-
1.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
2.《醉桃源》 宋·谢逸
花枝破蕾柳梢青。
春寒拂面轻。
一眉新月影三星。
铜荷烛烬零。
低凤扇,袅霓旌。
珊珊环珮声。
坐间谁识许飞琼。
对郎仙骨清。 -
3.《虞美人(甲戌正月望后燕来)》 宋·王炎
镜中失画双青鬓。
懒更占花信。
小梅半谢雨垂垂。
未许轻红破蕾、缀桃枝。
社前归燕穿帘语。
似说人憔悴。
自缘老去少欢悰。
不是春寒料峭、怯东风。 -
4.《临江仙(次黄几叔韵赋酴醿)》 宋·郭应祥
姑射仙人肌雪莹,笑他红紫纷纷。
从教藏白后庭深。
虬枝才破蕾,鼻观已遥闻。
花正繁时春又暮,年华荏苒催人。
惜花心事与谁论。
长哦清绝句,目断古南云。 -
5.《次韵春日事》 宋·王安石
人间尚有薄寒侵,和气先薰草树心。
丹白自分齐破蕾,青黄相向欲交阴。
潺潺嫩水生幽谷,漠漠轻烟动远林。
病得一官随太守,班春无助愧周任。 -
6.《早春题僧舍》 宋·秦观
东园紫梅初破蕾,北涧渌水方通流。
归去一春花月梦,定应多在此中游。 -
7.《酬陈叔裕四首》 宋·王炎
花枝破蕾作轻红,渐有春愁入眼中。
傥可登楼销暇日,幸无举扇障西风。
朱弦自奏难谐俗,白璧深藏莫丑穷。
樽酒论文期款曲,骊驹催客陋江翁。 -
8.《追和白舍人咏白牡丹》 唐·徐夤
蓓蕾抽开素练囊,琼葩薰出白龙香。
裁分楚女朝云片,剪破姮娥夜月光。
雪句岂须征柳絮,粉腮应恨帖梅妆。
槛边几笑东篱菊,冷折金风待降霜。 -
9.《蝶恋花·雨霰疏疏经泼火》 宋·苏轼
雨霰疏疏经泼火。
巷陌秋千,犹未清明过。
杏子梢头香蕾破。
淡红褪白胭脂涴。
苦被多情相折挫。
病绪厌厌,浑似年时个。
绕遍回廊还独坐。
月笼云暗重门锁。 -
10.《卜算子》 宋·吕胜己
梅蕾破香时,雪月交光夜。
何处飞来两玉娥,体态双闲雅。
纵目碧城楼,劝酒留云榭。
唱底仙家古道情,分付知音者。 -
11.《煎茶》 宋·王翊龙
春霆发蕾抽新馥,榷吏穷搜不容粟。
是谁千金收寸芽,烹鼎车声绕斜谷。
白云飘落甘露椀,清风吹破玉川屋。
平生此腹负将军,空揽十年灯火读。 -
12.《嘲蚊四十韵》 宋·范成大
暑魃方肆行,羽孽亦厉习。
肖翘极么魔,坱圠累辟翕。
湿生同粪蝎,腐化类宵熠。
初来闹郭郛,少进互原隰。 -
13.《冥鸿阁即事四首》 宋·白玉蟾
瑞香蓓蕾破寒晴,稚子呼为紫素馨。
万斛幽香量不尽,霜风吹送暮天青。 -
14.《九日南坡兄弟同集》 宋·虞俦
曳杖携壶意颇长,了无风雨破重阳。
团栾饤座橙方绿,蓓蕾扶篱菊未黄。
醉里茱萸须遍插,尊前鸿雁政成行。
持杯快嚼夸强健,只恨双螯未著霜。 -
15.《宣和甲辰岁开十日予欲束衣随淮水东下锦官常》 宋·释正觉
麓华联蕾破春红,惭愧无私造化功。
谁怕满头椿岁月,要听啼鸟说家风。