-
1.《甘草子(二之二)》 宋·柳永
秋尽。
叶翦红绡,砌菊遗金粉。
雁字一行来,还有边庭信。
飘散露华清风紧。
动翠幕、晓寒犹嫩。
中酒残妆慵整顿。
聚两眉离恨。 -
2.《霜叶飞·故宫秋晚馀芳尽》 宋·无名氏
故宫秋晚馀芳尽,轻阴闲淡池阁。
凤泥银暗玳纹花,卷断肠帘幕。
渐砌菊、遗金谢却,芙蓉才共清霜约。
半弄蕊、冰绡波浅,拂胭脂、翠琼连并雕萼。 -
3.《奉和乔的馆宿》 宋·韩维
蓬莱仙构斗魁旁,递直初登汉署郎。
云向城头收暝色,月从楼角放寒光。
行看砌菊嗟残艳,坐对书芸袭暗香。
景物过清浑不寐,素经雠罢得新章。 -
4.《近吟》 宋·卫宗武
历历疏林点暮鸦,幽幽雨砌菊犹花。
浮云卷尽四山碧,倚遍乔松待月华。 -
5.《湖居感伤》 宋·释智圆
迷真渺无始,飘业产钱唐。
外族宗南郡,门风祖偃王。
微缘先劫种,宿习妙龄彰。
父母怜多病,亲实怪异常。 -
6.《暮秋》 宋·释智圆
嗈嗈宾雁又随阳,兔走乌飞两共忙。
露冷小池荷减绿,风高幽砌菊添黄。
圆明自喜心如月,皓白谁愁鬓似霜。
闲卧不堪思往事,星河耿耿夜偏长。 -
7.《菊》 唐·李山甫
篱下霜前偶得存,忍教迟晚避兰荪。
也销造化无多力,未受阳和一点恩。
栽处不容依玉砌,要时还许上金尊。
陶潜殁后谁知己,露滴幽丛见泪痕。 -
8.《登高咏菊尽(一作李山甫诗)》 唐·罗隐
篱畔霜前偶得存,苦教迟晚避兰荪。
能销造化几多力,不受阳和一点恩。
生处岂容依玉砌,要时还许上金樽。
陶公没后无知己,露滴幽丛见泪痕。 -
9.《和张少监晚菊》 唐·徐铉
忆共庭兰倚砌栽,柔条轻吹独依隈。
自知佳节终堪赏,为惜流光未忍开。
采撷也须盈掌握,馨香还解满尊罍。
今朝旬假犹无事,更好登临泛一杯。 -
10.《菊花新》 宋·葛长庚
十二楼台,但前回旧迹。
想琪花似雪,忘了还思。
朝暮痴痴地。
只有老天知。 -
11.《浣溪沙·庭菊飘黄玉露浓》 五代·顾敻
庭菊飘黄玉露浓,冷莎偎砌隐鸣蛩,何期良夜得相逢?
背帐凤摇红蜡滴,惹香暖梦绣衾重,觉来枕上怯晨钟。 -
12.《次韵十五日菊》 宋·丁宝臣
秋香多日閟英华,霜脱离离抱砌斜。
趁节不随时俗眼,近冬真是岁寒花。
摛辞旧入骚人笔,载酒谁寻醉令家。
曾读南华齐物论,均无迟速可惊嗟。 -
13.《戏答王观复酴醾菊二首》 宋·黄庭坚
吕园未肯轻沽我,且寄田家砌下栽。
他日秋花媚重九,清香知自故人来。 -
14.《咏菊》 宋·魏野
荣虽同雨露,晚不怨乾坤。
五色中偏贵,千花后独尊。
馨非惭黍稷,采合胜蘋蘩。
蛱蝶寒犹至,鹪鹩静亦存。 -
15.《晚菊》 宋·周文璞
亭亭砌下黄金花,霜后颜色如矜夸。
玄英摧挫百卉尽,独自照耀山人家。
湘累晨餐不论数,千岁高丘恐无女。
君不见天宝杜陵翁,晚节尝为少年侮。 -
16.《新亭观菊二首》 宋·钱时
日融香暖闹枝头,红砌回环看不休。
莫把此花容易看,东篱无菊不成秋。 -
17.《秋日即目》 唐·李世民
爽气浮丹阙,秋光澹紫宫。
衣碎荷疏影,花明菊点丛。
袍轻低草露,盖侧舞松风。
散岫飘云叶,迷路飞烟鸿。 -
18.《九月九日》 唐·李治
端居临玉扆,初律启金商。
凤阙澄秋色,龙闱引夕凉。
野净山气敛,林疏风露长。
砌兰亏半影,岩桂发全香。 -
19.《奉和九月九日应制》 唐·贺敱
商飙凝素籥,玄览贲黄图。
晓霜惊断雁,晨吹结栖乌。
寒花低岸菊,凉叶下庭梧。
泽宫申旧典,相圃叶前模。 -
20.《九月奉教作》 唐·李峤
曲池朝下雁,幽砌夕吟蛩。
叶径兰芳尽,花潭菊气浓。
寒催四序律,霜度九秋钟。
还当明月夜,飞盖远相从。