-
1.《在巂州遥叙封禅》 唐·李义府
天齐标巨镇,日观启崇期。
岧峣临渤澥,隐嶙控河沂。
眺迥分吴乘,凌高属汉祠。
建岳诚为长,升功谅在兹。 -
2.《登岱》 宋·查道
凌空叠嶂绝凡埃,青帝高居绛节开。
捧出海天红日近,迓将蓬岛碧霞来。
石闾闪烁迎阳洞,玉简光华封禅台。
一自祥符禋祀后,太平顶上最崔巍。 -
3.《至正壬辰之春余卧病始起遭时多故奔走山谷间》 明·胡翰
早岁苦忧患,况兹抱沉疴。
展转不能寐,夙夜如枕戈。
骨肉交相持,朋友亦屡过。
感时寒燠易,无乃久愆和。
石闾有三秀,昆丘多玉禾。
达人贵知命,永言心匪他。
¤ -
4.《游襄阳泉石晚归》 唐·钱起
游目随山胜,回桡爱浦长。
往来幽不浅,昏旦兴难忘。
木末看归翼,莲西失夕阳。
人声指闾井,野趣惜林塘。
稍近垂杨路,菱舟拥岸香。 -
5.《喜陆侍御破石埭草寇东峰亭赋诗》 唐·袁傪
古寺东峰上,登临兴有馀。
同观白简使,新报赤囊书。
几处闲烽堠,千方庆里闾。
欣欣夏木长,寂寂晚烟徐。
战罢言归马,还师赋出车。
因知越范蠡,湖海意何如。 -
6.《重忆山居六首·漏潭石(鲁客见遗)》 唐·李德裕
常疑六合外,未信漆园书。
及此闻溪漏,方欣验尾闾。
大哉天地气,呼吸有盈虚。
美石劳相赠,琼瑰自不如。 -
7.《乐天是月长斋鄙夫此时愁卧里闾非远云雾难披因以…惊禅》 唐·刘禹锡
五月长斋月,文心苦行心。
兰葱不入户,薝卜自成林。
——刘禹锡
护戒先辞酒,嫌喧亦彻琴。 -
8.《寄四明闾丘道士二首》 唐·贯休
淮海兵荒日,分飞直至今。
知担诸子出,却入四明深。
衣必编仙草,僧应共栗林。
秋风溪上路,应得一相寻。 -
9.《辰十月八日同希周扫松灵石晚步松下怆然有怀》 宋·谢直
先公为直言,蔡林古无书。
家贫卖窗箔,编箨聚所馀。
取之写文字,琐细行虫蛆。
遂令后奕世,衣冠出门闾。
今为搪政孙,学与不学欤。 -
10.《水调歌头·江水自石纽》 宋·魏了翁
席次韵
江水自石纽,灌口怒腾辉。
便如黑水北出,迤逦到三危。
百尺长虹夭矫,两岸苍龙偃蹇,翠碧互因依。 -
11.《自石林回过小玲珑,岩窦益奇,昔为富人吴氏》 宋·范成大
一丘乃中虚,洞穴四无碍。
却略岩岫杳,黝纠石床怪。
苍牛饮前池,丘罅灩微濑。
雕锼具百巧,图画窘千态。 -
12.《和仲蒙石龙涡》 宋·文同
群冈压泾湄,于此聚众首。
其间石屋露,远视若呀口。
林端蹑絙上,却入势愈斗。
围空竖古壁,阔可百人受。 -
13.《闻卞氏旧有怪石藏宅中问其遗孙指一废井云尽》 宋·苏辙
昔人游宦久江湖,怪石嵌空骇里闾。
一井深藏缘底事,百年不出待潜夫。
弃捐泥土性仍在,睥睨林亭气渐苏。
微物废兴犹有定,此生穷达谩长吁。 -
14.《戊辰三月清明后三日见叶丈于石林承命赋诗作》 宋·韩元吉
东风易阴晴,一雨晓便止。
舍舟欣徐行,乌鹊声为喜。
岧峣石林谷,苍翠间红紫。
丈人厌调元,玩意丘壑里。 -
15.《次韵和石末公闻海上使命之作因念西州怆然有》 明·刘基
巫闾析木天空阔,桐柏终南水乱流。
邑里萧条无吠狗,田畴芜秽少耕牛。
萋萋蔓草随人远,淡淡残阳向客留。
迟莫飘零偏感旧,几回垂泪睇神州。
¤ -
16.《石湖两帖还李推官》 宋·陈造
石湖老子家蓬丘,一笑俯作人间游。
风度人品第一流,结字亦复无朋俦。
还轸蓬丘俄十秋,恍开此帖揩病眸。
便若执鞭侍琼舟,狂奔渴骥腾惊虬。 -
17.《石氏画苑》 宋·陈师道
卒行无好步,事忙不草书。
能事不促迫,快手多麤疏。
加看荷苇槲叶扇,崔家仲叔三人俱。
扫除事物费岁月,收定神气忘形躯。 -
18.《旌表门闾安人陈氏挽词》 宋·楼钥
妇德高千古,乡评彻九重。
柏舟终自誓,石窌启新封。
孙子传清白,闺门慕肃雍。
死生无憾处,了不愧三从。 -
19.《并闾岭》 宋·张镃
稍丛摹敢升,还为露珠滴。
暗响出林隈,锵锵小金石。 -
20.《送焦君实之采石学官》 宋·陆文圭
江水日以远,山花日又新。
先吾不复少,后我皆成人。
之子如良金,出矿以精纯。
又如出中木,始遇雪发春。