-
101.《周玄初祈晴诗》 明·孙蕡
江南仙山天下无,峰峦屹立龙虎都。
赤城嵯峨敞灵区,中天秀色光盘纡。
紫极曲密交绮疏,郁萧弥罗玉渠渠。
宸严中高天帝居,璇题丹篆双蛟扶。 -
102.《题谢卫同钟馗移家图》 明·汤胤勣
寒云泼墨阴风峭,冬青叶底休留叫。
老魅梁间忽作声,四下妖精俱起啸。
两星执法未能诃,坐见绿芜生白波。
曲逗铜鱼窥宝瓮,倒骑铁马试金戈。 -
103.《和韵虎丘游集》 明·王璲
中吴饶佳游,兹山极殊观。
磅礴踞皋陆,巑岏轶霄汉。
灵岩南蔽亏,震泽西衍漫。
岧峣见城堞,参差瞻里闬。 -
104.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
105.《读医士王立方瘦老子传求歌赋此》 明·谢常
瘦老子,吴门生,双瞳碧焰骨有棱,形臞力弱须杖行。
草堂卧病留不得,声名早动金门客。
走书远至阖闾城,起蹑芒屦强匍匐。
春风放舟东海边,相知喜遇王侯贤。 -
106.《李公择求黄鹤楼诗因记旧所闻于冯当世者》 宋·苏轼
黄鹤楼前月满川,抱关老卒饥不眠。
夜闻三人笑语言,羽衣著屐响空山。
非鬼非人意其仙,石扉三叩声清圆。
洞中铿鈜落门关,缥缈入石如飞烟。 -
107.《闻潮阳吴子野出家?或为苏过作?》 宋·苏轼
子昔少年日,气盖里闾侠。
自言似剧孟,叩门知缓急。
千金已散尽,白首空四壁。
烈士叹暮年,老骥悲伏枥。 -
108.《闻潮阳吴子野出家》 宋·苏轼
予昔少年日,气盖里闾侠。
自言似剧孟,叩门知缓急。
千金已散尽,白首空四壁。
烈士叹暮年,老骥悲伏枥。 -
109.《答吕梁仲屯田》 宋·苏轼
乱山合沓围彭门,官居独在悬水村。
(吕梁地名。
)居民萧条杂麋鹿,小市冷落无鸡豚。
黄河西来初不觉,但讶清泗流奔浑。 -
110.《百步洪二首(并叙)》 宋·苏轼
王定国访余于彭城,一日棹小舟,与颜长道携盼、英、卿三子游泗水,北上圣女山,南下百步洪,吹笛饮酒,乘月而归。
余时以事不得往,夜着羽衣,伫立于黄楼上,相视而笑,以为李太白死,世间无此乐三百余年矣。
定国既去逾月,复与参寥师放舟洪下,追怀曩游,以为陈迹,喟然而叹。
故作二诗,一以遗参寥,一以寄定国,且示颜长道、舒尧文邀同赋云。 -
111.《过华夫书屋》 宋·晏殊
西齐辉赫亘山隅,嘉致清风世莫如。
乡党名流依绛帐,烟萝幽境似仙居。
趋庭子弟皆攀桂,弹铗宾朋总食鱼。
汗简传经亚邹鲁,粉牌留咏尽严徐。 -
112.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
楚越千万山,雄奇此山兼。
盘根虽巨壮,其末乃修纤。
去县尚百里,侧身勇前瞻。
萧条烟岚上,缥缈浮青尖。 -
113.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
谁谓九华远,吾身未尝檐。
唱篇每起予,予口安能箝。
忆在秋浦北,空江上新蟾。
光洁写一镜,回环两堤奁。 -
114.《送子思兄参惠州军》 宋·王安石
沄沄曲江水,天借九秋色。
楼台飞半空,秀气盘韶石。
载酒填里闾,吹花换朝夕。
笙箫震河汉,锦绣烂冠帻。 -
115.《自喜》 宋·陆游
身寄人间世,心常古镜如。
唤醒狂蝶梦,扫尽老狐书。
年出乡闾石,贫过仕宦初。
村村是桃李,岂独爱吾庐。 -
116.《初到荣州》 宋·陆游
乱山缺处城楼呀,双旗萧萧晚吹笳。
烟深绿桂临绝壑,霜落残濑鸣寒沙。
废台已无隐士啸,遗宅上有高人家。
铃斋下榻约僧话,松阴枕石放吏衙。 -
117.《莫仲谦挽词》 宋·陆游
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。 -
118.《游万州岑公洞》 宋·陆游
大业征辽发闾左,军兴书檄煎膏火。
此时也复有闲人,自引岩泉拾山果。
後六百岁吾来游,洞中正夏凄如秋。
乳石床平可坐卧,水作珠帘月作钩。
十年神游八极表,浮名坐觉秋豪小。
试问岑公迎我不?鹤飞忽下青松杪。 -
119.《修路》 宋·陆游
雨霪道坏困泥涂,木石纷然赖里闾。
但使仅堪行便足,我无长戟与高车。 -
120.《送赵御史仲礼之任南台并柬兼善逹公经歴元载》 宋·宋祁
天子龙沙拜法官,议郎亲戴辟邪冠。
晓辞漠北冰霜重,秋到江南草树寒。
谏疏频烦明主听,题诗长共故人看。
应怜闾里诛求急,尚布朝廷礼意宽。