-
261.《村游晚归感怀》 明·李开先
青山衔半日,别去莫淹留。
烟敛孤村晚,芦残两岸秋。
僧归山后寺,人倚夕阳楼。
篱菊寒犹艳,邻牛夜不收。 -
262.《即事》 宋·赵汝鐩
十里东风摇羽葆,高低远近万株松。
侧身靠石牛揩疗,俯首穿林鹿护茸。
樵子登山云裹过,诗僧采药涧边逢。
近传有虎常来往,隔陇犹存旧脚踪。 -
263.《雨中梦故山》 宋·葛起耕
冥冥细雨湿江城,掩映书窗翳复明。
倦客一中杯顿减,故乡千里初成。
金华洞口羊惊起,石佛山头鹿伴行。 -
264.《凌虚台看云戏柬内子》 清·舒天香
残月依依傍檐坠,沙弥雅识山人意。
林端唤起濂溪云,石貌泉声愈清媚。
海门日上天镜开,罡风吹至凌虚台。
莲花庵前白鹿卧,芙蓉万朵姗姗来。 -
265.《谒黄帝陵》 现代·谢觉哉
远望郁苍连,抱岭环川。
成林古柏势参天。
百里荒原青一点,愈见森然,碑石付落烟。
唐宋无传。 -
266.《和姜居仁感时韵》 宋·柴随亨
十年泉石痼烟霞,吟看浮荣过眼花。
归去五株彭泽柳,困来七碗玉川茶。
功名得失藏蕉鹿,身世糊涂篆壁蜗。
我亦厌喧求静者,故园且种邵平瓜。 -
267.《幽居》 宋·戴某
幽栖张一室,意足便为安。
片石星霜老,八窗风月寒。
已无蜗角累,自号鹿门看。
清夜谁同语,横琴试一弹。 -
268.《金陵九思》 明·邓氏
丁卯,王母归咸京,余母子从。
经浔阳,兼彭泽,自郧、襄入秦岭而之长安。
王母庚午仙矣。
辛未,有先君子之变,夫子频欲以我南,弗能也。 -
269.《黄彦与从无逸求妻埋铭以研谢之无逸邀予作歌》 宋·董瞿老
君不见昌黎翁,南迁益觉文章工。
滑稽戏作毛颍传,陶泓之族称宏农。
又不见东坡翁,生涯寄食破研中。
诋诃龙尾尊凤咮,更夸丹石蒸赤红。 -
270.《峡山古调》 宋·杜曾
滥觞岷山侧,朝宗盖自然。
沸沸出幽窦,滔滔成巨川。
深流疑彻地,远势欲浮天。
万石攒若斗,一流泻如悬。 -
271.《风潭精舍月夜偶成》 宋·方逢振
茅屋三间一坞云,此窝真是足养吾神。
不知逐鹿断蛇手,但见落花啼鸟春。
石几梅瓶添水活,地炉茶鼎煮泉新。
古今天地何穷尽,愧我其间作散人。 -
272.《凤潭精舍偶成》 宋·方逢振
茅屋三间一雹云,此窝真足养吾神。
不知逐鹿断蛇手,但见落花啼鸟春。
石几梅瓶添水活,地炉茶鼎煮泉新。
古今天地何穷尽,愧我其间作散人。 -
273.《登云间阁》 宋·冯伯规
昔年严大夫,偶来急迁谪。
我本麋鹿姿,得此已自适。
乘闲陟上方,遍寻唐人石。
岂期当三伏,一天云四幕。 -
274.《句》 宋·郭汝臣
峭壁有云生怪石,晴空无雨洒飞泉。
龙抛玉涧归金阙,鹿认桃源入洞天。 -
275.《佛牙山》 宋·胡鉴
烈火烹沸鼎梦游,梦回渐觉此身浮。
坐忘三载蕉中鹿,卧护一帆天际舟。
要识此心如止水,尽将尘迹送牢愁。
荆溪莓藓青无羔,待与石亭三日留。 -
276.《桐柏山》 宋·胡融
清晓骑白鹿,直上桐柏山。
册环若城郭,琪树郁参天。
青猨导我路,如入崆峒巅。
瑶草被阪绿,琼蕊凌霜繁。 -
277.《宿冲虚观》 宋·胡衍
钟静日已夕,尘缘谢驱役。
琪树鹤争定,山空万籁寂。
明月散庭除,寒光照床席。
花鸟魂梦间,相见曾相识。
五更仙鹿鸣,声近在篱隙。
晓来问童子,石径无行迹。 -
278.《玉泉洞》 宋·黄非熊
百尺寒泉漱玉鸣,洞门斜入石廊横。
烟霞不改古今色,山水无閒朝暮声。
窥洞野猿悬树立,惊人呦鹿上岩行。
有时写尽琴中趣,风定千林月正明。 -
279.《秀川馆联句》 宋·黄介
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
280.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。