼
嵯峨楼观青山头,昔曾避暑离宫游。
吴天旌旆堕冥漠,至今古木涵清秋。
谁听白紵歌声接,细扑飞尘石榴叶。
银烛吹灰别泪残,夜半虚廊响行屧。 -
130.《戴式之垂访村居》 宋·周弼
故人手持一缄书,扁舟清晨造我庐。
为问舟从何方来,欲应未卜先知应先长吁。
长安平旦朱门开,曳裾靸履喧春雷。
独有诗人货难售,朔雪寒风常满袖。 -
131.《寄赋黄东发湖山精舍》 宋·陈著
断鳌奠极戏者谁,岷山如龙万里驰。
大江之阳起衡岳,崒嵂散作千委蛇。
直趋四明卓秀伟,二百八十峰参差。
潮江合拜山驻脚,伏脉分行东西支。 -
132.《寄谢夹谷书隐先生四十四韵》 宋·何梦桂
粤从太极分,大块溟涬洩。
人生於其间,三才位成列。
人极苟不立,清宁将竭裂。
厥初始断鳌,万古功卓绝。 -
133.《鹃啼曲》 宋·何梦桂
蚕业凿灵两丘土,玉垒灵关一荒莽。
杜鹃衔哀诉千古,万里游魂腥血污。
冤声无路叫天公,吻血洒地花为红。
巴江东下流无极,目断巴山归不得。 -
134.《书黄岩丁明仲墓志碑阴》 宋·陈傅良
叶君只字双南金,予子拳石藏幽深。
百名以上辞不淫,我岂识子犹渐襟。
黄山之阿墓林林,断碑日烁秋雨霖。
彼岂孙子力不任,人莫过问嘷孤禽。 -
135.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
136.《次韵张耕道喜雨见怀兼呈赵宾旸》 宋·方回
疲氓多菜色,去守乏棠阴。
属虑千峰旱,俄闻六月霖。
面滩船欲涩,茗务井还深。
香润回瓜圃,声酣起蔗林。 -
137.《茅山道中》 宋·陆文圭
蜿蜒西北来,土阜馀百里。
怪石从巉岩,势距三峰止。
大峰东南倾,中峰伏龙起。
绵绵亘不断,小峰平而峙。 -
138.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
诸法本来绝待,触目且无拘碍。
只因断臂觅心。
便有人求忏罪。
无文印子既成,付法传衣厮赖。 -
139.《大夫七弟有庆新居二百四十言次韵和之》 宋·苏颂
勿谓衡茅陋,门墙亦仅全。
山连京岘外,水接漕渠边。
乔木傍行列,幽花晚秀妍。
子孙环舍后,兄弟对斋前。 -
140.《林次中示及追和浙西三贤述梦诗其间叙卫公事》 宋·苏颂
曾览三贤述,吟哦日几遭。
文章追李杜,赠答拟刘曹。
二相逢辰早,中山擅价高。
才华固相若,光焰实难韬。