-
1.《秋声赋》 宋·欧阳修
欧阳子方夜读书,闻有声自西南来者,悚然而听之,曰:“异哉!”初淅沥以萧飒,忽奔腾而砰湃,如波涛夜惊,风雨骤至。
其触于物也,鏦鏦铮铮,金铁皆鸣;又如赴敌之兵,衔枚疾走,不闻号令,但闻人马之行声。
予谓童子:“此何声也?汝出视之。
”童子曰:“星月皎洁,明河在天,四无人声,声在树间。 -
2.《春寒病痞痛用古砭法以砖{上尉下火}之忽一夕》 宋·吴泳
怕寒不暇解衣眠,偪塞蒸成帐烟。
学士砖头因火灼,尚书履下透衾然。
洞存玉性真刚汉,焚却禅身笑浪仙。
收斂道心中夜坐,室虚窗白月如弦。 -
3.《从军行二首》 唐·顾况
弭节结徒侣,速征赴龙城。
单于近突围,烽燧屡夜惊。
长弓挽满月,剑华霜雪明。
远道百草殒,峭觉寒风生。 -
4.《喜侯喜至赠张籍张彻》 唐·韩愈
昔我在南时,数君常在念。
摇摇不可止,讽咏日喁噞.
如以膏濯衣,每渍垢逾染。
又如心中疾,针石非所砭。 -
5.《苦寒》 唐·韩愈
四时各平分,一气不可兼。
隆寒夺春序,颛顼固不廉。
太昊弛维纲,畏避但守谦。
遂令黄泉下,萌牙夭句尖。 -
6.《东湖四咏》 宋·陈宓
我筑屋三间,在湖东南隅。
上号曰宽闲,观耕风雨馀。
下作小山房,可以读诗书。
维南有松竹,轻阴绕室庐。 -
7.《哀吕东莱》 宋·巩丰
呜呼吕夫子,天姿素颙昂。
文献绍家学,刻意稽虞唐。
看书如月,洞照所未详。
云雾养豹质,彝尊瑑龙章。 -
8.《送奚宰二首》 宋·陆埈
失学儿俱懒,师资点化开。
砭针瘳痼疾,膏馥起枯荄。
授□方知绪,从游奈溯洄。
武城门下士,应许厕澹台。 -
9.《送要公似有这宰古田》 宋·五迈
孤士脱选阶,如出百丈堑。
举员必及格,桂籍始一占。
宰邑非不荣,吏尘岂宜厌。
平生学爱心,小试乃可验。 -
10.《殿廷初考圹同舍约共赋诗》 宋·五迈
绍丑夏五初,皇帝下明诏。
大廷许群英,虚心问道要。
初考凡六员,同时赴宣召。
宫讲絮斋子,典刑真克肖。 -
11.《忆业师刘夫子》 宋·赵必蒸
严风砭肌骨,{左木右术}然起遐思。
哲人已久萎,谁可作圣仪。
吾虞刘夫子,日维百世师。
秉直疾邪佞,是非无所私。
依归良有在,出处各以时。
遭时复不偶,竟尔相睽违。
四雇寂似阗,中心重凄其。 -
12.《桃源忆故人 砭顽》 元·洪希文
西风摇落梧桐井。
气入韩堂凄冷。
百炼江心铜镜。
照尽孤鸾影。
利锥早脱囊中颖。
跃冶怎逃顽*。
独抱素心谁省。
漏瓮劳修绠。 -
13.《春日述怀寄汤义仍四十韵》 明·邓渼
汉域春阴尽,苍山旅病淹。
梯航三面入,风壤百夷兼。
五尺秦通道,单车即瘴炎。
投荒虚绣斧,览胜引彤幨。 -
14.《成化戊戌十二月十六日与吴原博史明古张子静》 明·李应祯
大惟补天功,猩砭肌用。
廉利并攒剑,兀隉侧倚瓮。
在悬太师击,攻玉诗人讽。
栖禅余百年,问僧仅三众。
竹幽补堂坳,树古嵌坳缝。
登顿足力疲,眺望眼界空史。 -
15.《苦寒行(家难甫平,展先府君墓于山之阳而作》 明·阮自华
一上一上,再上其难。
陟言呼天,征于嵚岩。
培风阶云,三上及菑。
层互折,如我百罹。 -
16.《松江道中纪事》 明·杨循吉
余生信多厄,浩叹命可嫌。
二年不出门,日白夜有蟾。
云何此举棹,风雨随相淹。
嗟人孰无友,钱子吾所欣。 -
17.《春署》 明·尹伸
三日癖深居,案头尘一斛。
檐溜如许长,种雪销春旭。
眼厌短衣囚,庭余半死木。
未知桃与杏,何处较红绿。
数年多快游,冥罚就羁束。
小食神仙字,聊以砭凡俗。 -
18.《送岑著作》 宋·苏轼
懒者常似静,静岂懒者徒。
拙则近于直,而直岂拙欤。
夫子静且直,雍容时卷舒。
嗟我复何为,相得欢有余。 -
19.《渼陂鱼(陂在鄠县·)》 宋·苏轼
霜筠细破为双掩,中有长鱼如卧剑。
紫荇穿腮气惨凄,红鳞照坐光磨闪。
携来虽远鬣尚动,烹不待熟指先染。
坐客相看为解颜,香粳饱送如填堑。 -
20.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
楚越千万山,雄奇此山兼。
盘根虽巨壮,其末乃修纤。
去县尚百里,侧身勇前瞻。
萧条烟岚上,缥缈浮青尖。