-
281.《鬼车》 宋·欧阳修
嘉佑六年秋,九月二十有八日,天愁无光月不出。
浮云蔽天众星没,举手向空如抹漆。 -
282.《楚平王庙》 宋·周邦彦
奸臣乱国纪,伍奢思结缨。
杀贤恐遗种,巢卵同时倾。
健雏脱身去,口血流吴庭。
达士见几微,楚郊忧苦兵。 -
283.《秋日同希深昆仲游龙门香山晚泛伊川觞咏久之》 宋·梅尧臣
落日川上好,徘徊弄孤舟。
鸣桹进山口,清唱发渡头。
浅濑不可泝,停桡信中流。
山樽对苍翠,溪鸟自沈浮。 -
284.《永叔白兔》 宋·梅尧臣
可笑常娥不了事,走却玉兔来人间。
分寸不落猎犬口,滁州野叟获以还。
霜毛蘴茸目睛殷,红绦金练相系擐。
驰献旧守作异玩,况乃已在蓬莱山。
月中辛勤莫捣药,桂旁杵臼今应闲。
我欲拔毛为白笔,研朱写诗破公颜。 -
285.《尝茶和公仪》 宋·梅尧臣
都蓝携具向都堂,碾破云团北焙香。
汤嫩水轻花不散,口甘神爽味偏长。
莫夸李白仙人掌,且作庐仝走笔章。
亦欲清风生两腋,从教吹土月轮傍。 -
286.《颍水费公渡观饮牛人》 宋·梅尧臣
渡口饮牛归,村垆夕阳里。
黄犊未及群,抱带过寒水。
利心乃如仁,耕领破不止。
当时彼何高,独能讥洗耳。 -
287.《京师苦寒》 明·高启
北风怒发浮云昏,积阴惨惨愁乾坤。
龙蛇蟠泥兽入穴,怪石冻裂生皴纹。
临沧观下飞雪满,横江渡口惊涛奔。
空山万木尽立死,未觉阳气回深根。 -
288.《舟子语》 宋·晁说之
晁子被放逐,四方何所止。
随众到淮口,脱身乱兵里。
长淮岁暮风,舟楫不得舣。
因之狂雨来,青山白浪底。 -
289.《茶园十二韵》 宋·王禹偁
勤王修岁贡,晚驾过郊原。
蔽芾余千本,青葱共一园。
芽新撑老叶,土软迸深根。
舌小侔黄雀,毛狞摘绿猿。 -
290.《五和》 宋·刘克庄
少时弓旌频招呼,北走淮水东陪都。
行衡周览楚峰秀,游桂颇笑秦城愚。
簪山带水虽绝境,羊肠鱼腹真畏涂。
南辕亦涉尉佗境,乌睹所谓阳燧珠。 -
291.《辰山道人》 宋·刘克庄
道人何为者,寒暑一破衫。
发白具老态,口讷稀冗谈。
我陪小队来,猿鸟窥层岚。
道人方掩户,燕坐弥陁龛。 -
292.《观社行》 宋·刘克庄
吾家世南折简呼,有日曷不见子都。
牵衣况复幼吾幼,闭户大似愚公愚。
鲜妆袨服出空巷,钿车绣毂来塞涂。
展乌丝栏拥小玉,设锦步障盛绿珠。 -
293.《原蝗》 宋·王令
蝗生於野谁所为,秋一母死遗百儿。
埋藏地下不腐烂,疑有鬼党相收持。
寒禽冬饥啄地食,拾掇谷种无余遗。
吻惟掠卵不加破,意似留与人为饥。 -
294.《过扬子江》 宋·王令
长江来何从,远自西极詹。
中破蜀山流,始与巴水兼。
川原日混合,泪射势益严。
奔浑万里流,不自顷刻淹。 -
295.《寒林石屏》 宋·王令
虢山之远数千里,虢石之重难将持。
舟车虢来每苦重,釜盎尚弃不肯携。
苟非世尚且奇怪,孰肯甚远载以来。
何况虢人自珍秘,得一不换千琼瑰。 -
296.《谢李常伯》 宋·王令
人从东南来,忽得连纸诗。
行义不赫晔,名声无萎蕤。
虽尝误见辱,旋则拜席归。
别久谓已忘,不图犹记之。 -
297.《赠慎东美伯筠》 宋·王令
世网挂士如蛛丝,大不及取小缀之。
宜乎倜傥不低敛,醉脚倒踏青云归。
前日才能始谁播,一口惊张万夸和。
雷公诉帝喘似吹,盛恐声名塞天破。 -
298.《官舍春日书怀》 宋·文同
自趋戎幙佐鞬橐,四见新阴发旧柯。
学饮不成欢意少,好吟无倦苦心多。
无伤池柳风图甚,泣破庭兰雨奈何。
敢对青春叹留滞,且须开口更狂歌。 -
299.《将赴洋州书东谷旧隐》 宋·文同
晚客无一来,独步入东谷。
园林已成就,此景颇不俗。
落落岩畔松,修修涧边竹。
爽气逼襟袖,清如新出浴。 -
300.《送柳才佥判蔡州》 宋·文同
翩翩河东孙,豪迈有祖德。
二十补楚掾,能用口破贼。
归来入京寺,不借推挽力。
骄夸固其宜,了不见颜色。